سلام چقدر سخت میگیرید .دوست نداره بشینه توی صندلی بزارش رو پای خودت .حتما احساس تنهایی میکنه .دوست داره توی آغوش شما باشه
سلام عزیزم❤️آره شاید به نظر سخت گیری بیاد، ولی درمورد سلامت و امنیتش نمیتونم ریسک کنم
سلام فاطمه جان،بهونه گرفتنش طبیعیه بزرگتر میشه امکان واکنش دادن به چیزهایی که براش ناخوشاینده بیشتر شده
من اینجور وقتا یا اهنگ برای پسرم پخش میکردم یا سعی میکردم یه چیزی که جدید باشه بدم دستش تا اروم بشه یه چیزی مثل قوطی کرم تموم شده،شونه و ...چیزای اینجوری که مقطعی حواسشو پرت کنه
دوم اینکه تلاش بکن جاتو عوض نکنی براش شعر بخونی ،با دستت براش بشکن بزنی یا یه چیزی شبیه نمایش اجرا کنی که سرگرم بشه بچه ها وقتی با گریه امتیاز بگیرن سخت میشه به چیزی عادتشون داد
حتما با ی مشاور شما مشورت کن
بهتون کمک میکنه
من یا هر مادری ب شما بگیم براتون قابل قبول نیست
دایانم سر نیم ساعت خسته میشه انگار .گریه میکنه
منم از یک سالگی تلاش کردم و آخر سر شکست خوردم الانم صندلی کنار هال افتاده، فقط چندبار نشست و بعد از اون هربار انقد زار میزنه که بغلش میکنم. پسر من خیلی پر جنب و جوش پر تحرکه طبیعیه اصلا نگنجه اونجا😪، مدل صندلی های ماشین هم یه طوری هست من حس میکنم بعد از یه تایمی خیلی طبیعیه کمر بچه خسته بشه و نخواد بشینه چون زیاد جای مانور نداره، پسر من که تو بغل منم نمیشینه بیشتر مسیر حالت ایستاده تو بغل من هست خسته که بشه میشینه رو آرنجم، انقدم به هرچی دکمه و وسیله هست دست میزنه که...
دیروز اتفاقا از سفر برمیگشتیم به همسرم‌میگفتم کاش ارگونومی صندلی بچه اینطور نبود، شاید اگر حالت یه تشکچه پرتابل بود خیلی براشون راحت‌تر بود نشستن
سلام فاطمه جان منم نورا تو کریر نمی‌مونه و صندلی ماشین هم یبار استفاده کردم هنوز براش مناسب نیست . بیشتر وقتا بهونه داره و منم دقیقا چندباری که کریر رو نیاوردم و تو بغل خودم عقب نشست بخاطر اینکه یکی دوبار مادرم اینا بودن و بخاطر جاگیر بودن کریر استفاده نکردم . نورا هم این مدلی شد که دید تو بغل بیشتر خوش میگذره دیگه تامیزارم کریر گریه میکنه . منم چند باری نشستم صندلی عقب بغلش گرفتم اجازه دادم این استرس تنهایی موندن یا هر چیزی که باعث شده دلش نخاد تنها بمونه از بین بره
چند باری خودم نشستم عقب بغلش کردم باهم بعد یه چند دقیقه ماشین رو نگه داشتیم من گذاشتمش تو کریر و همون‌جوری کنارش موندم دستشو گرفتم و اجازه دادم این استرس جدایی از بین بره مثلا تا میزاشتم کریر چند دقیقه بود باز گریه میکرد باز من بغلش می‌گرفتم کلا باهاش مدارا میکردم . براش چندتا آویز عروسکی وصل کردم به دسته کریر . دو تا جغجغه پولیشی براش آوردم یه چند باری تکرار شد که دیگه اون مدت طولانی که بغل میخاست خیلی کم شد و بیشتر تو کریرش,موند و خودش کم کم عادت کرد باز به همون کریر. الان بیشتر وقتا میزارمش پشت یه چند دقیقه کنارش هستم و وقتی حس امنیت میکنه میخابه . اتفاقا امروز هم از شمال اومدم تهران ترافیک هم بود . من چندباری نشستم عقب کنار نورا بعد که حس امنیت میکرد میخابید و شکر خدا زیاد اذیت نشدیم این تایمی که تو راه بودیم . من اصلا نمیتونم با نورا جلو بشینم به شدت میترسم و بدون کریر هم سعی میکنم جایی نرم بخاطر امنیت خودش اما خب خیلی از خانوما هستن که ساده تر میگیرن و میگن بچه هر جور راحته همون باشه. من حقیقتا یک ثانیه هم تحمل گریه نورا رو ندارم ینی اگر شده باشه ده بار هم تو مسیر وایسیم و بهش برسم اینکارو میکنم . چون حس میکنم دخترم اون موقع به آغوشم نیاز داره و حتما باید بغلش کنم . تو خونه هم همین هستیم هر زمانی که گریه کنه حس میکنم نیاز به آغوشم داره .
231
حدود 4 ساعت قبل
