گل افروز | (گل + افروز (جزء پسین) = افروزنده) (به مجاز) زیبا، لطیف و با طراوت. | توضیحات بیشتر |
گل افشان | (در قدیم) افشانندهی گل یا ریزندهی گل، گل فشان. | توضیحات بیشتر |
گل بخت | (گل + بخت = سرنوشت، طالع)، (به مجاز) زیبا و لطیف و دوست داشتنی. | توضیحات بیشتر |
گل بهار | [گل + بهار = فصل اول سال، شکوفهی درختان خانوادهی مرکبات، گیاهی زینتی ا... | توضیحات بیشتر |
گل پیکر | ویژگی آن که پیکرش مثل گل زیبا و لطیف است، گل اندام. | توضیحات بیشتر |
گل جهان | 1- ویژگی کسی که به لحاظ خصوصیت ویژهای (نظیر زیبایی) در دنیا ممتاز و س... | توضیحات بیشتر |
گل چمن | 1- گلِ چمن؛ 2- (به مجاز) زیباروی و لطیف و خرّم. | توضیحات بیشتر |
گل خندان | (= گلخند)، ( گلخند. | توضیحات بیشتر |
گل سرخ | 1- هر گلی که سرخ باشد، وَرد؛ 2- (به مجاز) زیبارو. [گل سرخ دارای دستهه... | توضیحات بیشتر |
گل سیما | (= گلرخ)، ( گلرخ. | توضیحات بیشتر |
گل غنچه | 1- غنچهی گل؛ 2- (در قدیم) گلگونه که زنان به روی خود میمالند، غازه، سرخ... | توضیحات بیشتر |
گل گیس | ویژگی آنکه گیسوانش چون گل خوشبو، خوش رنگ و لطیف است. | توضیحات بیشتر |
گل یاس | 1- گلِ درختِ یاس، 1 یاس؛ 2- (به مجاز) زیبا و باطراوت. | توضیحات بیشتر |
گلاب | (گل + ان/ an ـ/ (پسوند نسبت یا نشانهی جمع در فارسی))، 1- منسوب به گل؛ ... | توضیحات بیشتر |
گلابتون | 1- (در صنایع دستی) رشتههای نازک طلا و نقره (امروزه اغلب اکلیلی به رنگ... | توضیحات بیشتر |
گلاره | (کردی، gilāra ) 1- مردمک چشم؛ 2- حبهی انگور. | توضیحات بیشتر |
گلاله | (= کُلاله) 1- مو و کاکل مجعد و پیچیده؛ (در عربی)، نوعی پیراهن، قمیص. +... | توضیحات بیشتر |
گلان | 1- مایع خوشبویی که از تقطیر گل سرخ و آب حاصل میشود؛ 2- (در عربی) ماءال... | توضیحات بیشتر |
گلباران | 1- گل ریزان، گل پاشان، ریختن و پاشیدن گل؛ 2- ریختن گلِ فراوان بر سر کس... | توضیحات بیشتر |
گلبر | 1- آن که سینه و آغوشش چون گل لطیف و نازک است؛ 2- (در گیاهی) گونهی گله... | توضیحات بیشتر |
گلبرگ | (= برگ گل) 1- (در گیاهی) هر یک از برگهای یک گل، برگ گل؛ 2- (به مجاز) (... | توضیحات بیشتر |
گلپاره | (گل+ پاره = جزء پسین بعضی کلمههای مرکب به معنی «قطعه» و «تکه»)، 1- قط... | توضیحات بیشتر |
گلپر | 1- (در گیاهی) دانهی معطری به شکل پولک های زرد کوچک که دارویی است و کوب... | توضیحات بیشتر |
گلپری | [گل+ پری = (به مجاز) زیباروی و دارای اندام ظریف] (به مجاز) زیباروی با ... | توضیحات بیشتر |
گلپسند | (گل+ پسند = جزء پسین بعضی از کلمههای مرکب به معنی «پسندیده» یا «قبول ... | توضیحات بیشتر |
گلچهر | 1- (= گل چهره)، ( گل چهره؛ 2- (اَعلام) «گلچهر» نام معشوقهی اورنگ در اف... | توضیحات بیشتر |
گلچین | 1- آنکه گل میچیند، گل چیننده؛ 2- (به مجاز) آن که از بین یک مجموعه بهت... | توضیحات بیشتر |
گلخنده | (= گلخند)، ( گلخند. | توضیحات بیشتر |
گلدار | (گل+ دار = جزء پسین بعضی از کلمههای مرکب به معنی «دارنده» یا « نگهدا... | توضیحات بیشتر |
گلدانه | (گل+ دانه = بذر) 1- بذرِ گل؛ 2- (به مجاز) آن که ویژگی گل شدن (زیبا، لط... | توضیحات بیشتر |
گلدخت | (گل+ دخت = دختر)، 1- دخترِ گل، دخترِ دارای صفات گل؛ 2- (به مجاز) زیبا ... | توضیحات بیشتر |
گلدیس | (گل+ دیس (پسوند شباهت))، 1- چون گل، مانند گُل؛ 2- (به مجاز) زیبارو و ل... | توضیحات بیشتر |
گلرخ | (در قدیم) (به مجاز) دارای چهرهای مانند گل، زیبا روی، گل چهره. | توضیحات بیشتر |
گلریز | 1- (در موسیقی ایرانی) گوشهای در دستگاه شور؛ 2- (در قدیم) دارای نقش گل... | توضیحات بیشتر |
گلزاد | (گل + زاد = زاده)، 1- آن که چون گل متولد شده، آن که مادرزاد گل است؛ 2-... | توضیحات بیشتر |
گلزار | 1- (= گلستان)، ( گلستان؛ 2- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) از الحان قدیم... | توضیحات بیشتر |
گلزر | 1- گل طلا، گل طلایی رنگ؛ 2- (به مجاز) زیبا و لطیف. | توضیحات بیشتر |
گلزری | (= گلزر)، ( گلزر. | توضیحات بیشتر |
گلسا | (گل + سا (پسوند شباهت))، 1- چون گل، مانند گل؛ 2- (به مجاز) زیبارو و لط... | توضیحات بیشتر |
گلستان | 1- جایی که در آن گلهای بسیار و گوناگون پرورش میدهند، گلزار، گلشن؛ 2-... | توضیحات بیشتر |
گلستانه | (گلستان + ه/e-/ (پسوند نسبت))، منسوب به گلستان، - گلستان. 1- | توضیحات بیشتر |
گلشا | (گل + شا = مخفف شاد) (= گلشاد)، گ گلشاد. | توضیحات بیشتر |
گلشاد | 1- گل شاد و خندان، شادان مثل گل؛ 2- (به مجاز) زیبا و با طراوت. | توضیحات بیشتر |
گلشکر | [گل + شکر= (در قدیم) (به مجاز) لب معشوق، زیبارو]، لب گلگون معشوق، گلِ ... | توضیحات بیشتر |
گلشن | 1- (در قدیم) گلستان؛ 2- (به مجاز) خانه، + ( گلستان. | توضیحات بیشتر |
گلشید | (گل + شید = درخشان، روشن، خورشید)، 1- گلِ درخشان؛ 2- گلِ خورشید (آفتاب... | توضیحات بیشتر |
گلطلا | (= گلزر)، ( گلزر. | توضیحات بیشتر |
گلعذار | (= گل چهره)، ( گل چهره. | توضیحات بیشتر |
گلفام | (در قدیم) به رنگ گل سرخ، گلگون. | توضیحات بیشتر |
گلفر | 1- با فر و شکوه گل (زیبا و لطیف و با شکوه)؛ 2- (به مجاز) زیبارو و لطیف... | توضیحات بیشتر |
گلمهر | (گل + مهر = خورشید) 1- (به مجاز) آفتاب، گل خورشید، گل آفتاب، گل آفتا... | توضیحات بیشتر |
گلنار | 1- گل درخت انار که سرخ رنگ است به ویژه گل انار وحشی که مصرف دارویی دار... | توضیحات بیشتر |
گلناز | نوعی گل (گلِ ناز). | توضیحات بیشتر |
گلنام | [گل+ نام = (به مجاز) صورت، ظاهر] 1- دارای صورت و ظاهری چون گل؛ 2- (به ... | توضیحات بیشتر |
گلنوش | 1- (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) از الحان قدیم ایرانی؛ 2- گلِ نوش، گل؛ ... | توضیحات بیشتر |
گلی | (گل + ی (پسوند نسبت))، 1- منسوب به گل؛2- به رنگ سرخ، به گونهی گل، به ... | توضیحات بیشتر |
گلین | 1- (در قدیم) به رنگ گل سرخ؛ 2- (به مجاز) زیبا و شاداب؛ 3- (در ترکی)/ga... | توضیحات بیشتر |
گوارا | گوارا. | توضیحات بیشتر |
گوهر | 1- هر کدام از سنگهای قیمتی مانند الماس، زمرد و یاقوت، مروارید؛ 2- (به... | توضیحات بیشتر |
گوهرشاد | 1- (به مجاز) آنکه ارزشمند و ارجمند و خوشحال است؛ 2- (اَعلام) نام دختر ... | توضیحات بیشتر |
گوهرناز | [گوهر = (به مجاز) نهاد و سرشت، هر شخص یا چیز والا و نفیس+ ناز = کرشمه،... | توضیحات بیشتر |
گیتا | جهان، آفرینش برابر با گیتی از واژهی اوستایی «گئیتا /gaeta» برابر با گی... | توضیحات بیشتر |
گیتی | 1- جهان، دنیا، کرهی زمین؛ 2- (در نجوم) کیهان. | توضیحات بیشتر |
گیتی افروز | 1- روشن کنندهی دنیا، فروزندهی دنیا؛ 2- کنایه از آفتاب؛ 3- (به مجاز) ز... | توضیحات بیشتر |
گیسو | 1- موی بلند سر؛ 2- (در نجوم) (= شَِعر بِرنیکه) صورت فلکی در آسمان نیم... | توضیحات بیشتر |
گیلان | (گیل = قوم ساکن گیلان + ان (پسوند مکان)) سرزمین گیلها. | توضیحات بیشتر |
گیلدا | (گیل = قوم ساکن گیلان + دا = دادن، آفریدن، ساختن) (به مجاز) پرورش یافت... | توضیحات بیشتر |
لادن | 1- (در گیاهی) گل زینتی به رنگ زرد، قرمز یا نارنجی؛ 2- گیاه این گل که ع... | توضیحات بیشتر |
لاریسا | [لاری = (منسوخ) نوعی سکهی نقرهای که در فارس ضرب میشده است + سا = (پسو... | توضیحات بیشتر |
لاله | 1- (در گیاهی) گلی به شکل جام و سرخ رنگ که بر روی پایهای بلند قرار دار... | توضیحات بیشتر |
لاله زار | 1- زمینی که در آن لالهی فراوان روییده باشد؛ 2- (به مجاز) چهرهی سرخ و ل... | توضیحات بیشتر |
لاوین | (اَعلام) نام یکی از مناطق مرزی غرب ایران. | توضیحات بیشتر |
لی لی | (مترادف لالا) لفظی که در جشنها (عروسیها) برای ابراز شادی و انبساط خاط... | توضیحات بیشتر |
لیان | 1- (در قدیم) درخشان، تابان؛ 2- فروغ آینه و تیغ؛ 3- فروغ و روشنایی که د... | توضیحات بیشتر |
لَیانا | (لیان + ا (پسوند نسبت))، منسوب به لیان، ب لَیان.1- ، 2- و 3- | توضیحات بیشتر |
لیدیا | (فرانسوی) (= لیدی، لیدیه، لودیه) دولت پیشین در غرب آسیای صغیر، که به و... | توضیحات بیشتر |
لیلوفر | (= نیلوفر)، ( نیلوفر. | توضیحات بیشتر |
لیلی | (عربی ـ فارسی) 1- منسوب به لیل، به معنی شبانه، شبانگاه، شبانگاهی؛ 2- (... | توضیحات بیشتر |
ماتینا | نام ساتراپ نشینِ [ولایت تحت امر حاکم یا والی در ایران دوران هخامنشی] ش... | توضیحات بیشتر |
ماریا | (اَعلام) نام دختر ارتهباذ [پادشاه ماد] به قول پلوتارک که با غیر ایران... | توضیحات بیشتر |
مارینا | دارندهی هر چیز ارزشمند. | توضیحات بیشتر |
مامک | (مام= مادر+ ک/ ak -/ (پسوند تحبیب))، 1- (در قدیم) مادر؛ 2- خطاب محبت آ... | توضیحات بیشتر |
مانا | (صفت از ماندن) 1- ماندنی، پایدار؛ 2- (در پهلوی) مانند و مانند بودن. | توضیحات بیشتر |
ماندانا | 1- (در یونانی) mav avn ؛ 2- (در پارسی باستان) mand به معنی عنبر سیاه؛ ... | توضیحات بیشتر |
مانلی | (مازندرانی)، 1- بمان برایم (؟)؛ 2- (اَعلام) (نام شخصیتی در شعر علی اسف... | توضیحات بیشتر |
مانیا | 1- (در پارسی باستان) خانه، سرای؛ 2- (در پهلوی) برابر با واژهی مان به م... | توضیحات بیشتر |
ماه | 1- (در نجوم) جِرم آسمانی نسبتاً بزرگی که شبها به صورت لکهی روشن بزرگی... | توضیحات بیشتر |
ماه آفرین | 1- آفریدهی ماه؛ 2- (به مجاز) زیبارو(ی)؛ 3- (اَعلام) نام یکی از زنان فت... | توضیحات بیشتر |
ماه پری | 1- پریِ مانند ماه؛ 2- (به مجاز) بسیار زیبا. | توضیحات بیشتر |
ماه پسند | (ماه + پسند = جزء پسین بعضی از کلمه های مرکّب، به معنی «پسندیده» یا «... | توضیحات بیشتر |
ماه پیکر | 1- صفت آن که پیکرش مانند ماه زیبا و دل انگیز باشد؛ 2-(به مجاز) معشوقِ ... | توضیحات بیشتر |
ماه تابان | 1- آن که چهرهاش مثل ماه تابان است؛ 2- (به مجاز) زیبارو. | توضیحات بیشتر |
ماه جهان | (به مجاز) زیبای جهان. | توضیحات بیشتر |
ماه دخت | (ماه + دخت = دختر) 1- دختر ماه، دختری که مانند ماه است؛ 2- (به مجاز) ز... | توضیحات بیشتر |
ماه سیما | (= ماه چهر)، ( ماه چهر. | توضیحات بیشتر |
ماه صنم | (فارسی ـ عربی) از نام های مرکب، ، ماه و صنم. | توضیحات بیشتر |
ماه طلعت | (فارسی ـ عربی)، 1- ماه سیما، ماه چهره؛ 2- (به مجاز) زیبارو. | توضیحات بیشتر |
ماه گل | 1- گلِ ماه؛ 2- (به مجاز) زیبارو. + ن.ک. مَهگل. | توضیحات بیشتر |
ماه منظر | آنچه که دارای منظری چون ماه باشد، ماه چهر. + آ ماه چهر. | توضیحات بیشتر |
ماه منیر | (فارسی ـ عربی) 1- ماه درخشان و تابان؛ 2- (به مجاز) زیبارو. | توضیحات بیشتر |