تشخیص جنسیت در هفته هشتم بارداری

در زمان های قدیم معمولاً پدر و مادر ها باید تا زمان زایمان نوزاد صبر می کردند تا مشخص شود که کودکشان دختر است یا پسر؟ حتی از وضعیت تک قلویی یا چند قلویی آن ها نیز به ندرت اطلاع پیدا می کردند؛ اما در حال حاضر تکنولژی های پیشرفته به پزشکان کمک می کند که در اوایل بارداری یعنی هفته هشتم نیز بتوانند جنسیت جنین را تشخیص دهند که می تواند بسیار هیجان انگیز باشد. با این حال هنوز هم افرادی هستند که دوست دارند تا زمان زایمان صبر کنند. با اینکه در روش های سنتی علائم مختلفی برای تشخیص پسر یا دختر بودن جنین در نظر می گرفتند اما این روش ها اصلا قابل اعتماد نبودند. در حال حاضر فقط یک پزشک می تواند به طور قابل اعتماد جنسیت کودک را تعیین کند. در این مقاله می خواهیم در مورد تشخیص جنسیت جنین در هفته هشتم بارداری با شما مادران اومایی عزیز صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

چگونه می توانید از جنسیت کودک خود مطلع شوید؟

برای تشخیص جنسیت جنین پزشک شما ممکن است در مراحل مختلف بارداری از آزمایش های متفاوتی استفاده کند. اگرچه همه این تست ها قابل اعتماد هستند، اما همه آنها برای همه خانم ها مناسب نخواهند بود؛ زیرا برخی از آن ها خطرات قابل توجهی دارند. در بیشتر این آزمایشات، کشف جنسیت یک مزیت ثانویه است و انجام آن آزمایش به دلایل دیگری صورت می گیرد.

روش های احتمالی برای تشخیص جنسیت جنین

در زیر روش های احتمالی برای تشخیص جنسیت کودک شما را توضیح خواهیم داد:

لقاح آزمایشگاهی با انتخاب جنسیت

اگر قصد لقاح آزمایشگاهی یعنی استفاده از روش آی وی اف برای بارداری را دارید، می توانید خودتان جنسیت جنین را مشخص کنید. این کار با ترکیب تخمک بالغ و اسپرم در خارج از بدن انجام می شود. سپس نطفه ایجاد شده دوباره به رحم انتقال می یابد. اگر داشتن فرزند از یک جنس خاص برای شما مهم باشد این روش گزینه مناسبی برایتان خواهد بود. انتخاب جنسیت همراه با IVF حدود 99 درصد قابل اعتماد است. البته، اگر بیش از یک جنین به رحم منتقل کنید، خطر تولد چندگانه با IVF وجود دارد.

آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد

آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) شرایط کروموزومی مانند سندرم داون را بررسی می کند. این آزمایش را می توانید از 10 هفته بارداری انجام دهید. البته خود اختلالات را مشخص نمی کند و نتایج آن تنها به صورت احتمالات است تا اگر نیاز بود آزمایشات دیگر هم انجام شوند. درواقع اگر نتایج این آزمایش غیرطبیعی باشد، پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری را برای تشخیص سندرم داون و سایر اختلالات کروموزوم تجویز کند.

برای این آزمایش، شما یک نمونه خون ارائه می دهید که به آزمایشگاه ارسال می شود و وجود DNA جنین مرتبط با اختلالات کروموزوم بررسی خواهد شد. این آزمایش همچنین می تواند به طور دقیق جنسیت کودک شما را تعیین کند. اگر نمی خواهید جنسیت نوزادتان را بدانید، قبل از شروع آزمایش به پزشک خود اطلاع دهید. این آزمایش برای همه خانم ها انجام نمی شود و تنها اگر در معرض خطر داشتن نوزادی با ناهنجاری کروموزوم باشید، به NIPT نیاز خواهید داشت. این شرایط معمولا در صورتی است که شما قبلاً نوزادی با ناهنجاری به دنیا آورده باشید یا هنگام زایمان بالای 35 سال داشته باشید.

از آنجا که این تست یک آزمایش غیرتهاجمی است، دادن نمونه خون هیچ خطری برای شما و کودک شما ندارد.

نمونه برداری از پرزهای جفتی

نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) یکی از آزمایش های ژنتیکی است که برای شناسایی دقیق سندرم داون استفاده می شود. این آزمایش نمونه ای از پرزهای جفتی را که نوعی بافت موجود در جفت است را گرفته و مورد بررسی قرار می دهد. این آزمایش را می توانید در اوایل هفته 10 یا 12 بارداری انجام دهید؛ و از آنجا که اطلاعات ژنتیکی در مورد کودک شما را ارائه می دهد، می تواند جنسیت کودک شما را نیز نشان دهد.

اگر شما بیش از 35 سال سن دارید و یا دارای سابقه خانوادگی از ناهنجاری کروموزوم هستید، ممکن است پزشک CVS را به شما توصیه کند. این یک آزمایش دقیق برای کشف جنسیت کودک است، اما می تواند خطرآفرین نیز باشد؛ زیرا نمونه باید دقیقا از خود جفت گرفته شود و یک روش تهاجمی است.

برخی از خانم ها گرفتگی، خونریزی یا نشت مایع آمنیوتیک را بعد از این آزمایش تجربه می کنند و همچنین احتمال سقط جنین و زایمان زودرس نیز وجود دارد.

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز آزمایشی است که به تشخیص مشکلات رشد در جنین کمک می کند. پزشک شما مقدار کمی مایع آمنیوتیک (مایع موجود در کیسه آب جنین) را که حاوی سلول های نشان دهنده ناهنجاری هستند، جمع می کند. سپس این سلول ها از نظر سندرم داون، اسپینا بیفیدا و سایر شرایط ژنتیکی آزمایش می شوند. اگر سونوگرافی یک ناهنجاری را تشخیص دهد یا بیش از 35 سال داشته باشید یا سابقه خانوادگی اختلال کروموزوم داشته باشید، پزشک این آزمایش را برایتان تجویز خواهد کرد. این آزمایش را می توانید حدود 15 تا 18 هفته بارداری انجام دهید و حدود 30 دقیقه طول می کشد.

ابتدا پزشک برای تعیین محل کودک در رحم از سونوگرافی استفاده می کند و سپس یک سوزن ظریف را از شکم شما وارد می کند تا مقداری مایع آمنیوتیک به عنوان نمونه خارج شود. خطرات انجام این آزمایش شامل گرفتگی، کبودی و لکه بینی است. همچنین خطر سقط جنین وجود دارد. همراه با تشخیص نقایص هنگام تولد و سایر ناهنجاری ها با کودک شما، آمنیوسنتز جنسیت فرزند شما را نیز به طور دقیق مشخص می کند؛ بنابراین اگر نمی خواهید جنسیت کودکتان را تا قبل از تولد بدانید، قبل از آزمایش این موضوع را اعلام کنید.

سونوگرافی

سونوگرافی نیز یکی از آزمایش معمول بارداری است که چندین بار در طول بارداری برای کمک به پزشک در تشخیص شرایط مختلف انجام می شود. برای انجام این آزمایش روی یک تخت می خوابید و پزشک رحم شما را اسکن می کند. این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کودک شما استفاده خواهد کرد و اغلب برای بررسی رشد و سلامت کودک شما به کار می رود.

از آنجا که سونوگرافی تصویری از کودک شما ایجاد می کند، می تواند جنسیت کودک شما را نیز از روی ویژگی های ظاهری نشان دهد. اکثر پزشکان سونوگرافی تشخیص جنین را در حدود هفته های 18 تا 21 تنظیم می کنند. توجه داشته باشید که نتایج تشخیص جنسیت با روش سونوگرافی همیشه به طور صد در صد دقیق نیست؛ زیرا ممکن است جنین در هنگام سونوگرافی در وضعیت نامناسبی قرار داشته باشد و اندام تناسلی او که مهمترین عامل تشخیص جنسیت با این روش است کاملا مشخص نباشد.

سخن آخر

با اینکه تشخیص جنسیت یک هیجان خاصی برای پدر و مادر دارد اما نباید برای این کار زیاد عجله کنید. بهتر است سونوگرافی تشخیص جنسیت در زمانی انجام شود که پزشک توصیه می کند تا اندام نوزادتان بهتر مشخص باشد و تشخیص دقیق تری انجام شود. در غیر صورت ممکن است هنگام تولد کاملاً سورپراز شوید!