صندلی ماشین🚗 و گریه های کودک👶🏻

سلام خانم دکتر مهربونم و دوستای عزیزم❤️ امیدوارم حالتون خوب باشه.
ما از روز اول ترخیص امیررضا از بیمارستان تا خونه، گذاشتیمش تو کریر و با اون تا خونه اوردیمش.. تا ۵، ۶ ماهگی هم تو ماشین، تو کریر بود دائماً. فقط زمان هایی که شیر میخواست از کریر برش میداشتم شیر میدادم، دوباره میذاشتم سرجاش.. و به جز واسه شیر، گریه دیگه ای نداشت. از ۶ ماهگی هم دیگه کریر رو برداشتیم و به جاش صندلی ماشینشو گذاشتیم رو به عقب. با صندلیش هم مشکل خاصی نداشت.. تا اینکه متأسفانه یکی دو بار چون ماشین گرم بود و ما عجله دکتر رفتنش رو داشتیم من بغلش کردم با هم جلو نشستیم. فکرمیکنم از همون موقع دیگه لج گرفتنش شروع شده که نمیخواد تو صندلی باشه. با اینکه تا گریه کنه، گرسنه باشه، حوصلش سررفته باشه من میرم عقب میشینم پیشش. یا همش اسباب بازی میدم دستش، ولی بازم خیلی وقتا بهونه میگیره که نمیخواد تو صندلی بمونه..
الان چندتا سوال دارم از حضورتون،
یکی اینکه طبیعیه آیا؟ و به نظرتون چیکار کنم تا کمتر بهونه بگیره و راحت تر بمونه تو صندلیش؟
و اینکه تا کی اینطوریه؟ از کی دیگه میفهمه که جاش فقط تو صندلیشه و کمتر بهونه میگیره؟
و سوال آخرم اینکه بعضی وقتا دیگه نق میزنه و گریه میکنه متأسفانه دیگه مثلاً خسته که هستم یا عجله داریم نمیتونم باهاش همدلی کنم یا ماشین رو نگه داریم بغلش کنیم و یا برم عقب بشینم پیشش.. ممکنه این گریه هاش بد باشه؟‌ینی میگم ممکنه آسیب روحی ببینه بابت اینکه نق و گریه اش سریع پاسخ داده نمیشه؟.. آخه واقعاً نمیشه دیگه گاهی..🫠🥲
با تشکر از زمانی که میذارید برام خیلی ارزشمنده🙏🏻✨❤️