شرح زایمان مامان الارز 😍😍😍

سلام بچه ها
میخوام‌ مفصل تعریف کنم که تا الان چیا شد چون خودم وقتی شرح حال مفصل میخوندم بیشتر اطلاعات میگرفتم
پنجشنبه رفتم nst نزدیک ۱ ساعت و نیم زیر دستگاه نوار قلب بودم جنین ضربان خیلی بالا داشت بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ و بدون حرکت
بهم گفتن خیلی ریسک داره هر روز بیا برای nst تا تاریخ زایمانت
بخاطر بیخوابی های اون شب و دندون درد روز جمعه رو نفهمیدم چجوری گذشت و نرفتم واسه نوار قلب
راستی اینم بگم که نزدیک به یه هفته دلپیچه و حالت تهوع کمردرد و لرز و عرق و ... داشتم دکتر رفتم گفت ماه درده و عادیه ولی محض احتیاط برو nst که رفتم و خوب نبود
خلاصه جمعه هم با مکافات و درد گذشت
شنبه احساس کردم حالم بهتره و دخترم چند تا کش و قوس اومده بود و خبالم راحتتر بود
به شوهرم گفتم بریم یه دوری بزنیم و یه سر هم خونه پدرشوهر بریم
رسیدیم خونه پدرشوهرم رفتم دستشویی دیدم اووووه شورتم چقد خیسه
به مادرشوهرم گفتم اینجوریه گفت کیسه آب اگه باشه مشخصاتش اینه و من و شوهرم از اونجا رفتیم زایشگاه
ماما شیفت شب گفت برو پوشک بذار نیم ساعت راه برو بعد بیا ببینم چجوریه ترشحه یا آب
منم اومدم خونه پوشک گذاشتم و شروع کردم بقیه وسایل خودم و دخترم رو جمع کردن
تا نیم ساعت شد یه ساعت و خبری نشد
دیگه دیدم ساعت نزدیک ۲ شده رفتم دراز کشیدم که بخوابم فکر کنم تازه یه ربع گذشته بود و چشمم گرم شده بود که یهو عین اینکه یه تشت آب گرم ریخت ازم پوشک جوابگو نبود تا بلند شم برم سرویس همه جا پر آب شد اصلا فکر نمیکردم انقد زیااااد باشه حجم کیسه آب
دیگه سریع همه وسایلی که آماده کرده بودم رو جمع کرد شوهرم و لباس پوشیدیم اومدیم زایشگاه
کل صندلی ماشین و لباسام خیسه خیس بود توی زایشگاه شوهرم کارای بستری رو انجام داد و بهم ساک وسایل دادن و لباسامو عوض کردم و اب هم همینجوری سرازیر بود از پوشک
خلاصه اومدن آنژوکد رو وصل کردن و خون هم گرفتن و فرستادن آزمایشگاه منم زیرسرم و دستگاه منتظر دکتر بودم از ساعت ۲ و نیم شب تا ۸ صبح
خواستن سوند بذارن برام که اصلا زیربار نرفتم و گفتم تو اتاق عمل بذارن برام
چون ۳۶ هفته و ۳ روز بودم آمپول ریه زدن ۳ تا برام
ساعت ۸ بردنم اتاق عمل و اونجام با دکتر بیهوشی بحثم شد که امکان نداره بیحسی قبول کنم بحثمون یه نیم ساعتی طول کشید تا دیدن من کوتاه نمیام بیهوشم کردن که بدترین قسمت زایمانم به هوش اومدنم بود
یه ماسک گذاشتن جلو صورتم و یهو نفسم بند اومده بود و به طرز بدی مجبور به تقلا بودم واسه نفس کشیدن.... خیلی حس بدی بود
ساعت ۱۱ از اتاق عمل آوردنم بیرون و جابجام کردن و من کاملا منگ بودم و در عین حال درد داشنم با اینکه پمپ درد داشتم جای بخیه هام تیر میکشید
به تخت و اتاق خودم که رسیدم سریع برام دوتا شیاف گذاشتن که دردام کلا محو شدن و حالم خبلی بهتر شد
نزدیک ده نفر از دوستا و خانواده هم پشت در اتاق عمل منتظرم بودن و من به همه سوالا و حرفاشون جواب میدادم و هذیون نمیگفتم
خلاصه که انقد دورم شلوغ بود اصلا گذر زمان رو حس نکردم
تا ۹ شب هم هیچی نخوردم ساعت ۱۰ اینا اومدن سوندم رو جدا کردن که اصلا درد نداشت
ساعتای ۱۱ هم خیلی آروم آروم بلند شدم راه رفتم که سخت نبود فقط باید خیلی آروم حرکت کنی
خودمم اصلا شیر نداشتم و به دخترم شیرخشک دادم
قد دخترم ۵۶ سانت و وزنش ۳۳۰۰ بود اندازه دور سرش ۳۴ سانت که گفتن خیلی خوبه
اخر شب دکتر اطفال اومد ویزیت کرد گفت عالیه همه چیزش
فردا هم تا قبل ظهر مرخصمون میکنن بعد اینکه واکسن دخترمو زدن
راستی کلی هم آنتی بیوتیک زدن بهم از همون آنژوکد
امیدوارم حس شبرین مادرشدن رو همتون بچشبد
چون من خیلی ناله کردم در طول ۹ ماه بارداری اما وقتی دخترمو دیدم گفتم به همش میارزید
و دخترم انقد شبیه خودمه حد نداره 😁