آیا جنین در رحم گریه می کند؟

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی شما می توانید بسیاری از تغییرات مهارتی نوزادتان را قبل از به دنیا آمدن از طریق سونوگرافی مشاهده کنید. برخی از این موارد شامل تکان خوردن، لگد زدن و یا مکیدن انگشت شست می باشد. سوالی که ممکن است برای برخی والدین به وجود بیاید این است که آیا نوزادان در رحم گریه می کنند؟ در این مطلب می خواهیم پاسخ این سوال را برای شما مامان و باباهای اومایی عزیز توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

بررسی واکنش های مختلف جنین در رحم

محققان زمانی برای اولین بار به نحوه واکنش نوزادان در رحم کنجکاو شدند که دیدند نوزاد بلافاصله بعد از تولد نسبت به صدای مادرش عکس العمل نشان می دهد. اکنون می دانیم که جنینی در حالی که هنوز در رحم هستند، شروع به یادگیری و پاسخگویی به جهان طبیعت خارجی می کنند. نتایج مطالعات در این زمینه به ما نشان داده است كه نوزادان واقعاً عکس العمل های جالبی نسبت به عوامل خارجی نشان می دهند.

به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که نوزاد از هفته 16 بارداری نسبت به موارد مختلف واکنش نشان می دهد در حالی که در این زمان حتی هنوز گوش او کامل نشده است. این مطالعه همچنین نشان داد که صحبت و لمس نوزاد در رحم مستقیماً روی جنین تأثیر می گذارد و در نتیجه جنین بیشتر لگد می زند و حرکت بیشتری می کند. نوزادان در رحم به محرک های خارجی، مانند صداها، حرکت مادر، نور و حرکت خواهر و برادرهای بزرگ تر یا پدر که روی شکم مادر فشار می آورند، پاسخ می دهند.

جالب است بدانید نوزادان در رحم می توانند دچار وحشت شوند، حرکت کنند و حتی دفع ادرار انجام دهند؛ اما به نظر می رسد تشخیص اینکه کودکی در رحم گریه می کند یا خیر به دلیل وجود مایع آمنیوتیک دور جنین دشوار باشد.

وقتی جنین گریه می کند چه اتفاقی می افتد؟

اگرچه ممکن است گریه را چیزی کاملاً ساده تصور کنید، اما در واقع چیزهای زیادی وجود دارد که نوزاد به خاطر آن ها گریه می کند. به طور کلی برای اینکه کودک بتواند گریه کند، باید هماهنگی زیادی بین چندین سیستم در بدن، از جمله عضلات صورت، تنظیم مجاری هوایی و تنفسی وجود داشته باشد.

اصلی ترین چیزی که برای گریه کودک باید اتفاق بیفتد نوعی صداگذاری است. یک مطالعه در سال 2004 نشان داد که گریه کردن یک جز غیر آوازی و یک جز آوازی دارد؛ بنابراین وقتی کودک شروع به یادگیری نحوه گریه در رحم می کند، جنبه غیر صدایی گریه را به نمایش می گذارد. گریه کردن یک نقطه عطف در تکمیل رشد نوزاد است. نوزادی که می تواند گریه کند نشان می دهد که مغز و سیستم عصبی و بدن او به درستی کار می کند و به همین دلیل توانسته گریه کند.

بنابراین گریه خیلی بیشتر از چیزی که به چشم می آید اهمیت دارد. یک گریه نشان دهنده موارد زیر در کودک شماست:

• تشخیص محرک خارجی که باعث گریه او شده است.
• پردازش اینکه محرک ها چیزی بالقوه مضر یا تهدیدکننده هستند و بار منفی دارند و به همین جهت منجر به گریه می شوند.

گریه به معنای واقعی کلمه یک مکانیسم زنده ماندن است. این واکنش طبیعی تضمین می کند که کودک قادر است به سیگنال های منفی واکنش نشان دهد و این حالت تا زمانی که علت گریه برطرف نشود وجود خواهد داشت. بنابراین می توان گفت بله جنین در رحم گریه می کنند.

در یک مطالعه در سال 2004 رفتارهای یک کودک در خارج از رحم با رفتارهای یک کودک در داخل رحم مقایسه شده است و توانستند 5 حالت کلی را که یک کودک در رحم دارد شناسایی کنند که عبارتند از:

• فعال بیدار
• حالت فعال
• گریان
• خواب آرام
• آرام بیدار

چه زمانی جنین در رحم شروع به گریه می کنند؟

پزشکان می دانند که نوزادان تمام پیش نیازهای لازم برای گریه تا هفته 20 بارداری را پیدا می کنند. در این مرحله، جنین دارای حرکات تنفسی هماهنگ است، می تواند فک خود را باز کند، چانه خود را بلرزاند و زبان خود را تکان دهد. همچنین می تواند آب دهان را قورت دهد. همه این موارد نشانه هایی هستند که مشخص می کنند جنین می تواند گریه کند. 

سخن آخر

گریه یک مرحله رشد مهم برای نوزاد است و نشان دهنده یک تلاش هماهنگ بین بسیاری از سیستم های بدن می باشد. کودک تمام حواس خود را از جمله لمس، بو، شنوایی و تمرین حرکات حتی در داخل رحم شروع می کند و حرکات مربوط به گریه را از هفته 20 بارداری به بعد نشان می دهد.