شرح زایمان منم بگم .گرچه یکم دیر شد☺

۲۶ مرداد روز تولد شوهرم هست ازدکترم خواستم ۲۶ سزارینم کنه .قبول کرد ۳۸ هفته ویک روز بودم
رفتم پیش دکتربیهوشی واسه نامه عمل التماسش کردم که بیهوشی میخوام بی حسی وحشت دارم.گفت که بنفع خودته بی حسی .من همچنان اصرار.گفت باشه روزعمل هرکدوم روخودت خواستی برات انجام میدم.منه ساده باور کردم 😂پمپ درد هم پیشش ۳۰۰خریدم
روز عمل میرسه و منوساعت ده میبرن اتاق عمل .دوازده ونیم عمل تمام میشه
خداراشکراز لحظه ای که وارد اتاق عمل شدم همه خوش اخلاق بودن و خوش برخورد
میگفتم مخ کی روبزنم این پمپ درد رو پرملات کنه برام.اوناهم میخندیدن ومیگفتن که مخ زدن نمیخوادپرملاتش میکنن.گفتم حالا که استرس دارم و احساس میکنم قندم میخوادبیفته .گفت بیا بشین یه سرمی بهم زد .گفت فعلا تقویتت کنیم.فورا دل ضعفه ام رفت باسرم
نوبت من شد برای سزارین .باپای خودم رفتم روی تخت عمل نشستم .دکتربیهوشی اومد.چون بهم گفته بودهمکارمومیفرستم.بااسترس گفتم دکترخودتی😂ماسکش روکشیدپایین گفت ببین اره خودمم .بدنم مثل بیدمیلرزید .هی میگفتن چته .آروم باش.یه خانمی میخواست سوندمو وصل کنه .گفتم نه بزاربعدبی حسی.دکترگفت اره بزاربعدبی حسی.کمرمو چندماده زد و بعدامپول که درد چندانی نداشت وفکرمیکردم زود یه امپول میزنه تمام ولی یه مقدار طول کشید.پای چپمم یهو پرش داشت که پرستاربه دکترگفت پاش پرید.یعنی یهویه تکون محکم خورد
من بودم که کولی بازیام شروع شد.اول سوند رو زدن وبعدپرده کشیدن وخانم دکتراماده میشد.گفتم عمل نکنیدانگشتای پامو تکون میدادم.میگفتم ببینیدهنوزحس دارم.گفتن اگه راس میگی زانوتو بالابیار.گفتم نمیتونم.دس بهم میزدن.انگاربرق منومیگرفت.ازاسترس زار زار شروع کردم به گریه.فوراخواب آور زدن.که حالت تهوع گرفتم.همش هوق میزدم.دوباره یه امپول دیگه زدن خوب شدم.فقط لحظه ای که بچمو لباس پوشوندن بیدارشدم وتو ریکاوری بهوش بودم ولی چشامونمیتونستم بازکنم.مدام ضربان قلبم بالا میرفت.میومدن میزدن توصورتم.میگفتن خوبی.یه مقدارهم توریکاوری بودم که منوتحویل خانوادم دادن.مادر ومادرشوهروشوهرم باکمک هم منو بردن توبخش وگذاشتن روتخت.چون بیمارستان دولتی بود.بایدهمراه بیمار اینکارارو انجام بده
یک لحظه دخترموتواتاق عمل دیده بودم.وقتی اومدیم بخش.دکتراطفال اومد.دخترموچک کردگفت بایدبستری بشه.دونه های عفونی داره.من گیج بی هوشی بودم.دخترمو بردن😭😭دکترگفت لابدعفونت ادراری یا رحمی داشت که نوزاد دونه عفونی زده.گفتم اصلا وابدا من هیچ عفونتی نداشتم.من شبش سرپاشدم .چون پمپ درد داشتم یه کوچولو دردهم نکشیدم.فورابدون ذره ای درد ازتخت پایین اومدم.چون سرگیجه داشتم.نزاشتن برم پیش دخترم
فرداصبحش رفتم پیش دخترم.هیشکی جزمادر رواجازه نمیدادن نوزاد رو ببینه .تااون موقع هم شیربش ندادن.میگفتن فقط شیرمادر.گفتم شیرمادرکجابود.گفتن باشیردوش.باشیردوش هم شیرم نمیومدبایددخترم مک میزد که شیربیادیانه.میگفتم شیرخشک بدین بچم بی انصاف ها میگفتن یاشیرمادر یا فقط سرم.رفتم کل بخش اطفال روشخم زدم و دخترمو مرخص کردم .هرچه نگاه بدن دخترم میکردم دونه ای نمیدیدم.چنددونه دیدم که اونم واسه گرمی بود.دکترهم گفته بودبایدچندروز بمونه.ماهی بدنشو شستشو بدیم.خودم درد داشتم.پمپ دردتمام شده بود.گلاب به روتون.اسهال گرفته بودم.شوهرمم میگفت بزاربچه بستری بمونه.اوناهم شیرخشک نمیدادن.منم شیرنداشتم.فشارروحی زیادی روم بود.همش گریه میکرد.توبخش زنان هم باپرستارا دعوام شد.سه بیماروچهارهمراه .یکی ازتختا دوهمراه داشت.گذاشته بودن تویه اتاق و هوا گرم.اومدن کولرهم خاموش کردن.گفتن بخاطربچها.گفتم که من اینجاگرممه کولرخاموش کردین.منوببرین یه اتاق دیگه کولرباشه.روی این موضوع دعواشد.میگفتن بخاطرکرونااتاقاروخالی نگه میداریم.میگفتم بخاطرکرونا هفت نفررو چپوندین تویه اتاق.من خودم وسایلم روجمع کردم .رفتم تویه اتاق دیگه.پرستاراومدگفت باشه بیا اتاق بغلی.یه اتاق تو تخته بود.واسه خودم وهمراهم.هردو راحت ۲۶.سزارین کردم.روزبعدش بعدظهرساعت پنج ونیم مرخص شدم.بادخترم رفتم خونه وقبلش پیش فوق تخصص نوبت گرفتیم.رفتیم خونه وسائلموگذاشتیم ومنو ومادرم فورادخترموبردیم مطب .دکترهمه چی رو چک کرد.گفت دخترت سالمه سالمه.بلندگفت کارخییلی خوبی کردی مرخصش کردی.نمیدونستم بخندم یاگریه کنم.به مادرم گفتم که فورا باحرف دکترشیرم اومد
ماتاالان نه دونه ای ازدخترم دیدم نه چیزغیرعادی
زردی۱۲ داشت.دوشب زیرمهتابی بود.شد۷
الانم که قربونش برم دوچشمونو دراورده ازبس گریه وناله .کولیک ونفخ داره وخودمم اشتهام وحشتناک کم.خوابم کم وخونریزیم زیاده
نمیدونمم چیکارکنم


خیلی زیاد شد ببخشید☺☺☺☺☺☺پرحرفی کردم
ان شاءالله تجربه این روزا برای کسایی که آرزوشو دارن
دامنشون سبزبشه به حق این ماه عزیز