اومدم شرح زایمانمو بگم.

روز ۲۶ اردیبهشت توی ۳۸ هفته و ۲ روز طبق ان تی نوبت سزارین داشتم.صبح ساعت ۹ رفتم بیمارستان برای تشکیل پرونده و بستری.توی زایشگاه بستری شدم تا آماده بشم برام سوند وصل کردن که سوزش کمی داشت و ماما گفت باید معاینه کنم من نذاشتم دعوامون شد و مجبور شدم بزارم معاینه کنه که خیلی بد و وحشتناک اینکارو کرد که من جیغ زدم.بعدش هم دردم گرفت و همش حس دستشویی داشتم.
نوار قلب از پسرم گرفتن و سرم وصل کردن ساعت ۱۲ آماده ام کردن برای اتاق عمل خودم بی حسی از کمر رو انتخاب کردم و دکتر بیهوشی بی حسم کرد و دکترم اومد و عمل شروع شد.بچم بریچ بود و من سزارین اجباری بودم.تکون میخوردم و سوزش تیغ اول رو شکممو حس کردم ولی خیلی کم.چون بچم بریچ بود دکتر و کمکیش زیرسینمو فشار میدادن که سر پسرم بیاد پایین درد نداشت ولی نفسم گرفته بود و حالت تهوع وحشتناکی گرفتم که گفتن عادیه ۱۲:۴۵ دقیقه پسرم به دنیا اومد و صدای گریشو شنیدم بعد تمیزش کردن و اوردن کنارم بوسش کردم و اشک میزیختم.برای همه دعا کردم واقعا بهترین حس دنیاست.
بعد از عمل رفتم ریکاوری و بعدم بخش.توی آسانسور پسرمو گذاشتن تو بغلم و توی اتاقم پسرمو لخت فقط با پوشک گذاشتن روی سینه ی خودم تا دوساعت تماس پوستی دادن گفتن باعث میشه بچه فشار و قند خونش تنظیم بشه و باکتری هاش با باکتری های بدن مادر یکی بشه و کمتر مریض بشه.شبم ساعت ۸ راه رفتم و از تخت بلند شدم و سوپ و مایعات خوردم.
دکترم دکتر نسرین مالکی بود و بیمارستان عسگریه ی اصفهان.
خودم زایمان طبیعی دوست داشتم ولی بچم بریچ بود.بعد از معاینه و دیدن اون فضای زایشگاه کلی بچمو دعا کردم که باعث سزارین اجباری مامانش شد.اگه الان بتونم انتخاب کنم بازم سزارین رو انتخاب میکنم.