لی لی ام،تجربه من رو درباره عمل سزارین اگر دوست داشتید و به کارتون میاد بخونید

سلام به همه
اول از همه معذرت میخوام که یکم طولانی قراره باشه چون تجربه خالص من از عمل سزارین هست بدون هیچ کم و کاستی و کاملا واقعی
دیگه تقریبا اکثر بچه های اوما منو می‌شناسن و میدونن چجور شخصیتی دارم،پس بریم براتون تعریف کنم که ایشالا شده یه نکته ریزش هم به درد یکی از مامان های آینده بخوره و من بتونم کمکی کرده باشم.
من بنا به شرایط مرخصی همسرم و داشتن نیروی کمکی توی شیراز عمل سزارین رو برای تولد دخترمون انتخاب کردیم( من ساکن مشهدم و خونه پدریم شیرازه)
با کمک یکی از دوستهای گل اومایی که الان از خواهر بهم نزدیکتره دوتا دکتر منو توی سی هفته ویزیت کردن و من دکتر پگاه روانفر رو برای این عمل انتخاب کردم و ایشون چون قند و فشار خون من پایین بود و شرایط استیبل گفتن که منو میپذیرن،بعد از یکی دو بار ویزیت و سونو با دریافت مبلغ ۶۵۰۰ بهم نامه بیمارستان رو دو هفته قبل از تاریخ زایمان دادن و من با خیال راحت دو هفته استراحت کردم تا روز جراحی که بریم بیمارستان بعثت شیراز
دکتر روانفر واقعا پزشک خوب و خوش اخلاق و فوق العاده دقیق بودند برای من و ریز به ریز علائم رد هر بار بررسی می‌کردند و توصیه های خوب و به جایی برام داشتند و این برخورد حرفه ای و دوستانه ایشون واقعا از استرس من کم میکرد.
شب قبلش سوپ بدون حبوبات خوردم و از ساعت ۱۲ شب هم نه آب و نه غذا
ساعت ۷.۵صبح رفتیم بیمارستان و مهم ترین چیزهایی که باید ببرید کلیه آزمایش ها و سونوهایی بود که من از چکاب قبل از بارداری تا دو هفته قبل از عمل با خودم برده بودم،برای تشکیل پرونده دادن
یه ماما مهربون مسئول من بود و کلی سوالات راجع به شرایط بدنی و آلرژی ها و گروه خونی و.... پرسید و یادداشت کرد،بعد کیف لوازمی که از داروخانه تهیه کرده بودیم رو آورد برام و گفت برم توی اتاق فلان که تا موقع جراحی اتاق منه و لباسمو عوض کنم
لباس و عینک و ساعت و طلا وهر چی داشتم دادم به همسرم و همونجا خداحافظی کردم و با یه گان بلند رفتم رو تخت دراز کشیدم برای یه NST یک ساعته که به خاطر شیطنت های دختری شد دو ساعت،خیلی لگد میزد و شیطنت میکرد☺️ قبل از اون هم چکاب فشار خون و آنژیو کت و نمونه گیری خون برای چکاب قبل از عمل
بعد از اون گفتن برم سرویس بهداشتی و مجددا بیام دراز بکشم و مرحله وصل سوند که همه تو اوما ازش غول ساختن و واقعا هیچ دردی نداشت و خیلی راحت تر از زدن آنژیوکت بود برای من شاید به مهارت ماما هم بستگی داشت بعد از اتصال سرم روی ویلچر نشستم تا مسول اتاق عمل اومد و منو برد و توی راه کلی سوال راجع به آلرژی ها و گروه خونی و... پرسید خیلی خیلی برخورد خوب و گرم و دوستانه ای داشتن😊
رفتیم اتاق عمل،برعکس تصوراتم یه کادر جوون و خوش اخلاق با برخوردی خیلی دوستانه و قشنگ و شاد کاری کردند که من هیچ ترسی نداشته باشم😊راجع به اسم دختری پرسیدن کلی بگو و بخند و نی نی مون اومده از مشهد ویزای شیراز بگیره و خلاصه که خیلی توش گذشت
دکتر خودمم اومد با بغل و بوس و قراره مامان بشی و مبارکت باشه و....
من بی حسی رو برای عمل سزارین انتخاب کرده بودم،پزشک بیهوشی اومد و کامل برام توضیح داد که میخواد چجوری بی‌حسم کنه و من گفتم اگر استرس داشتم چی گفتن اگر ضربانت رفت بالا با داروی خواب آور فوری خوابت میکنیم اگر دیدیم شرایط ناپایداره بیهوشت میکنیم و هر دوتاش حدود ۲ ساعت زمان میبره که بیدار بشی
برای زدن آمپول بی حسی شما باید پوزیشن میگویی بگیرید،بدن کاملا شل،شانه ها افتاده،چانه چسبیده به بدن و یه نفس عمیق
من این حرکت رو چند بار تمرین کرده بودم،بعدش یه سوزن خیلی خیلی باریک بین مهره های کمر فرو میکنن و مایع بی‌حسی تخلیه میشه و من چون خیلی زود بدنم به جس برمیگرده یه آمپول دیگه سه مهره بالاتر هم برام زدن که وقتی وارد شد دوتا عصب های اصلی رون پاهام یهو تکون خورد که خودشون منو گرفتن که مشکلی پیش نیاد بعد از تخلیه سوزن دوم کمک کرد دراز کشیدم
و با لباسم یه پرده جلوم درست کردن و من هیچ چیزی حس نمیکردم 😊
۱۱.۱۵ شروع فرآیند بی حسی من بود و ۱۱.۳۴ دقیقه من یه صدای گریه قشنگ شنیدم🥹
قشنگ ترین و زیباترین و قند ترین لحظه جهان بود
سلین داشت گریه میکرد منم گریه میکردم سلین رو گذاشتن تو بغلم و صورتش که به صورتم چسبید آروم شد🥹🥹🥹🥹🥹
همون لحظه دعا کردم که این لحظه که قند نابه نصیب تک تک بچه های اقدامی و منتظران نی نی توی اوما بشه😍😍😍😍ایشالا به زودی زود تجربه اش کنید و لذتشو ببرید
بعدش سلین رو بردن و من ضربانم رفت بالا تنها چیزی که فهمیدم این بود که گفتم حس میکنم درد دارم
ساعت نزدیک های ۲ بود و من توی ریکاوری بیدار شدم و اولین کاری که کردم پاهام رو تکون دادم و دیدم حس دارن ولی سوزن سوزنه
هی باهاشون بازی کردم که زودتر به حس بیان و برای پرسنل ریکاوری بای بای میکردم😅که بیاید من به هوشم

یکیشون اومد و گفت زود بیدار شدی و یه سری سوال پرسید دید واقعا هوشیارم،گفتم میشه برم بخش گفتن نه و توانایی جابه‌جایی نداری،اون لحظه به عشق دیدن سلین من واقعا هر کاری میتونستم بکنم،گفتم چرا برام تخت بیارید من جا به جا میشم
اینجوری بود که راضی شدن و پنج دقیقه بعدش منو آوردن بخش
و واقعا خودم جابه‌جا شدم،دوتا تخت رو می‌چسبونن به هم و شما آروم آروم به پهلو به صورت خوابیده باید جابه‌جا شید اول شانه ها بعد کمر و باسن و بعد پاها یواش یواش
راستی همینجا راجع به تصورات و گفته های وحشتناک راجع به ماساژ شکمی بگم که برای من دوبار انجام دادن
یک بار توسط دکترم توی اتاق عمل و یک بار توی ریکاوری که من توی خواب و بیدار بودم و بی‌حس و هیچی نفهمیدم،پس اینم هیچ ترسی نداشت

بعد از ریکاوری پشت در همسرم و مامانم منتظرم بودن و با یه پرستار که دیگه مسول من بود من رو بردن توی بخش و اتاقی که قرار بود ۲۴ ساعت آینده اتاق خانوادگی ما باشه
رفتیم اونجا و من بازم بین تخت ها این بار به کمک همسرم جابه‌جا شدم،زیرم ۴ تا پوشک چیده بودند و من روشون دراز کشیدم و ملحفه و پتو و جوراب واریس پام کردن و سرم داروها رو برام زدن و مامانم رفت بخش نوزادان و سلین رو آورد
من اجازه حرکت و خوردن و آشامیدن رو تا ۴ الی ۵ ساعت بعد نداشتم و درازکشیدم و سلین رو آوردن جلوم نشونم دادن🥹🥹🥹بازم دلم رفت براش
یکم که حالم بهتر شد
یه پرستار که مسول شیردهی بود اومد برام یه سری نکات گفت و یه آموزش‌هایی راجع به شیردهی داد و از مامانم خواست کمک کنه که همینجوری که من دراز کشیدم به سلین شیر بدیم و موفق شدیم😊و یکی از بزرگترین ترسهای من ترس شیرنداشتن بود که واقعا خلقت خداست و اصلا نترسید،خودش یه طوری هورمون ها رو تنظیم میکنه که بتونید ۴ ساعت بعد از عمل خودتون شیردهی داشته باشید
دیگه منتظر موندم تا اجازه راه رفتن بدن بهم و این وسط کلی دارو دریافت کردم و سرم و...
ساعت ۶.۵ بود به توصیه دکترم باید با آبمیوه و چیز شیرین و ژله و نسکافه شروع میکردم چون قندم پایین بود بعدش پاشدم به کمک همسرم پدغولی و شورت پوشیدم و رفتم سرویس و یه آبی به دست و صورتم زدم
اولین راه رفتن ها دردناکه اولین قدم ها سخته ولی توی موقعیتی که شوق بغل کردن بچه ات رو داری واقعا این دردها به چشم نمیاد
برای من نه مصیبتی بود که توی اوما خونده بودم نه غیرقابل تحمل بود فقط خیلی آروم و آهسته بود و با هر قدم،قدم بعدی آسون تر هم می‌شد
بعدش اومدم بالای سر سلین و کلی ذوقشو کردم🥹و دوباره با کمک نشستم و این بار باید غذا میخوردم،سوپ و ژله
کم کم حس گرسنگی و عطش زیادی داشتم و حسابی خوردم😅از کمپوت زردآلو به عنوان ملین و کمپوت و ژله آناناس و آبمیوه شیرین و دلستر و یکم کاچی و....
خلاصه حسابی جون دار شدم و سلین رو راحت بغل کردم و دوباره پرستار شیردهی اومد و بهم یاد داد چه پوزیشن هایی میتونم به تنهایی به بچه شیر بدم و کمکم کرد و حرکاتم رو اصلاح کرد و کلی اطلاعات توی این زمینه بهم داد
دیگه این وسط مسکن هام از تزریقی به شیاف تبدیل شد که به خواسته خودم بهم دستکش لاتکس میدادن و خودم شیاف رو میذاشتم چون بدم میاد یکی دست بکنه تو جونم😂
این وسط هر یک ساعت پامیشدم رله میرفتم
چون اتاق خصوصی گرفته بودیم واقعا راحت بودم،حضور همسرم کنارم بزرگترین نعمت برای من بود و بودن مامانم برای سلین قشنگ ترین مراقبت مامان طوری
مامانم کلا به سلین و خورد و خوراک دامادش می‌رسید دامادش مراقب من بود😅
تازه شبش هم فوتبال رئال و ویارئال بود نشستیم دیدیم😅 بعدش من حالم خوب بود و شور و شوق حضور سلین نذاشت بخوابم،همه اش بالا سرش منتظر بودم ۲ ساعت بشه بیدارش کنم و شیر بدم
دیگه مامانم و همسرم رو مجبور کردم بخوابن
فقط برای تعویض پوشک بچه و سرویس رفتن خودم بیدارشون میکردم و کمک میگرفتم
تا فرداش که تا ساعت ۱۳ ترخیص شدیم و اومدیم خونه بابا و خانواده دو نفره ما سه نفره شد و الان داریم با سختی های روزهای اول تولد فرزند دست و پنجه نرم میکنیم😂شب بیداری میکشیم،جیغ تحمل میکنیم،هی آلارم میذاریم داروهای من یادمون نره،ساعت شیر بچه از دست نره و...
خلاصه همینجا میگم بچه داری خیلی سخته خیلی سخت😂
همونجوری که هیشکی نگفت بارداری چقدر سخته اینم نمیگن لامصب ها
از بارداری سخت تره این مرحله😂فکر کن یه موجود گوگولی قشنگ که وقتی میزنه زیر گریه تا بیای بفهمی چش هست چش نیست دهنت صاف شده


انتخاب پزشک خوب،بیمارستان خوب،کادر پزشکی ماهر و خوب میتونه این عمل رو براتون آسون کنه
دید باز و آگاهانه قدم توی این مرحله گذاشتن براتون این تجربه رو قابل فهم تر میکنه
و بودن عزیزانی که همراه و همدلت باشن برات یه خاطره شیرین می‌سازه

و توصیه من اینه که شده یه تیکه طلا بفروشید ولی اتاق خصوصی توی این شرایط بهترین لطفی هست که به خودتون میکنید و به دنیا اومدن فرزندتون میشه قشنگ ترین و شیرین ترین و موندگار ترین خاطره عمرتون❤️
واسه من تحمل یه نفر دیگه با شرایط مشابه خودم و گریه های نیمه شب بچه اش واقعا با اون دردهای خودم غیر قبال تحمل و تصور بوده و هست و هزار بار دیگه هم بخوام این راه رو برم همین کاری که توی اولین تجربه ام کردم رو میکنم.

ایشالا که تونسته باشم به کسایی که قراره مامان بشن یه کمک کوچیکی بکنم و بتونن آگاهانه زایمان خوبی رو برای خودشون رقم بزنن😘
ببخشید طولانی شد😉