آی وی اف چیست و چگونه انجام می شود؟

رزوانه بسیاری از خانم ها بصورت طبیعی باردار می شوند اما باید بدانید فرایند بارداری آن قدرها هم که تصور می شود راحت نیست و عوامل مختلفی می تواند بر این روند پیچیده تاثیر بگذارند و اجازه ندهند لقاح و بارداری اتفاق بیفتد. اما خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی زوج هایی که دچار ناباروری می شوند دیگر نباید ناامید باشند زیرا روش های موفقیت آمیز زیادی مانند روش آی وی اف وجود دارد که می تواند شانس بارداری را افزایش دهد و می توان گفت به امتحانش می ارزد. هرچند  این روش هم برای همه افراد به طور صد در صد کارساز نبوده است اما نتایج نشان می دهد از نظر پزشکی بسیار موفق عمل کرده و خیلی از زوج ها را به آرزوی پدر و مادر شدن رسانده است. در این مقاله می خواهیم به طور مفصل برای شما اومایی های عزیز توضیح دهیم که آی وی اف چیست و چگونه انجام می شود؟ پس تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

---

آی وی اف چیست؟

آی وی اف یا لقاح آزمایشگاهی نوعی تکنولوژی برای تولید مثل است. این تکنولوژی شامل بازیابی تخمک ها از تخمدان های زن و پرورش آنها و انجام لقاح با اسپرم در آزمایشگاه و خارج از رحم است. این تخمک بارور به عنوان نطفه شناخته می شود. نطفه پس از آن برای ذخیره سازی فریز می شود و به رحم زن منتقل خواهد شد. بسته به موقعیت و شرایط شما، IVF می تواند به روش های زیر انجام شود:

• تخمک شما و اسپرم همسر شما
• تخمک شما و اسپرم اهدا شده
• تخمک های اهدا شده و اسپرم همسر شما
• تخمک های اهدا شده و اسپرم اهدا شده
• نطفه های اهدا شده

پزشک همچنین می تواند نطفه را داخل یک حامل جایگزین یا حامل حاملگی بارور کند. به عنوان مثال خانمی دیگر که فرزند شما را در رحم خود پرورش می دهد و بعد از زایمان آن را به شما تحویل خواهد داد در حالی که از تخمک و اسپرم خود شما نطفه این فرزند تشکیل شده است.

 

چرا آی وی اف انجام می شود؟

IVF به افرادی که به دلایل مختلف دچار ناباروری هستند و می خواهند نوزاد داشته باشند کمک می کند. البته روش آی وی اف گران و تهاجمی است. بنابراین زوج ها ابتدا روش های دیگر را امتحان می کنند و در صورت نتیجه نگرفتن و توصیه پزشک از آی وی اف استفاده خواهند کرد. روش های دیگر شامل مصرف داروهای باروری یا تلقیح داخل رحمی می باشد. در طی این مراحل، پزشک اسپرم را مستقیما به رحم زن انتقال می دهد اما احتمال انجام نشدن لقاح وجود دارد. به طور کلی مشکلات نازایی که منجر به استفاده از آی وی اف می شود عبارتند از:

• کاهش باروری در زنان بالای 40 سال
• لوله های فالوپ مسدود یا آسیب دیده
• کاهش عملکرد تخمدان
• آندومتریوز
• فیبروئید رحم
• ناباروری مردان، مانند تعداد کم اسپرم و یا اختلالات در شکل اسپرم 
• ناباروری بدون دلیل
•  افراد مبتلا به اختلال ژنتیکی
•  ناباروری با دلایل نامشخص

همچنین در صورتی که احتمال انتقال بیماری های ژنتیکی به فرزندان وجود داشته باشد، والدین از روش آی وی اف استفاده می کنند تا این احتمال تا حد امکان کاهش یابد. آزمایشگاه پزشکی می تواند با انجام آزمایشات ناهنجاری های ژنتیکی نطفه های سالم را برای بارداری انتخاب کند. هر چند هزینه این کار از آی وی اف معمولی بالاتر است. 

چگونه می توانم برای آی وی اف آماده شوم؟

- قبل از شروع آی وی اف، خانم ها در ابتدا آزمایش تخمدان را انجام می دهند. این آزمایش شامل گرفتن نمونه خون و آزمایش آن برای تعیین میزان هورمون های تحریک کننده فولیکول است. نتایج این آزمایش اطلاعات مربوط به اندازه و کیفیت تخمک شما را به پزشک می دهد.

- دکتر همچنین رحم شما را بررسی خواهد کرد. این بررسی شامل انجام سونوگرافی می باشد، که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویر رحم استفاده می کند. پزشک همچنین ممکن است از سونوگرافی واژینال برای بررسی دقیق تر استفاده کند. این آزمایش ها می تواند سلامت رحم شما را نشان دهد و به پزشک کمک کند که بهترین راه برای لقاح را انتخاب نماید.

- مردان نیاز به آزمایش اسپرم دارند. این آزمایش شامل استفاده از نمونه منی است که آزمایشگاه برای تعیین تعداد، اندازه و شکل اسپرم آن را انجام می دهد. اگر اسپرم ضعیف یا آسیب دیده باشد، ممکن است نیاز به یک عملیات به نام Intracytoplasmic sperm injection )ICSI) باشد. در ICSI، تکنسین اسپرم را به طور مستقیم به تخمک تزریق می کند. ICSI ( بارداری با روش میکرواینجکشن (ICSI)) می تواند بخشی از روند آِ وی اف باشد که احتمال موفقیت این روش را نیز افزایش می دهد.

- انتخاب IVF یک تصمیم شخصی است. اما باید به عوامل مختلف توجه داشت.

---

آی وی اف چگونه انجام می شود؟

در اینجا ابتدا فیلمی که از نحوه انجام آی وی اف برای شما آماده کردیم را مشاهده کنید و تا بعد اطلاعات تکمیلی را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم:

به طور کلی پنج مرحله آی وی اف عبارتند از:

• تحریک تخمک گذاری
• بازیابی تخمک
• تلقیح و باروری
• کاشت نطفه
• انتقال جنین

در ادامه هر کدام از این مراحل را به طور جزئی توضیح می دهیم:

مرحله اول: تحریک تخمک گذاری

- یک زن به طور معمول در طی هر دوره قاعدگی یک تخمک بالغ و قابل باروری آزاد می کند. با این حال، انجام روش آی وی اف به چند تخمک قابل باروری نیاز دارد. استفاده از تخمک های متعدد، شانس لقاح را افزایش می دهد. بنابراین در ابتدا داروهای باروری برای افزایش تولید تخمک ها استفاده می شود (کلومیفن : داروی رایج داروی تحریک کننده تخمک گذاری). در طی این مدت، پزشک آزمایش خون و سونوگرافی را به طور منظم برای نظارت بر تولید تخمک انجام می دهد.

 مرحله دوم: بازیابی تخمک

در مرحله دوم یک جراحی کوچک، به نام آسپیراسیون فولیکول، برای برداشتن تخمک از بدن زن انجام می شود.  جراحی اغلب به صورت یک جراحی ساده و سرپایی در مطب دکتر انجام می شود. برای این کار به مادر دارو داده می شود تا در طول درمان احساس درد نکند. با استفاده از تصاویر سونوگرافی به عنوان راهنما، پزشک یک سوزن نازک را از طریق مهبل به داخل تخمدان و کیسه های (فولیکول ها) حاوی تخمک می فرستد. سوزن به یک دستگاه مکش متصل شده است و زمانی که به فولیکول های مورد نظر رسید تخمک و مایع هر فولیکول را بیرون می کشد.

 این روش برای تخمدان دیگر نیز تکرار می شود. ممکن است بعضی افراد بعد از انجام این عمل گرفتگی هایی در پایین شکم خود مانند پریودی داشته باشند، اما در عرض یک روز از بین می رود.

 در موارد نادر، ممکن است لازم باشد که لاپاروسکوپی لگن برای برداشتن تخمک مورد نیاز باشد. همچنین اگر یک زن نتواند تخمک تولید کند، ممکن است تخمک اهدایی استفاده شود.

مرحله سوم: تلقیح و بارور شدن 

مرد نیز باید یک نمونه اسپرم به پزشک بدهد. تکنسین اسپرم را با تخمک در ظرف مخلوط می کند. اگر نطفه تولید نشود، ممکن است پزشک از ICSI استفاده کند. اسپرم مرد در کنار با کیفیت ترین تخمک ها قرار می گیرد. مخلوط کردن اسپرم و تخمک تلقیح نامیده می شود.

سپس تخمک و اسپرم در محفظه با محیط کنترل شده ذخیره می شود. اسپرم اغلب چند ساعت پس از تلقیح وارد تخمک می شود. اگر پزشک فکر کند احتمال لقاح پایین است، از تزریق مستقیم اسپرم به داخل تخمک استفاده می کند. این روش تزریق اسپرم درون سیتوپلاسمیک (ICSI) نامیده می شود.

در بسیاری از برنامه های باروری به طور معمول بر روی برخی از تخمک ها ICSI را انجام می دهند، حتی اگر موارد ظاهری طبیعی باشند. این کار احتمال موفقیت روش آی وی اف را افزایش می دهد اما هزینه بالاتری دارد.

 

مرحله چهارم: کشت نطفه یا جنین

پزشک تخمک های بارور را کنترل می کند تا اطمینان حاصل شود که آنها به درستی تقسیم و توسعه می یابند. نطفه ها در این زمان ممکن است از نظر شرایط ژنتیکی آزمایش شوند.

هنگامی که تخمک تخمگذاری شده تقسیم می شود، نطفه تشکیل می شود. کارشناس آزمایشگاه به طور مرتب جنین را بررسی می کند تا مطمئن شود که نطفه در حال رشد است. در حدود 5 روز، یک نطفه طبیعی دارای چندین سلول شده که به طور فعال تقسیم می شوند.

برای زوج هایی که در آن ها خطر ابتلا به اختلال ژنتیکی (ارثی) انتقالی به جنین وجود دارد تشخیص ژنتیکی قبل از لقاح نیز انجام می شود. این عمل حدود 3 تا 4 روز پس از لقاح انجام خواهد شد. دانشمندان آزمایشگاه یک سلول تک سلولی را از هر جنین برداشته و موارد مختلف را برای اختلالات ژنتیکی خاص بررسی میکنند.

مرحله پنجم: انتقال جنین

 نطفه ها 3 تا 5 روز پس از بازیابی و باروری تخمک به بدن مادر منتقل می شوند.  این کار در مطب دکتر انجام می شود و مادر کاملا هوشیار است. دکتر یک لوله نازک (کاتتر) حاوی نطفه را به واژن زن، از طریق دهانه رحم و رحم وارد می کند. اگر نطفه در پوشش رحم قرار گیرد و رشد کند، حاملگی اتفاق می افتد.

 ممکن است بیش از یک نطفه به صورت همان زمان وارد رحم شود، که می تواند به بارداری دوقلو، سه قلو یا بیشتر منجر شود. تعداد دقیق انتقال جنین یک مسئله پیچیده است که به عوامل بسیاری، به ویژه سن زن بستگی دارد. جنین های غیر استفاده شده ممكن است یخ زده و بعدا اهدا شوند.

بارداری زمانی اتفاق می افتد که نطفه به دیواره رحم بچسبد و کاشت انجام شود. این عمل 6 تا 10 روز طول می کشد. اگر حامله باشید، بعد از این زمان در آزمایش خون مشخص خواهد شد (خونریزی پس از انتقال جنین ( IVF))

 

بعد از عمل ای وی اف

پس از انتقال نطفه، می توانید فعالیت های روزمره خود را انجام دهید. با این حال، تخمدان ها ممکن است هنوز بزرگ و ملتهب باشند. بنابراین بهتر است از فعالیت شدید بپرهیزید. عوارض جانبی معمول انتقال جنین به رحم مادر عبارتند از:

• ترشحات مایع روشن یا خونریزی پس از عمل ( با توجه به سواب دهانه رحم قبل از انتقال نطفه)
•  حساسیت پستان به علت سطوح استروژن بالا
•  نفخ خفیف
•  گرفتگی ملایم
• یبوست (برای درمان یبوست چه بخوریم)

اگر پس از انتقال جنین درد متوسط ​​یا شدید داشتید، با پزشک خود مشورت کنید. او شما را برای تشخیص عوارضی مانند عفونت، پیچیدن تخمدان (پیچش تخمدان) و سندرم هیپرزیمولاسیون شدید تخمدان معاینه خواهد کرد.

نتایج عمل آی وی اف:

حدود 12 روز تا دو هفته پس از بازیابی تخمک، پزشک نمونه ای از خون را برای تشخیص اینکه آیا شما حامله هستید، آزمایش می کند. نتایج به این صورت هستند:

• اگر باردار باشید، پزشک شما را به متخصص زنان و زایمان یا سایر متخصصان بارداری معرفی خواهد کرد.
•  اگر باردار نباشید، پزشک مصرف پروژسترون را متوقف خواهد کرد و احتمالا یک هفته بعد پریود می شوید. اگر پریود نشدید یا خونریزی غیرعادی داشته باشید، باید به پزشک مراجعه کنید.
• اگر می خواهید یک بار دیگر لقاح زمایشگاهی (IVF) انجام دهید، پزشک اقداماتی را که می توانید برای بهبود شانس بارداری از طریق IVF انجام دهید، پیشنهاد می کند.

احتمال موفقیت بارداری با روش آی وی اف به چه مواردی بستگی دارد؟

احتمال بارداری یک جنین سالم با روش آی وی اف بستگی به عوامل مختلف دارد از جمله:

1-  سن مادر:

هر چقدر مادر جوان تر باشد، احتمال بارداری و زایمان جنین سالم با استفاده از تخمک بارور شده در طول IVF بیشتر می باشد. زنانی که سن 41 سال و بالاتر دارند اغلب توصیه می شود از تخمک های اهدا کننده در این روش برای افزایش شانس موفقیت استفاده کنند.

2-  وضعیت نطفه:

انتقال نطفه هایی که بیشتر رشد کرده اند احتمال بارداری را افزایش می دهد. زیرا تمام نطفه ها به خوبی رشد نمی کنند. این کار به تبحر کارشناس آزمایشگاه بستگی دارد.

3-  سابقه باروری:

در زنانی که قبلا باردار شده اند احتمال بارداری با استفاده از آی وی اف بیشتر است. میزان موفقیت برای زنانی که قبلا آی وی اف را چندین بار استفاده کرده اند، اما باردار نشده اند کمتر است.

4-  علت ناباروری:

 داشتن تخمک نرمال، شانس بارداری با استفاده از آی وی اف را افزایش می دهد. زنان مبتلا به آندومتریوز شدید کمتر از زنان مبتلا به ناباروری غیرقابل توصیف قادر به باردار شدن با آی وی اف هستند.

5-  عوامل شیوه زندگی:

 زنانی که سیگار می کشند معمولا تخمک های کمتری را در طول آی وی اف بازیابی می کنند و ممکن است سقط داشته باشند. سیگار کشیدن می تواند احتمال موفقیت زن را با استفاده از آی وی اف 50 درصد کاهش دهد. چاقی نیز می تواند شانس بارداری و داشتن یک نوزاد را کاهش دهد. استفاده از الکل، داروهای تفریحی، کافئین بیش از حد و داروهای خاص هم باعث ناکامی نتایج این روش خواهد شد.

---

ای وی اف چقدر موفق است؟

میزان موفقیت روش آی وی اف بستگی به عوامل متعددی از قبیل تاریخ باروری، سن مادر، علت ناباروری و عوامل سبک زندگی دارد. در ایالات متحده، نرخ تولد برای هر دوره چرخه آی وی اف تقریبا به این شکل است:

•  41-43٪ برای زنان زیر 35 سال
•  33-36٪ برای زنان بین 35 تا 37 سال
•  23-27٪ برای زنان بین 38 تا 40 سال
•  13-18٪ برای زنان بالای 40 سال

 

عوارض جانبی مرتبط با آی وی اف چیست؟

انجام روش آی وی اف مانند بسیاری از روش های کمک باروری دیگر می تواند عوارضی را به همراه خود داشته باشد. مهم ترین این عوارض عبارتند از:

• حاملگی چندقلو، که خطر زایمان زودرس و کاهش وزن جنین را افزایش می دهد.
• سقط جنین (بخوانید: راه های جلوگیری از سقط جنین، 8 روش)
• حاملگی خارج از رحم (زمانی که تخمک خارج از رحم وارد می شود)
• سندرم Hyperstimulation تخمدان، یک بیماری نادر که مایع زیادی در شکم و قفسه سینه جمع می شود.
• خونریزی، عفونت، یا آسیب به روده یا مثانه که البته نادر است.

همانند بسیاری از روش های پزشکی، در این روش نیز برخی خطرات احتمالی وجود دارد. علائم شدیدتر عبارتند از:

•  تهوع یا استفراغ
•  کاهش فرکانس ادرار 
• ​تنگی نفس
•  سرگیجه
•  درد شدید معده و نفخ
•  افزایش وزن ده پوندی (4الی 5 کیلوگرم) در عرض سه تا پنج روز

اگر هر کدام از علائم بالا را تجربه کردید، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید.

در این جا برخی از خطرات روش آی وی اف را بصورت جزئی تر توضیح می دهیم:

1- تولد چندقلو:

اگر بیشتر از یک نطفه در رحم شما تخمک گذاری شود، منجر به حاملگی چند قلو می شود. بارداری با جنین های متعدد خطر ابتلا به زایمان زودرس و وزن کم جنین را افزایش میدهد. 

2-  زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد:

تحقیقات نشان می دهد استفاده از آی وی اف خطر زایمان زودرس یا تولد نوزاد با وزن کم را افزایش میدهد.

3-  سندرم هیپرسترومایی تخمدان:

استفاده از داروهای باروری تزریقی، مانند گنادوتروپین کوریونیک انسانی (HCG) برای ایجاد تخمک گذاری، می تواند سبب ایجاد سندرم هیپرسترومایی تخمدانی شود که در آن تخمدان ها متورم و دردناک می شوند.

نشانه ها و علائم معمولا یک هفته طول می کشد و شامل درد خفیف شکم، التهاب، تهوع، استفراغ و اسهال می باشند. اگر باردار شدید، علائم شما ممکن است چند هفته ادامه داشته باشند. فرم شدید تر این عارضه می تواند باعث افزایش سریع وزن و تنگی نفس شود.

4-  سقط جنین:

میزان سقط جنین برای زنانی که با استفاده از ای وی اف با جنین تازه باردار شده اند شبیه به زنانی است که به طور طبيعي باردار شده اند . اما با افزايش سن مادر، ميزان آن افزايش می يابد. استفاده از جنین های یخ زده در آی وی اف،نیز ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد.

5-عوارض روش بازیابی تخمک:

 استفاده از سوزن آسپیریت برای جمع آوری تخمک ممکن است سبب خونریزی، عفونت یا آسیب به روده، مثانه یا رگ های خونی شود. 

6-  حاملگی خارج رحمی:

حدود 2 تا 5 درصد از زنانی که با آی وی اف باردار می شوند احتمال حاملگی خارج از رحم را دارند. در این صورت باید حاملگی سریعا متوقف شود زیرا خطر خونریزی شدید و مرگ برای مادر وجود دارد. 

7-  نقائص هنگام تولد:

سن مادر یکی از عوامل خطر اولیه در توسعه نقایص زایمان است و مهم نیست که چگونه باردار شده اید. همچنین برخی از کارشناسان معتقدند که استفاده ازآی وی اف خطر ابتلا به نقص های زایمان را افزایش نمی دهد.

8- سرطان تخمدان:

اگر چه برخی مطالعات اولیه نشان می دهد که برخی از داروهای خاصی که برای تحریک رشد تخمک استفاده می شوند ممکن است باعث رشد نوع خاصی از تومور تخمدان شوند اما هنوز نتایج قطعی مشخص نشده است.

9- استرس:

 استفاده از آی وی اف می تواند تاثیرات منفی زیادی از نظر مالی، جسمی و احساسی بر شما بگذارد. کمک و حمایت مشاوران، خانواده و دوستان می تواند به شما و شریک زندگیتان کمک کند تا بهتر این مراحل را پشت سر بگذارید.

---

سوالات رایج شما درباره عمل آی وی اف (ivf):

1- چند جنین باید ایجاد یا انتقال داده شود؟

تعداد انتقال جنین معمولا به تعداد تخمک های جمع آوری شده و سن مادر بستگی دارد. همانطور که میزان لانه گزینی با افزایش سن کاهش می یابد، با افزایش سن تخمک های بیشتر ، تخمک گذاری می شوند تا امکان لانه گزینی را افزایش دهند. با این حال، تعداد بیشتری از تخمک های منتقل شده، احتمال بارداری چندقلو را نیز افزایش می دهد. 

2-  چه تعداد نطفه باید منتقل شود؟

تعداد نطفه منتقل شده معمولا بر اساس سن و تعداد تخمک بازیابی شده می باشد. از آنجا که میزان لانه گزینی (چند روز بعد از لانه گزینی تست بارداری مثبت میشود) برای زنان مسن پایین تر است، معمولا در این خانم ها بیشتر نطفه ها منتقل می شوند. اکثر پزشکان از دستورالعمل های خاصی برای جلوگیری از حاملگی چندقلو و بالاتر از سه قلو استفاده می کنند.

3- با نطفه های اضافی چه کار می کنید؟

نطفه های اضافی می توانند چندین سال یخ زده و ذخیره شوند. همه جنین ها در فرآیند انجماد نجات نمی یابند اما اکثر آنها زنده می مانند. فریز کردن می تواند باعث شود چرخه های آینده آی وی اف ارزان تر و با عوارض جانبی کمتری ایجاد شوند. با این حال، میزان موفقیت تولد نطفه های یخ زده کمی کمتر از نطفه های تازه است. ممکن است بخواهید نطفه های یخ زده استفاده نشده را به یک زن و شوهر دیگر یا یک مرکز تحقیقاتی بفروشید. همچنین می توانید نطفه های استفاده نشده را از بین ببرید.

4-  چگونه یک حاملگی چندقلو را انجام می دهید؟

اگر بیش از یک نطفه به رحم منتقل شود، ای وی اف می تواند منجر به حاملگی چندقلو شود که البته برای شما و نوزادان شما خطرناک است. 

5- آیا‌ آی وی اف به تخمدان‌ صدمه نخواهد زد؟

شواهدی مبنی بر تخریب تخمدان به دنبال لاپاروسکپی یا خارج کردن تخمک از تخمدان همراه با سونوگرافی در دست نیست. در عوض گزارش‌هایی نشان داده است، که به دنبال بیوپسی تخمدان، در زوج‌هایی که مدت طولانی نازا بوده‌اند، حاملگی رخ داده است.

6- آیا وجود بافت اسکار اطراف تخمدان‌ها باعث می‌شود که نتوانید تخمک را از تخمدان خارج کنید؟

خیر. اما جراح باید بتواند برای ورود سوزن در محل مناسب برای خروج تخمک، به‌وسیله سونوگرافی یا روش‌های جراحی، فولیکول را ببیند.

7- اگر قبل از خارج کردن تخمک، تخمک‌گذاری در تخمدان‌ رخ دهد چه می‌شود؟

در این صورت امکان خارج کردن تخمک از تخمدان وجود نخواهد داشت و به همین علت است که در طول دوره ‌آی.وی.اف تیم پزشکی با بررسی سطح خونی هورمون‌ها، به طور دقیق از تخمک گذاری زودرس جلوگیری می‌کنند.

8- آیا لکه بینی بعد از خارج کردن تخمک از تخمدان طبیعی است؟

بله، معمولا به‌دلیل زخمی که در نتیجه سوراخ کردن دیواره مهبل توسط سوزنی که فولیکول را خارج می‌کند، ایجاد می‌شود؛ لکه‌بینی بعد از خروج تخمک رخ می‌دهد. لکه‌بینی به‌صورت خون روشن از مهبل ۴۲تا ۸۴ ساعت پس از خروج تخمک اتفاق می افتد. اگر خونریزی به حدی باشد که بتواند نوار بهداشتی را آغشته به خون کند، باید فورا به پزشک مراجعه شود.

9- اگر‌ آی وی اف ناموفق بود با چه فاصله زمانی برای بار دوم قابل تکرار است؟‌

این امر به شخص بستگی دارد. اولین دلیل برای به تاخیر انداختن آن، ارائه فرصتی به بیمار برای بازگشت دوره ماهانه طبیعی است که حدود ۲ تا ۳ دوره ماهانه طول می‌کشد.

10- تا چندبار امکان تکرار‌ آی وی اف برای هر زوج وجود دارد؟

تعداد مشخص و محدودیت خاصی وجود ندارد. این مسئله به تصمیم زوج و پزشک آنها بستگی دارد.

11- آیا در فاصله دو هفته‌ای که از شروع ‌آی.وی.اف تا خارج کردن تخمک از تخمدان باقی است نزدیکی اشکال دارد؟

پیشنهاد ما این است که مرد حداقل ۸۴ ساعت قبل از زمان خارج کردن سلول‌های جنسی از انزال خودداری کند ! این احتیاط سبب می‌شود که نمونه مایع منی گرفته شده برای آی.وی.اف، بیشترین تعداد اسپرم سالم و متحرک را داشته باشد.

12- چه مدت بعد از انجام‌ آی وی اف می‌توان مقاربت جنسی داشت؟

با وجود اینکه زمان پرهیز از مقاربت جنسی برای پیشگیری از تخریب سلول جنینی تعیین نشده اغلب پزشکان حداقل ۲ تا ۳ هفته پرهیز از مقاربت را پیشنهاد می‌کنند. از نظر تئوریک، انقباضات رحم که به دنبال اوج لذت جنسی (ارگاسم) رخ می‌دهد، می‌تواند برای مراحل اول لانه‌گزینی جنین در رحم مزاحمت ایجاد کند. با این وجود نزدیکی در شب قبل از انتقال جنین توصیه می‌شود چرا که بعضی پزشکان معتقدند این‌کار شانس حاملگی را افزایش می‌دهد.

13- آیا لکه‌بینی بعد از انتقال جنین  و قبل از تست حاملگی طبیعی است؟

در ۲ هفته‌ای که بعد از انتقال جنین، مادر در انتظار رسیدن وقت تثبیت حاملگی است، لکه‌بینی می‌تواند به چند معنی باشد: اول اینکه جنین لانه‌گزینی کرده است. دوم اینکه یکی از جنین‌ها لانه‌گزینی کرده در حالی‌که دیگری جدا شده است. سوم اینکه زمان خونریزی ماهانه رسیده و مادر حامله نیست. همیشه و در هر سه حالت در هنگام لکه‌بینی باید به پزشک اطلاع داد. حتی زمانی‌که لکه‌بینی شدید است، لازم است تست حاملگی انجام شود.

14- بعد از آی وی اف چه زمانی فرد متوجه می شود که باردار است؟

حاملگی با هیچ‌گونه علامت خاصی از جمله تهوع، علایم مشابه عادت ماهانه و… ثابت نمی‌شود. بلکه باید تست حاملگی انجام گیرد. تست خون حدود ۳۱ روز بعد از آسپیراسیون و انتقال جنین و سونوگرافی 3 الی 4 روز بعد از آسپراسیون، حاملگی را اثبات می‌کند.

15- چه زمانی بعد از انتقال جنین می‌توان بقیه فعالیت‌های روزانه را انجام داد؟‌ 

توصیه می شود حدود ۴۲ ساعت بعد از انتقال جنین به رحم، زن کاملا بی‌حرکت باقی بماند. از ورزش‌های شدید مانند دویدن، اسب سواری و شناو … تا زمان تثبیت حاملگی باید خودداری کرد. اما انجام سایر فعالیت‌های روزانه منعی ندارد.

آیا این مقاله را دوست داشتید؟

امتیاز مطلب: 97% 97