| جان افروز | (به مجاز) آسایش بخش روان. | توضیحات بیشتر |
| جانان | 1- معشوق، محبوب؛ 2- خوب؛ 3- زیباروی. | توضیحات بیشتر |
| جوانه | 1- تازه، نو؛ 2- (به مجاز) جوان. | توضیحات بیشتر |
| جواهر | 1- هر یک از سنگهای گرانبها مانند یاقوت و زمرد؛ 2-(به مجاز) آن که وجود... | توضیحات بیشتر |
| جهان | 1- کیهان، عالم، گیتی، دنیا؛ 2- (به مجاز) 1) فرهنگ؛ 2) حیطه؛ 3) نمادی ب... | توضیحات بیشتر |
| جهان آرا | (در قدیم) 1- زیبا کننده، زینت بخش و مایهی زیبایی جهان؛ 2- (به مجاز) 1)... | توضیحات بیشتر |
| جهان آفرین | 1- آن که عالم را خلق کرده است؛ 2- خدا. | توضیحات بیشتر |
| جهان تاب | آنچه به جهان نور و روشنایی میدهد، عالمتاب، نور دهندهی جهان. | توضیحات بیشتر |
| جهان دخت | دختر شهره در عالم. | توضیحات بیشتر |
| جهان ناز | مایهی افتخار جهان، فخر جهان. | توضیحات بیشتر |
| چکامه | شعر به ویژه قصیده. | توضیحات بیشتر |
| چمن | (در قدیم) 1- زمین سبز و خرم، باغ و بوستان مرغزار؛ 2- (در گیاهی) نام گی... | توضیحات بیشتر |
| چمن ناز | (به مجاز) زیبارویی که دارای ناز و عشوه و کرشمه است. | توضیحات بیشتر |
| چهره | چهر، روی، صورت. | توضیحات بیشتر |
| حَسِیبا | (عربی ـ فارسی) (حَسِیب = پاک نژاد، پاکزاد، اصیل + ا (پسوند نسبت))، دار... | توضیحات بیشتر |
| حوروش | (عربی ـ فارسی) (حور+ وش (پسوند شباهت)) دختری چون زن (زنان) زیبای بهشتی... | توضیحات بیشتر |
| حوری | (عربی ـ فارسی) 1- (در ادیان) حور؛ 2- (به مجاز)، زن زیبا. | توضیحات بیشتر |
| حوریا | (عربی ـ فارسی) [حور = زن زیبای بهشتی، زنان زیبای بهشتی+ ی (پسوند نسبت)... | توضیحات بیشتر |
| خاور | (مخففِ خاوران) هم به معنی مشرق و هم به معنای مغرب است. | توضیحات بیشتر |
| ختن | 1- (اعلام) شهر و واحهای در جنوب باختری منطقه خودگردان سین کیانگ اویغور... | توضیحات بیشتر |
| خجسته | (اوستایی) 1- مبارک، فرخنده؛ 2- (در موسیقی ایرانی) گوشهای در دستگاه نو... | توضیحات بیشتر |
| خرامان | دارای حالت خرامیدن، در حال خرامیدن، به آهستگی و با ناز. | توضیحات بیشتر |
| خرّم | 1- سرسبز و با طراوت؛ 2- شاد، خوشحال، خوب، خوش؛ 3- فرخنده، مبارک. | توضیحات بیشتر |
| خوب چهر | دارای سیمای زیبا، زیبا. | توضیحات بیشتر |
| خورشید | 1- (در نجوم) کُرهی سوزان، جرم مرکزی منظومهی شمسی به نام کرهی خورشید که... | توضیحات بیشتر |
| دالیا | نوعی از گلِ کوکب. | توضیحات بیشتر |
| دانیا | گشنیز؛ نام هندی کزبره. | توضیحات بیشتر |
| دایانا | (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ ( نا)) 1- به معنی مثل زر سرخ؛ 2-... | توضیحات بیشتر |
| درافشان | (عربی ـ فارسی) 1- آن که مروارید میافشاند؛ 2- (به مجاز) بخشنده؛ 3- (به ... | توضیحات بیشتر |
| درخشان | 1- دارای درخشش، روشن و تابان، درخشنده؛ 2- (به مجاز) جالب توجه و چشم گی... | توضیحات بیشتر |
| درخشنده | (صفت فاعلی از درخشیدن)، 1- دارای درخشش و تلألؤ؛ 2-روشن و تابان. | توضیحات بیشتر |
| دردانه | (عربی ـ فارسی) 1- (به مجاز) بسیار محبوب و گرامی، عزیزکرده، ناز پرورده؛... | توضیحات بیشتر |
| درسا | (عربی ـ فارسی) (دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت))، 1- شبیه به دُر... | توضیحات بیشتر |
| درناز | /dānā/ | توضیحات بیشتر |
| دریا | 1- (در جغرافیا) تودهی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، رود بزرگ؛ 2- (به مجاز... | توضیحات بیشتر |
| درین | (عربی ـ فارسی) (دُر + ین (پسوند نسبت)) 1- از دُر، ساخته شده از دُر؛ 2-... | توضیحات بیشتر |
| دریه | (عربی ـ فارسی) (دُر + ایه (پسوند نسبت))، مانند دُر، درخشان، روشن. | توضیحات بیشتر |
| دل آرا | 1- موجب آرامش و شادی دیگران؛ 2- (در قدیم) محبوب، معشوق؛ 3- (اَعلام) نا... | توضیحات بیشتر |
| دل افروز | (به مجاز) مایهی شادی و خوشی دل، محبوب و خوشایند؛ (در قدیم) شاد و خرم، ... | توضیحات بیشتر |
| دلارام | (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر. | توضیحات بیشتر |
| دلبر | (به مجاز) دارای زیبایی، جذابیت و توانایی جلب عشق و علاقهی دیگران؛ معشو... | توضیحات بیشتر |
| دلبند | 1- (به مجاز) عزیز و دوست داشتنی؛ 2- (در قدیم) معشوق، اسیر کنندهی دل، ج... | توضیحات بیشتر |
| دلدار | (به مجاز) 1- معشوق و محبوب؛ 2- (در قدیم) مهربان، با محبت؛ 3- (در تصوف)... | توضیحات بیشتر |
| دلشاد | خوشحال و شادمان، در حال شادمانی. | توضیحات بیشتر |
| دلناز | (دل + ناز = نوازش)، نوازشِ دل، دلنواز. | توضیحات بیشتر |
| دلنواز | 1- (به مجاز) مایهی آرامش دل، آرامش بخش؛ 2- (در قدیم) نوازشگر، مهربان ... | توضیحات بیشتر |
| دنا | (اَعلام) 1) قسمتی از کوهستان شمال غربی فارس که قلهای معروف به همین نا... | توضیحات بیشتر |
| دیبا | (= دیباه) (در قدیم) نوعی پارچهی ابریشمی معمولاً رنگین. | توضیحات بیشتر |
| رادا | (راد + ا (پسوند نسبت))، منسوب به راد، ( راد. 2- ،3- و4- | توضیحات بیشتر |
| راشین | (راش = نوعی درخت در جنگلهای ایران + ین (پسوند نسبت)) 1- (به مجاز) سر ... | توضیحات بیشتر |
| راما | (سنسکریت) 1- (اَعلام) (در اسطورههای هندی) ششمین مظهر «ویشنو» /vichnou... | توضیحات بیشتر |
| رامش | (در قدیم) 1- شادی و طرب؛ 2- عیش و خوشی؛ 3- سرود، نغمه؛ 4- امن، آسودگی. | توضیحات بیشتر |
| رامینا | (رامین + الف (نسبت)) 1- منسوب به رامین؛ 2- دخترِ طربناک. | توضیحات بیشتر |
| رامینه | رام، رامین، طربناک. | توضیحات بیشتر |
| رایا | (رای = فکر، اندیشه، تأمل + الف (اسم ساز))؛ (به مجاز) فکر و اندیشه. | توضیحات بیشتر |
| رخساره | رخسار، رخ، چهره، صورت. | توضیحات بیشتر |
| رخسانا | [(رخ + سان (پسوند شباهت) + ا (پسوند نسبت)] 1- به معنی مانند رخ، مانند... | توضیحات بیشتر |
| رخسانه | [رخ + سان (پسوند شباهت) + ه (پسوند نسبت)]، (= رخسانا)، ، رخسانا. | توضیحات بیشتر |
| رخشان | (= درخشان)، ( درخشان. | توضیحات بیشتر |
| رخشنده | (صفت فاعلی از رخشیدن)، 1- درخشنده؛ 2- (به مجاز) دارای عظمت و شکوه. | توضیحات بیشتر |
| رزان | 1- تاکستان، باغ انگور؛ 2- (در عربی) سنجیده شده، با وقار و آراسته. | توضیحات بیشتر |
| رزی | (فرانسوی ـ فارسی) (رُز + ی (پسوند نسبت))، منسوب به رُز، رُز. | توضیحات بیشتر |
| رستا | (رَست = رَستن، رهیدن + ا (پسوند)) رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده. | توضیحات بیشتر |
| رُستا | (در قدیم) روستا، دِه. | توضیحات بیشتر |
| رشنک | (اوستایی) 1- روشن؛ 2- (در گیاهی) نام گیاهی است (شاتل)؛ 3- (اَعلام) در ... | توضیحات بیشتر |
| رضوانه | (عربی ـ فارسی) (رضوان + ه (پسوند نسبت)) 1- منسوب به رضوان؛ 2- بهشتی؛ 3... | توضیحات بیشتر |
| روبیتا | 1- مقلوب شدهی بیتارو، بینظیر؛ 2- (به مجاز) زیباروی. | توضیحات بیشتر |
| روجا | (کردی ـ فارسی) [روج (کردی) = روز، آفتاب + ا (پسوند نسبت)]، 1- منسوب ب... | توضیحات بیشتر |
| روح افزا | 1- آنچه به روان انسان شادابی و طراوت می بخشد، جانبخش، مفرح؛ 2- گوشهای... | توضیحات بیشتر |
| روح انگیز | (عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1- | توضیحات بیشتر |
| روح بخش | (عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1- | توضیحات بیشتر |
| روحا | (عربی ـ فارسی) (روح = جان، نفس، روان + الف (اسم ساز))، منسوب به جان ... | توضیحات بیشتر |
| روزا | (روز + ا (پسوند نسبت))، 1- منسوب به روز؛ 2- (به مجاز) تابنده و زیبا. +... | توضیحات بیشتر |
| روزانا | (روزان + الف اسم ساز ) 1- منسوب به روز؛ 2- روشنا؛ 3- (به مجاز) تابنده ... | توضیحات بیشتر |
| روژبین | (کردی ـ فارسی) (روژ = روز + بین = جزء پسین بعضی از کلمه های مرکب، به ... | توضیحات بیشتر |
| روژیا | (کردی ـ فارسی) (روژ + ی میانجی + ا (پسوند اسم ساز))، روز و روشنایی. | توضیحات بیشتر |
| روژین | (کردی ـ فارسی) (روژ = روز + ین (پسوند نسبت))، 1-منسوب به روز؛ 2- تابنا... | توضیحات بیشتر |
| روسانا | (رو + سان + الف اسم ساز) مانند روی و چهره. | توضیحات بیشتر |
| روشا | (رو + شا = شاد) روشاد، دارای چهرهی شاد، شاداب. | توضیحات بیشتر |
| روشان | (= روشن)، ( روشن. | توضیحات بیشتر |
| روشن دخت | (روشن + دخت = دختر)، 1- دختر تابنده و شاد؛ 2- (به مجاز) زیبارو. | توضیحات بیشتر |
| روشنا | 1- روشن، جای روشن، روشنایی؛ 2- (در کردی) روشن، آشنا. | توضیحات بیشتر |
| رومینا | 1- زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ 2- پاک و پاکیزه کرده. | توضیحات بیشتر |
| رونیا | 1- مقلوب نیارو(ی)، آن که چهرهاش مثل نیاکان است؛ 2- (به مجاز) اصیل و ن... | توضیحات بیشتر |
| رونیکا | (رو + نیکا)، روی زیبا، زیباروی. | توضیحات بیشتر |
| روهینا | (در قدیم) آهن و فولاد جوهردار، جنسی از پولاد قیمتی، آهن گوهر دار، گوهر... | توضیحات بیشتر |
| رها | نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی. | توضیحات بیشتر |
| زحل | (اَعلام) [=کیوان] دومین سیارهی بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره از لحا... | توضیحات بیشتر |
| زرافشان | 1- ذرات زر پاشیده شده، با ذرات طلا اندود شده؛ 2- (در قدیم) زربافت؛ 3- ... | توضیحات بیشتر |
| زری | 1- پارچه یا لباسی که در آن نخهای طلایی به کار رفته است؛ 2- نخ طلا یا ... | توضیحات بیشتر |
| زرین | 1- از جنس زر، به رنگ زر، طلایی؛ 2- زیبا و آراسته. | توضیحات بیشتر |
| زرین دخت | (= زری دخت)، زری دخت. | توضیحات بیشتر |
| زرینه | (= زرین)، زرین. | توضیحات بیشتر |
| زلفا | (زلف = موی بلندِ سر، گیسو + الف (پسوند نسبت))، 1-منسوب به زلف؛ 2- (ب... | توضیحات بیشتر |
| زمانه | 1- روزگار، دوره، دور، عهد؛ 2- (در قدیم) مدت زندگی، عمر. | توضیحات بیشتر |
| زیبا | 1- ویژگی آنکه دیدنش لذت بخش و چشم نواز است، جمیل؛ 2- دلنشین، مطبوع، خ... | توضیحات بیشتر |
| زیبنده | 1- در خور، سزاوار، شایسته؛ 2- آراسته، زیبا. | توضیحات بیشتر |
| زیلان | (= اَرجی، دِسیس) نام گیاهی است یکساله و معطر و دارای کرکهای غدهدار و ... | توضیحات بیشتر |
| زیور | (سغدی) آنچه با آن چیزی یا کسی را آرایش کنند، پیرایه. | توضیحات بیشتر |
| ژاسمن | ژاسمین، گل یاسمن یا یاسمین. | توضیحات بیشتر |