محمدجاوید | (عربی) از نامهای مرکب، ا محمّد و جاوید. | توضیحات بیشتر |
محمدرامین | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و رامین. | توضیحات بیشتر |
محمدسالار | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سالار. | توضیحات بیشتر |
محمدسامان | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سامان. | توضیحات بیشتر |
محمدسپهر | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سپهر. | توضیحات بیشتر |
محمدسرور | (عربی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سرور. | توضیحات بیشتر |
محمدسروش | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سروش. | توضیحات بیشتر |
محمدسلمان | (عربی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سلمان. | توضیحات بیشتر |
محمدسینا | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و سینا. | توضیحات بیشتر |
محمدشایان | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و شایان. | توضیحات بیشتر |
محمدعرشیا | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و عرشیا. | توضیحات بیشتر |
محمدفرزاد | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و فرزاد. | توضیحات بیشتر |
محمدفرهاد | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و فرهاد. | توضیحات بیشتر |
محمدکیا | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و کیا. | توضیحات بیشتر |
محمدکیان | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و کیان. | توضیحات بیشتر |
محمدماهان | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و ماهان. | توضیحات بیشتر |
محمدمهرداد | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و مهرداد. | توضیحات بیشتر |
محمدمهیار | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و مهیار. | توضیحات بیشتر |
محمدنوید | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و نوید. | توضیحات بیشتر |
محمدنیما | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و نیما. | توضیحات بیشتر |
محمدیزدان | (عربی ـ فارسی) از نامهای مرکب، ا محمّد و یزدان. | توضیحات بیشتر |
مسیحا | 1- (= مسیح)، ( مسیح. 1) [در قرآن مجید کلمه «مسیح» آمده و الحاق حرف «ا»... | توضیحات بیشتر |
ملک آرا | (عربی ـ فارسی) 1- (در قدیم) (به مجاز) مایهی زینت و آراستگی سلطنت یا مم... | توضیحات بیشتر |
ملک زمان | (عربی) (= مَلَک جهان)، ( مَلَک جهان. | توضیحات بیشتر |
منوچهر | 1- به معنی «از نژاد و پشت منوش» [منوش یکی از ناموران قدیم]؛ 2-(اَعلام)... | توضیحات بیشتر |
مه سیما | (فارسی ـ عربی) (= ماه سیما)، ( ماه سیما و ماه چهر. | توضیحات بیشتر |
مهبد | (= مهبود)، ( مهبود. | توضیحات بیشتر |
مهداد | (مِه = مِهتر، بزرگتر + داد = داده) (به مجاز) بزرگزاده. | توضیحات بیشتر |
مهدی یار | (عربی ـ فارسی) یاور مهدی؛ (به مجاز) دوستدار و محب مهدی منتظر قائم آل م... | توضیحات بیشتر |
مهدیار | (عربی ـ فارسی) (مَهد = (به مجاز) سرزمین، کشور، میهن + یار (پسوند محافظ... | توضیحات بیشتر |
مهر تاش | (فارسی ـ ترکی) [مِهر = مهربانی، محبت + تاش (ترکی) (= داش) این کلمه به ... | توضیحات بیشتر |
مهراب | 1- دارندهی جلوهی آفتاب و کسی که تابش مهر دارد؛ 2- (اَعلام) پادشاه کابل... | توضیحات بیشتر |
مهراد | (مِه = مِهتر، بزرگتر + راد = جوانمرد)، 1- جوانمرد مِهتر و بزرگتر؛ 2- (... | توضیحات بیشتر |
مهرام | (مَه + رام) 1- آن که ماه رام اوست؛ 2- (به مجاز) خوشبخت. | توضیحات بیشتر |
مهران | 1- به معنی دارندهی مهر؛ 2- (اَعلام) 1) نام یکی از خاندانهای هفتگانهی ... | توضیحات بیشتر |
مهربد | (مهر = مهربانی و محبت + بُد /-bod/ (پسوند محافظ یا مسئول))، 1- محافظ ی... | توضیحات بیشتر |
مهرداد | 1- دادهی مهر، آفریده شدهی مهر؛ 2- (اَعلام) 1) نام چهار تن از شاهان اشک... | توضیحات بیشتر |
مهرزاد | (= زادهی مهر) (اَعلام) بنا بر بعضی از نسخههای شاهنامه نام یکی از پسرا... | توضیحات بیشتر |
مهزیار | 1- (= مازیار)، ( مازیار؛ 2- (اَعلام) نام پدر علی اهوازی [علی ابن مهزیا... | توضیحات بیشتر |
مهنام | (مَه = ماه + نام (در قدیم) (به مجاز) = نشان، اثر، صورت، ظاهر)، 1- نشان... | توضیحات بیشتر |
مِهیاد | (مِه = مِهتر، بزرگتر + یاد)، 1- تداعیگر مِهتری و بزرگی؛ 2- (به مجاز) م... | توضیحات بیشتر |
مهیار | 1- (= ماهیار)، ( ماهیار؛ 2- (اَعلام) 1) پیرمردی مهمان نواز در روزگار ب... | توضیحات بیشتر |
مهین | 1- کشوری که در آن شخص به دنیا آمده و تابعیت دولت آن را دارد، وطن؛ 2- (... | توضیحات بیشتر |
میران | (میر = امیر + ان (پسوند نسبت))، منسوب به امیر، امیرانه، شاهانه، + ( ام... | توضیحات بیشتر |
نامجو | 1- (به مجاز) نامدار، مشهور؛ 2- (در قدیم) جویای آوازه و شهرت. | توضیحات بیشتر |
نامدار | 1- (به مجاز) دارای آوازه و شهرت بسیار، مشهور، معروف؛ 2- (در قدیم) (به ... | توضیحات بیشتر |
نامی | (منسوب به نام)، 1- (به مجاز) مشهور، معروف؛ 2- (در قدیم) محبوب، گرامی؛ ... | توضیحات بیشتر |
نرسی | (اوستایی) این نام شاید ' جلوه مرد ' یا ' جلوه ی مردمان ' باشد، (در اعل... | توضیحات بیشتر |
نریمان | (اوستایی) (= نیرم) 1- به معنی نر منش، مرد سرشت و دلیر و پهلوان؛ 2- (در... | توضیحات بیشتر |
نوبخت | 1- (= جوان بخت) 2- (اَعلام) 1) از نامهای دوران ساسانی؛ 2) نوبخت اهواز... | توضیحات بیشتر |
نوذر | (اَعلام) (در شاهنامه) نام پسر منوچهر یکی از پادشاهان کیانی که پس از او... | توضیحات بیشتر |
نوری | (عربی ـ فارسی) (نور + ی (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نور، مربوط به نور؛ ... | توضیحات بیشتر |
نوژن | (در قدیم) نوعی کاج، صنوبر. | توضیحات بیشتر |
نوشاد | 1- (به مجاز) جوان نورستهی شاداب؛ (اَعلام) نام شهر یا موضعی که خوبرویان... | توضیحات بیشتر |
نوید | 1- خبر خوش، مژده؛ وعدهی نیک و خوش، سخن امیدوار کننده؛ 2- (در قدیم) وعد... | توضیحات بیشتر |
نویدرضا | (فارسی ـ عربی) از نامهای مرکب، م نوید و رضا. | توضیحات بیشتر |
نوین | دارای حالت یا کیفیت نو، جدید. | توضیحات بیشتر |
نهاد | 1- سرشت، طبیعت؛ 2- ضمیر، دل؛ 3- بنیاد، اساس؛ 4-(در قدیم) روش، طریقه؛ 5... | توضیحات بیشتر |
نیتا | [نی = نه (به صورت شبه جمله) (در قدیم) نیست، نبود + تا = لنگه، مثل، مان... | توضیحات بیشتر |
نیرومند | دارای نیرو، قوی. | توضیحات بیشتر |
نیک روز | (در قدیم) (به مجاز) خوشبخت، سعادتمند. | توضیحات بیشتر |
نیکان | (نیک + ان (پسوند نسبت، علامت جمع))، منسوب به نیک، ن نیک؛ 2- نیکها (اشخ... | توضیحات بیشتر |
نیکزاد | پاک نژاد، پاک سرشت، پاک گوهر. | توضیحات بیشتر |
نیکنام | دارای آبرو و اعتبار اجتماعی، خوشنام. | توضیحات بیشتر |
نیما | 1- نام کوهی است حوالی نور؛ 2- (اَعلام) 1) نام یکی از اسپهبدان تبرستان؛... | توضیحات بیشتر |
والا | (= بالا) 1- دارندهی مقام و مرتبهی مهم، به ویژه مقام و مرتبهی دنیایی به... | توضیحات بیشتر |
ودود | 1- از نامها و صفات خداوند؛ 2- (در قدیم) بسیار مهربان. | توضیحات بیشتر |
وفادار | (عربی ـ فارسی) آن که یا آنچه به تعهد، دوستی و عشق پای بند باشد، با وفا... | توضیحات بیشتر |
ونون | ونون اسم پسرانه است، معنی ونون: نام چهار تن از پادشاهان اشکانی ، وُنُن... | توضیحات بیشتر |
هامان | (اَعلام) 1) هامان (مشهور) وزیر اخشویروش [خشیارشا که او را با اردشیر خل... | توضیحات بیشتر |
هجیر | (= هژیر) 1- (در قدیم) خوب، پسندیده؛ 2- (در شاهنامه) پهلوان ایرانی، پسر... | توضیحات بیشتر |
هخامنش | 1- دوست منش، دوست کردار، کسی که دارای کردار و اندیشه نیک است؛ 2- (اَعل... | توضیحات بیشتر |
هرمز | (اوستایی) (= ارمز، ارمزد، اورمزد، هورمز و هورمزد)، 1-(در ادیان) اهورام... | توضیحات بیشتر |
هرمزد | (= هرمز)، ( هرمز. | توضیحات بیشتر |
هُژَبر | (عربی، هزبر) (در قدیم) 1- شیر؛ 2- (به مجاز) پهلوان، مرد دلاور. | توضیحات بیشتر |
هژیر | (= هجیر) 1- خوب، پسندیده؛ 2- زیبا؛ 3- چابک، چالاک؛ 4- (در حالت قیدی) ب... | توضیحات بیشتر |
هشام | (عربی) 1- جُود و بخشش؛ 2- جوانمرد. | توضیحات بیشتر |
همایون | 1- دارای تأثیر خوب، خجسته، مبارک، فرخنده؛ 2- (در موسیقی ایرانی) یکی از... | توضیحات بیشتر |
همراز | 1- ویژگی هر یک از دو یا چند نفری که راز خود را به یکدیگر میگویند؛ 2- ه... | توضیحات بیشتر |
هوتن | (هو = خوب + تن) 1- خوب تن، نیک اندام؛ 2- (به مجاز) تندرست و خوش قد و ب... | توضیحات بیشتر |
هورام | (عبری) 1- مرتفع؛ 2- (اَعلام) نام شهریار جازر که در هنگام افتتاح فلسطین... | توضیحات بیشتر |
هوشمند | (هوش + مند (پسوند دارندگی و اتصاف)) 1- صاحب هوش، باهوش؛ 2- عاقل، بخرد. | توضیحات بیشتر |
هوشنگ | 1- به معنی کسی که منازل خوب فراهم سازد؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) دومین... | توضیحات بیشتر |
هوشیار | (پهلوی) (= هوشیار، هشیوار) 1- کسی که دارای هوش است، باهوش؛ 2- عاقل، بخ... | توضیحات بیشتر |
هومان | (= هومن)، ( هومن. 1- | توضیحات بیشتر |
هومن | (هو = خوب + من/ مان = اندیشه و روح) 1- دارندهی روح خوب و نیک اندیش؛ 2-... | توضیحات بیشتر |
هویدا | روشن، آشکار، نمایان، خوب پیدا. | توضیحات بیشتر |
هیراد | (دساتیر) 1- خود را به مردم تازه روی و خوشحال وانمود کردن؛ 2- بشیر. | توضیحات بیشتر |
یادگار | 1- آنچه از کسی یا چیزی باقی میمانَد و خاطرهی او را در اذهان زنده نگهم... | توضیحات بیشتر |
یارالله | (فارسی ـ عربی) دوست خدا. | توضیحات بیشتر |
یاسان | (دساتیر) 1- از برساختههای فرقهی آذرکیوان؛ 2- (اَعلام) یاسان را نام پی... | توضیحات بیشتر |
یاقوت | (معرب از فارسی یاکند) 1- (در علوم زمین) سنگِ قیمتی از ترکیبات آلومین ک... | توضیحات بیشتر |
یاور | یاری دهنده، کمک کننده. | توضیحات بیشتر |
یزدان | 1- خداوند، ایزد؛ 2- (در ادیان) در مذاهب ثنوی، خدای خیر و نیکی، ایزد مق... | توضیحات بیشتر |