عزیزم بچه ها مخصوصا پسربچه ها خیلی تو این سن شیطونن
اگه حس میکنی شیطنت و رفتارهای پسرت جوری هست ک نمیتونی خودتونم کنترلش کنین از مشاور کمک بگیر
اینم بدون هیچچچ کس هیچچچج کس حتی پدرو مادر خودت حق توهین ب فرزندت رو به هر دلیلی ندارن شما و مادرش تنها حامی پسرتون هستین بدترین کارم بکنه تو جمع اصلا و ابدا دعواش نکنین
نزار به پسرت برچسب شرور بودن خرابکار یا هر چیز دیگه ای بزنن گلم
نه اونقدر زیاد نیس قبلا خیلی شیطنت میکرد اما الان خیلی بهتر شده
تو دعوای بچه ها هم هیچ وقت دخالت نکنین مگر اینکه بخودشون بخوان آسیب بزنن
اونا خودشون چند دقیقه بعد حتی یادشون میره
حامی بچت باش شیطنت و خرابکاری کرد بهش بگو اشتباهاتش رو بعدا تو خونه وقتی کسی نیست
ولی جلو بقیه تا جایی ک میتونی سرزنش نکن پسرت رو
این تجربه من بود گلم
چرا وقتی شوهرتو پسرت میرن تو نمیری؟
ممنون عزیزم . من اصن تو جمع پسرمو دعوا نمیکنم فقط تذکر میدم بهش و میگم ک کارت اشتباهه
اما شوهرم جلو خانوادش بارها و بارها بچمو دعوا کرده برا همین همه ب خودشون اجازه میدن بچمو دعوا کنن حتی جاری سر بچم داد میزنه و بهش حرفایی ک لایق خودشه ب بچم زد
خونه هامون نزدیک ب هم هس شوهرم هرروز روزی چن بار میره ب پدر و مادرش سر میزنه و روزی یکبار پسرمو در حد ده دقیقه با خودش میبره
چی بگم والا
من خودمم کوچیک بودم یادمه پدربزرگ و مادر بزرگ و عمم بین ما و بچه های عموم فرق میزاشتن
من از این فرق گذاشتن متنفررررم. آخه چرا از همین بچگی تخم کینه رو تو دل بچه ها بااین فرق گذاشتن میکارن
پسر من همش میگه چرا منو دوس ندارن چرا فقط منو دعوا میکنن چرا بابابزرگ منو نمیبره مغازه خوراکی برام بخره
به نظرم یه بار برای همیشه باید بگی که اینطور رفتار نکنن بچه ها هیچی میگیم بچن بزرگا که ادعا بزرگی میکنن چرا اینطور رفتار میکنن؟
تا میبینی اینطوره دست بچه بگیر بیار خونه اگه گفتن چرا ناراحتی یا چیزی بگو همه بچه ها ازادن همه بچه ها عالین فقط مشکل بچه منه؟نوه نوس چه فرقی میکنه من دوس ندارم جلو بقیه به بچم توهین کنید و کوچیکش کنید
به نظرم اصلن حساس نیستی بچت که از تو جوب پیدا نکردی هرکی از راه رسید یه چیزی بهش بگه تو بمونی نگا کنی حق داری و کار خوبی میکنی از بچت دقاع میکنی تو پشت بچت نباشی کی باشه؟
من که اصلا نمیتونم تحمل کنم یکی بجز خودم به بچم بگه بالاچشمت ابرو همونجا به دو قسمت مساوی تقسیمش میکنم بعد دو قسمتشم دوقسمت دیگه😑
همینو بگو مگه تو دعوا میکنی که نمیری
شوهرتم توجیحش کن که بچمون شیطون عالم هم که باشه که قطعا نیست واین شیطنت رو مابقی بچه های این سنی وهمچنین همون پسرعمو پسرعمه ش هم این شیطنتارو قطعا که دارن حالاگیریم پسرما صددرجه بدتر هم باشه که نیست توحق نداری توجمع وجلوی بقیه دعواش کنی که بقیه ببینن ویاد بگیرن این مدل برخورد کنن
واینکه اگه حرفت رو گوش داد بهش بگو که یه مدت همسرت هم رفت اومدش رو محدود کنه که خانواده ش پیگردلیل نیومدنش بشن وازش پرسیدن بگه که دلیل نیومدن من و خانوومم این فرق گذاشتن بین نوه هاست و مدل رفتارتون با بچمه که این رفتارتون رو بچم اثرگذاشته که بچه مون دائم سوال میپرسه که بقیه هم مثه من هستن ولی فقط منو دعوا میکنن ومیتوپن بهم
حق داری عزیزم منم بودم نمیرفتم
گل پسرچندساله ست؟
۴وخرده یا ۶سال؟
شوهرم اجازه نمیده من چیزی بگم میگه تو هیچی نگو خودم بهشون میگم ولی کو گوش شنوا میگن بچه ک اذیت کرد بایر دعواش کرد ک پررو نشه و اینکه زنت زیادی حساسه
نزار زیاد پسرت برع
شاید اینجوری فکر میکنن که این همیشه هست و اونا مهمون هستن نباید چیزی بهشون گفت
بنظرم اون موقع که همسرت میخواد برع خونه مامانش تو پسرتو سرگرم کن بگو داره کارتن میبینه حموم میخواد بره و .. اگه مدرسه میره بگو مشق داره
من اصلا تو جمعشون نیستم فقط مهمونی شب عید و شب یلدا تو جمعشون هستم ولی بقیه هرروز اونجان و اکثرا دور هم جمع میشن
من هروقت میبینم بچمو دعوا میکنن تا میخام چیزی بگم شوهرم با نگاهش میگه چیزی نگو
منم دست بچمو میگیرم خداحافظی میکنم میام خونه همه هم میدونن ک من ناراحت شدم ولی براشون مهم نیس
هزاربار بهش گفتم ک جلو جمع بچه رو دعوا نکن ک همه هم ب خودشون اجازه بدن بچه رو دعوا کنن گفتم اگه خیلی از دستش عصبی شدی فقط دستشو بگیر بیار خونه. اوایل زیاد توجهی ب حرفم نمی‌کرد الان ک فهمیده حرفم درست بود خیلی کم دعواش میکنه
نزار بره
در حق بچت ظلم نکن
اینجوری پسرت اعتماد به نفسش نداره تحقیر میشه کوچیک میشه
من بودم نمیزاشتم
خودم باهاش بازی میکردم سرگرمش میکردم
وقتی اونا میدونن ناراحت میشی باز تکرار میکنن براشون مهم نیست
تو فقط میری اعصاب خودتو خورد میکنی و نمیتونی چیزی بگی
نهههه پسر من زیاد نمیره ک ی روز درمیون در دحد ده دقیقه شاید بره ولی نوه های دیگه هرروز اونجان اونا هم خونشون نزدیکه خونه پدرشوهرم تابستون ک کل ۲۴ ساعت اونجان حتی اکثر شبا اونجا میخوابن
در اصل پسر من مهمونه اونا صاحبخونه
من جای شما اعصابم بهم ریخت اووووف
من هر جایی به بچم بی احترامی بشه انگار به خودم بی احترامی شده
نمیرم
اکثرا نمیدارم بره سرگرمی میکنم مثلا شوهر روزی چن بار میره ب پدر و مادرش سر میزنه در حد ده دقه من نمیدارم پسرمو ببره ولی مثلا وقتی پسرم با باباش بیرونه سر راه میرن خونه پدرشوهرم ولی زود برمیگردن
طفلی بچم انقد اعتماد ب نفسش اومده پایین ک تو پیش دبستانی مربی میگه اصلا اعتماد ب نفس نداره
من ب شوهرم همینو میگم همیشه میگم تو خونه تنها باشه بهتر از اینه ک بره اونجا مدام تحقیرش کنن و ادیت بشه ولی شوهرم میگه اینجوری تنها بمونه عقده ای میشه
وا بگو خوب هرکس از راه رسید قرار نی دعواش کنه که شما به ما بگید ما خودمون بهش میگیم اگه نیاز بود دعواشم میکنیم روزی ده دقیقه پیشتونه تحمل همونم ندارید
خوب نزار بچه بره همون روزی ده دقیقه هم نره بچه بدبخت هنو حرکت نکرده میکوبن تو سرش این چه رفتنیه بدتر بچه رو اذیت میکنن
میتونی یه کاری کنی که هم اعتماد به نفس بچت بالا بره هم دیگه دعواش نکنن هم بحثی نشده باشه هممبه حرف شوهرت عمل کرده باشی
وقتی مثلا یه کاری میکنه که دعواش میکنن خودت پاشو برو پیشش تشویقش کن کار خطرناک نه مثلا تن. بدو میکنه برو پیشش بغلش کن بگوش عزیزدلم چقد خوب بدو کردی چقد عالی بودی بزرگ شدی حتما باید بری کلاس ورزش خیلی قهرمانی یا مثلا یه چیزی برمیداره میگن بزار زمین خودت بدو بهش برس بگو عزیزم چقد قهرمانی تو که اینو بلند کردی کیف میکنم انقد زور داری
هروقت که خودت تو جمع هستی اینارو بگو
بچه به حرف تویی که داری تشویقش میکنی بیشتر گوش میده تا اونا که میخان بکوبنش
هم خانواده شوهرت بعد مدتی میبینن تو با این حرکت بهشون میفهمونی که حرفاتون رو من و بچم تاثیری نداره دیگه دست برمیدارن
تو خونه هم مدام بهش بگو تشویقش کن عزیزم هیچکس حق نداره تورو بکوبه تو عالی هستی و اینا اون بچه اینا تو مغزش میمونه ثبت میشه
یا مثلا میگن خیلی شیطونه بگو عزیزم بچه که شیطونی نکنع بچه نیس بچه سالم باید شیطنت کنه یا میگنبدو میکنه بگید شاید استعدادش دویدنه با لبخند و مهربونی یا بلند حرف میزنه یا هرچی
آره باید خودم ی حرکت بزرگ بزنم ک بچمو نجات بدم تا بتونه تو زندگیش موفق باشه و خوشحال
همینو بگو توقع دارن بچه ۵ ساله مثه بجه ۱۵ ساله رفتار کنه خب بچس بدو بدو نکنه چیکار کنه دس ب سینه بشینه ی گوشه کز کنه
عزیزم منم چن روز پیش همچین بلایی سرم اومد
همش از حرف نزدن و کوتاه اومدن خودمونه
ببخشید مستقیم میگم مقصر خودتی و خودت
میدونی چرا چون میگی وقتی میخوام حرف بزنم شوهرم چشم غره میره منم از ترس شوهرم خیلی وقتا دهنمو دوختم.
اما الان فهمیدم باید بشکنم این حصارو. ده بار بگو بار اخر دیگه شوهرتم جرات نداره چیزی بگه
جسور و قوی باش
همون لحظه هرچی اومد دهنت بگو
ببین قطعا بچه ی شما به نسبت بچه ی شیطون تر و خرابکارتری هستا
اما دلیل نمیشه اینجور رفتار کنن
هر چیزی به بچت گفتن جلو بچه جوابشونو بده یاد بگیره
بگو نه بچه من خرابکار نیس مامان بزرگ
یا بگو دلتون میاد بچه من ده دقه بیشتر اینجا نمیاد
هرچیزی میگی فقط جلو خود بچه بگو
که حس اطمینان و حمایت کنه و یاد بگیره
آره قبول دارم تقصیر خودمه بخاطر شوهرم چیزی نگفتم اونا هم ب خودشون اجازه میدن اینطور رفتار زشتی داشته باشن
سلام اول شوهرت رو توجیح کن اونم مثل خانوادشه براش مهم نیست اعتماد بنفس یعنی چی!!
تا پدر و مادر برای بچه ارزش قائل نباشن بقیه هم براشون مهم نیست
باید همسر گرامی رو بهش بگی تو جمع بچه رو دعوا نکنه که بقیه به خودشون اجازه بدن صداشونو بالا ببرن
از طرفی نمیشه بچه رو همش تو خونه نگه داشت
گولش زد خونه پدر بزرگ و مادر بزرگ نره
از طرفی رو خودت کار کن اگه بچه تو دعوا کردن دستشو نگیری بری خونه
اونا از خداشونو دست بچه تو بگیری بری خونه
به پیشنهاد من چند روزی حرصشونو در بیار اونجا بشین اگه پسرت هر کاری کرد غر زدن بگو نوه تونه اصلا نرو بزار اذیشون کنه
قول بده برعکسش انجام بدی مطمن باش جوابه
تو این ازمایش خودتم محکم میشی در برابر حرفهای بقیه
717
21 روز قبل
