Ooma
پرسش (1403/08/09):

لجبازیه کودک دوساله وجیغ زدن

سلام خانما پسرم جدیدا خیلی لجباز شده میبریمش بیرون یاباید همش بلندش کنیم یاا براخودش راه بره وهرکاری دلش بخواد بکنه دیشب بیرون بودیم لب شط صندلی گذاشتن همش میخواست صندلی هاروبکشه باخودش میگم بریم گریه میکنه جیغ میزنه منومیزنه میخوام بلندش کنم خودشو پرت میکنه روزمین اصن نمیدونم چطورباهاش رفتارکنم همه مردم نگاه میکردن میایم خونه همش نق میزنه بریم بیرون میریم بیرونم اینجوراذیتمون میکنه چطورباهاش رفتارکنم ک بحرفم گوش بده

حالا بچه های من وقتی میگم میریم بیرون خوشحال میشن بدوبدوکه میریم بیرون رفتیم هم هرچی بگم دخترم گوش میده ولی پسرم میگه ولم کن برم شوهرم هم میگه کاریش نداشته باش بزاربازی کنه
خب بخودمون بود ک کاریش نداشتیم ولی خب صاحب اونجا ک قبول نمیکنه صندلی نوگذاشته زمینش طوریه بکشه زیاد میشکنه پایه هاش لج میکرد ول نمیکرد نمیومدک بریم
منم دیگه موندم! دختر منم همش جیغ میزنه
نمی‌دونم چه کار کنم گاهی اوقات واقعا صبرم تموم میشه به هر کی هم بگی میگن اقتضای سن شونه! فقط صبر!
اخه هرچقدم بزرگترشن لجبازترو فضول ترمیشن:/
منم بعضی وقتا لج میکنه بام موهامومیکشه میزنتم ایقدم دستش سنگینه فقط مییشینم گریه میکنم میگی نکن ک بدترمیکنه دیگ شوهرم میبرتش بیرون یکم استراحت کنم
بدترین سن همین دو و سه سالگیه که بچه ها فوق‌العاده لجبازن چون نمیتونن حرف بزنن منظورشونو برسونن پس یا جیغ میکشن یا کتک میزنن و.. پدرومادرها یکسره بکن نکن میکنن که بدتره تنها راهش اینه اروم باهاش حرف بزنی و جایگزین بدی بجای نکن گفتن . مثلا چیزی رو که میخوای ازش بگیری باید جایگزین یه چیز ذیگه یا کاری بگی که حواسش پرت اون بشه
دعواکردن و بکن نکن و کتک زدن هم فایده نداره چون سیر طبیعی سنشو داره میگذرونه شما اگاهیتونو ببرین بالا
دختر منم لج میکنه
اما خب نمیزنم
ولی خب گریه میکنه و اذیت میکنه
الان از هر مادر بچه دوساله ای بپرسی همشون همینن
یه مقاله ایی میخوندم نوشته بود ترسناک ترین سن دو تا سه سالگیه
دختر من که یکسره در حال گریه است که با جیغ همراه🤐🤐🤐🤐🤐
همیشه همینکارو میکنم مثلامنومیزنه میگم بیاباهم بالشتوبزنیمم یکم بعدباز برمیگرده منومیزنه منم نمیزنمش
ارع واقعا همین ک دوسالش شد اینطورشدرفتاراش قبلا میبردم پارک همون لحظه گریه میکردمیرفتیم یادش میرف الان گریه هاش ادامه دارشده تایساعت بکوب لج میکنه گریه میکنه
خدابهمون صبربده واقعا
واقعا
آره اصلا یادشون نمیره حتی چند روز بعد میگن
دو سال تا سه چهارسالگی این لجبازی رو هست باید درست مدیریت کنی بدتر نشه
تازه اول لجشه باید صبوری کنی
من پسرم میخوایم بریم بیرون میگه نمیام
میریم بیرون‌میخوایم برگردیم خونه میگه نمیام
میگم بیا بخور نمیخام
بیا بشین نمیشینم
بیا بخواب نمیخوام
دیشب از خواب بیدار شده میگه سوار ماشین نمیشم نمیخوام برم بیرون اونوقت فکر میکنی ساعت چنده ۴ صبج😒
اونشب رفتیم شب خونه باغ بیرون ازشهر بخوابیم تا صبح
از غروب گریه کرد که بریم خونمون بریم خونمون تا اخرین لحظه که بیدار بود با نق و لج خوابید
صبح بیدار شدیم بریم خونه گفت نمیخوام شما برید خونتون من اینجام
قیافه من فقط🙄
سلام عزیزم
والا پسر من ک نزدیک چهارسالشه هم همینه
بعضی‌‌وقتا خیلی لجباز میشه
میشینیم تو ماشین همش میخواد رو پا شوهرم ک رانندس بشینه
وقتی هم میشینه فرمون رو میچرخونه😑
این مدیریت کردنه خیلی مهمه
حالا یه عده فرزند سالاری رو میپسندن ولی به نظر من بچه ها تو سن دو سالگی به شدت تربیت پذیرن ، اگه چهارچوبی برا خوب بودنشون تعریف نکنیم افسار گسیخته میشن و اون موقع هس که حساب از هیشکی و هیچی نمیبرن
شوهرم میگه تو لوسش کردی باید دعواش کنی ک حساب ببره
دقیقا شوهره منم همش همینومیگه بهم
خب چیکارکنیم ک ازمون حساب ببرن?
یه سری قوانین پاداش و تنبیه تعریف کنید و بهش پایبند باشین
به نظرم خط قرمزهای خیلی کم بیشتر برای کارهای خطرناک داشته باش و مامان قاطع مهربان باش در موردش
تو یک‌فیلم روانشناسی میگفت این‌جور وقتها دستاشو بگیرین باهاش چشم‌تو چشم شین و بگین زدن خوب نیست ما نباید کسی رو بزنیم و باهاش صحبت کنی و سوال بپرسی هی جایگزین که بجاش فلان کارو بکنیم تا از سرش بیفته
سن سه تا چهار سالگی شخصیت بچه داره شکل میگیره سن منم منم هست همه کارهارو میخواد خودش انجام بده نه زیاد میگه فقطباید طرز رفتار یاد بگیرین تااین سن رد بشه اگه نه میگه خیلی خوبه چون باید نه گفتن یادبگیره وهمینطور نه شنیدن
مراحل رشد فروید رو تو گوگل سرچ کنین بخونین همه رو توضیح داده.
باید قاطع باشین وقتی میگین نه یعنی نه .
تو این جور مواقع بچه ممکنه دادبزنه خودشو به زمین و زمان بزنه تنها راهش بی محلیه رو حرفتون واستین و اصلا دلتون نسوزه که بخواین به دلش راه بیاین یا ناز کنین بعد از دوسه باری که ببینن قاطعین خودشون سربه راه میشن
متاسفانه مادرای ایرانی دلسوزی های بیجا دارن تا بچه یکم جیغ میکشه یا کریه میکنه سریع دلشون میسوزه و کاری که میخواد و انجام میدن اونجا بچه میفهمه پس برای رسیدن به خواستم فقط بلید جیغ بکشم یا گریه کنم تا به حرفم گوش بدن .
وقتایی که بیکارین و بچتون خوابه تایم دارین فیلم های روانشناس جو فراست رو نگاه کنین . یه روانشناسه که مادرهایی که از دست کارای بچه هاشون به ستوه اومدن بهش زنگ میزنن میره خونه هاشون و مشکلشونو با چندتا روش با بچشون حل میکنه خیلی خوبه .
بی محلی نه مثلا گریه می‌کنه بغل کنی همدلی کنی حواسش رو پرت کنی ولی چیزی که قرار بوده و البته درست بوده که ندی ، انجام ندی براش
روانشناسی رفتارگرا دیگه منسوخ شده میگه بی محلی و تکنیک قطع فعالیت و... ( نمی‌دونم اسمش رو درست گفتم یا نه
ایشالا سه سال دیگه این موقع سر حرفات موندی😂😂
به گریه ی بچه مگه میشه بی محل بود؟
باید باهاش حرف بزنی،بغلش کنی،احساساتشو درک کنی و درنهایت حواسشو با یه چیز دیگه پرت کنی(بعد دوسال و نیمگی تقریبا میشه غیرممکن چون هیچی یادشون نمیره و روزها برا خواسته اشون سوگواری میکنن)
من شخصا بعضی وقتا انقد تو سرم صدای جیغِ میگم کاش میشد ۲۴ ساعت به دیار باقی شتافت
این تکنیکا و اینا به مرور جوابه نه همون لحظه
البته که حضور مشاور خیلی خیلی کمک کننده اس

سوالات مشابه