Ooma
پرسش (1404/04/07):

بچه دار شدن یا نشدن!!!؟؟؟

خانوما اگر ۳۳ ساله بودید و بچه نداشتید در حالی که تا چند ماه پیش فصد بچه دار شدن داشتید ولی الان با شرایط جدید مملکت مردد نمی شدید؟
من سر دو راهی گیر کردم از طرفی دوست دارم بچه دار بشم ولی میترسم جنگ دوباره شروع بشه نگران آینده اون بچه ام
شما بودید چی کار می کردید؟

عزیزم
خیلیا زمان جنگ توی اون روزهای بمبارن ازدواج کردند
توی همون دوران بچه دار شدند
الان بچه هاشون بزرگ شدند ازدواج کردند و بچه دار شدن و ....
زندگی ادامه داشت و داره
توکل بر خدا کن
من باشم اقدام میکنم
این جنگ هم مشخص نیست برای یکی دور روزه یا چند ماه .

ولی اگه خیلی ترسو هستید و ترس برای جنین خوب نیست اقدام نکنید
منظور از ترسو بودن جسارت نبود
حق داری ولی خوب وقتی چیزی در کنترلم نیست خیلی مضطرب میشم
عزیزم شما آخر بچه می‌خوایید سنتون هم خیلی پایین نیست که بگیدحالا حالا ها وقت دارم اونم این دوره زمونه که ناباروری زیاد شده
اگرم بخوای با فرضیه جنگ پیش بری پس همیشه این فرضیه وجود داره
زندگی همیشه ادامه داره ؛ نمیتونی بخاطر مسائلی که هیچ کنترلی روش نداری زندگی خودتو مختل کنی
اگه قرار باشه هر ادمی بخاطر شرایط و اتفاقاتی ک هنوز نیوفتاده تصمیماتش رو عقب بندازه یا کلا نگیره نمیشه زندگی کرد دیگه
منم مثل شما دو دلم برای بچه دوم میخوام اقدام کنم ولی میگم واقعا تواین شرایط بچه گناه داره از طرفیم بچه ام همش میگه من تنهام😔تا میخوایم اقدام کنیم یه اتفاقی میوفته یا کرونا یا جنگ ...
آدم یا بچه نیاره اگه میاره دوتا بیار
اگه دیگه جنگ نشد چی؟
آدما و دیدگاهاشون خیلی باهم فرق دارن پس نظراتم متفاوته ببین خودت در نهایت بعد از دو دوتا چهارتا کردن نظرت چیه.من این مدت برخلاف قبلا که به خونه م سرمایه م و‌‌...فک میکردم اینبار هیچ چیز برام مهم نبود فقط ۲ هفته استرس کشیدم برای بچه م که خدایا شی. خشکش پیدا بشه یا نه پوشکش پیدا بشه یا نه.اب قطع بشه بچه ی من چی میشه.و.....
من بودم نمیاوردم
خدارو بابت هدیه ای که بهم داده هزارررررر بارررر شکر میکنم و قدردانشم،همه زندگی و عمرم فدای یه تار موهاشه
اما من تا باردار شدم کرونا اومد،الانم که درگیر جنگیم که دوباره امروز و فردا بازم شروع بشه یا نشه
نظر شخصی منه اگر بچه نداشتم به هیچ عنوان اقدام نمیکردم
چون وقتی بچه میاد همه چیت کلا کنار میره و فقط،و فقط،میگی بچمممم
من تو این ۱۲ روز همش فک میکردم اگر من بمیرم و بچم زنده بمونه چی به سرش میاد،اگر موشک بزنن بخوره تو خونمون چی به سر بچم میاد،و هزارررررتا اگر دیگه
که اگر خودم تنها بودم فقط فکر خانواده و عزیزان بودم و بس
شاید باورتون نشه ولی تو این مدت انقدی که ذهن درگیر اتفاقات پیرامون بچم بود هرگز به خانوادم و دوست اشنا فکر نکردم
هر روزش برام رنج بود
من نمیوردم
من خودم دوره کرونا ازدواج کردم ولی خوب بچه فرق می کنه دیگه بحث خودم نیست
به نظر من الان ۴۵ساله ایران و اسرائیل همو تهدید میکنن

اگه بخوای بخاطر احتمال جنگ زندگی رو متوقف کنی نمیشه واقعا

درسته وحشتناکه بچه داشته باشی تو جنگ ولی اینکه بگی چون ممکنه جنگ بشه من بچه دار نمیشم اشتباهه
همه حرف هاتون درسته
سوال من اینه خودخواهی نیست چون من بچه دوست دارم یه طفل معصوم رو بیارم که معلوم نیست وضعیتش چی میشه
والا من خودم تا قبل از جنگ همین رو می گفتم ولی وقتی تجربه اش کردم حس کردم خوب شد بارداریم خارج رحمی بود و همه اش نگران دختر خالم و بقیه عزیزای این جمع شدم که در این شرایط چی می کشن
به نظرم آدم بچه نداشته باشه بهتر خداروشکر میکنم بابت بچه ام ولی وقتی بخوای انقدر غصه آیندشو بخوری نیاری بهتر
منم نمیاوردم
حداقل جور میکردم مهاجرت میکردم شاید بعدش یکی میاوردم..

این چن مدت بابت بچه هام با هر صدایی میمردم و زنده میشدم
چشه مملکتمون گل و بلبل😅
و منی که هنوزم همینم
با کوچکترین صدا عین فنر از جام مبپرم میرم سمت بچم
من بودم نمیاوردم
منم میخواستم اقدام کنم برای بچه دوم ولی الان سردوراهی موندم
ولی بقول دوستان انقد این چند روز جنگ استرس پسرمو داشتم
از خواب و خوراک افتادم
مدام نگران پسرم بودم
از کنارش تکون نمی‌خوردم که مبادا خدایی نکرده اتفاقی بیوفته
مدام استرس اینو داشتم که پسرم رو خطری تهدید نکنه و هزااااار جور فکرای دیگه
الان تا کوچکترین صدایی به گوشم میرسه نصفه عمر میشم
خدا خودش کمکمون کنه از این برهه هم بگذریم بسلامت
34ساله بودم که پسرمو باردار شدم
من اونموقع ک میخواستم اقدام کنم کرونا اومد گفتم بذارم کرونا تموم بشه بعد اقدام کنیم مامانم گف این مریضی که معلوم نیس تا چندسال بمونه دیگه اقدام کردیم و بچم بدنیا اومد و کروناهم کنترل شد،این وضعیت الانم مشخص نیس ک تا کی ادامه خواهد داشت ان شاالله ک دیگه ادامه دار نشه اگه بنای بچه آوردن رو درست شدن شرایط میخوای بذاری مشخص نیس ک هر چن سال یبار باز چه شرایطی پیش بخواد بیاد،اگه بچه میخوای بنظرم اقدام کن
من چون آدم استرسی و بشدت ترسویی هستم اگه جای شما بودم به هیچ عنوان اقدام نمیکردم
همین ۱۲ روز مریض شدم از ترس
بنظرم صبر کن ببین اوضاع چی میشه اگه انشالله توافق و صلح شد اقدام کن وگرنه نکن
بارداری دوره ی حساس و سختیه
نمیشه گفت چون قدیمیا بچه می‌آوردن دوره ی جنگ ما هم باید بیاریم
بچه امنیت و آیندش خیلی مهمه

همه دخترای فامیل ما خودشون بچه دارن

و من که ازدواح کرده بودم همشون بخاطر گرونیا وضع مملکت ، اوضاع جامعه ، سختی بچه بزرگ‌کردن میگفتن وااای بچه نیاریاااا‌
دیوونه نشی بچه بیاریا
ما اشتباه کردیم ، فلان و چنان

همشون اینو میگفتن چون خودشون بچشون و داشتن

الانم کسایی میگن نه اشتباهه بچه اوردن ک خودشون بچشونو دارن

درسته اگه جنگ باشه خیلی سختهه
ولی به نظر من بچه خودش یه امید بزرگ واسه زندگیه
سلام عزیزم
بنظرم این شرایط قابل پیش‌بینی نیست
شاید هیچ جنگی دوباره شروع نشه و شایدم دوباره شروع بشه ادامه دار بشهه
چون شما سنتون هم کم نیست بنظرم اقدام کنید
توکل بخدا کنید بقیه چیزا رو هم بسپار بخودش
ایشالا خدا خودش نگه دار همه بچه های ایران باشه ♥️
یه چیز بامزه اومد تو ذهنم
من اگه باردار بودم و بچه م دختر میشد صدرصد اسمشو میذاشتم ایراندخت 😍
این ۱۲ روز ب اندازه ۱۲ سال ب من گذشت....از شدت ترس و استرس
همش میگفتم اونایی ک بچه ندازم خیلی راحت ترن...
درسته بقیه عزیزات م هستن امااااااااا پای بچه ک وسط باشه هیچ چیزی هیج چیزی بالاتر از بچت نیست تو مواقع حساس ....
من الانم خیلی خیلی اذیتم همش میگم باز جنگ بشه چیکار کنم....بچه هام چ گناهی کردن


ب نظر من اشتباه محضه وقتی سرنوشت خودت معلوم نیست بخوای پای ی طفل معصوم دیگم ب دنیا باز کنی ... حداقل چند ماه صبر کن ببین اوضاع کشورت چی میشه بعد اقدام کن..
من بودم ب هیچ وجه اقدام نمیکردم ..چون خودِ دوران بارداری همین جوری استرس زا هست دیگه جنگم ک بشه واویلا
استرسم. ک اثر مستقیم میزاره رو جنین ....
صبر کن گل من
ندارن...
دقیقاااا موافقم باهات
قربونت 😘
من حامله ام. بچه کوچک هم دارم
تو این. جنگ 12 روزه مردم و زنده شدم بخاطر بچه ها
هنوزم کوچکترین صدایی میشه یه تکون میخورم.
خیلی وحشتناکه.
نمیگم بیار یا نیار خوبه یا بده
ولی یه سال دیگه صبر کن برای اقدام. تا مملکت ثبات بگیره
چرا عزیزم عین خودخواهیه
ماها همه بچه آوردیم چون خودمون دلمون میخواسته مادر بشیم

ولی وقتی این دو هفته هر لحظه منتظر بودیم یه چیزی بیفته رو سرمون، فقط بچه هامونو بغل کردیم که شاااید کمتر آسیب ببینه، من فهمیدم که خیلی اشتباه بوده تو این مملکت که همه چیز به مویی بنده بچه آوردن
ولی مرضیه جون درسته حرفات حقه اما همین من و تو که بعداز بچه اول منتظر نی نی دوم بودیم اگر جنگ میشد بیشتر حسرت میخوردیم که هیچوقت اون خواسته ی دلمونو بهش نرسیدیم
حقیقتا من خودم استرس بچهامو داشتم ولی چندروز اول بود بعد بقول دوستان مثل کرونا برام عادی شد
اگر من بودم والا دروغ چرا اقدام میکردم
کرونا هم یادمه تا ۱۰روز مرتب اخبارو چک میکردم ببینم کی تموم شده ولی بعد برا عادی شد جوری که همه جا میرفتم😂من تو اون روزای به اصطلاح سیاه کرونا رفتم بیمارستان کولون دادم جاهای دیگه.که دیگه آب خوردن بود😂
پسر من این چند روز مریص شد، اسهال شدید، مام رفته بودیم شمال، یک دکتر اطفال نبود این بچه رو ببرم، سه تا عمومی بردم هیچکدوم‌نتونستن تشخیص بدن عفونت داره بدنش
فقط پدی لاکت و ... میدادن
سه بار بردیم سرم بزنیم، هربار با بدبختی چندتا داروخانه باید میرفتیم تا یکدونه سرم بهمون بدن.

تازه یکهفته از جنگ گذشته بود و این وضع بود

میخوام بگم جنگ بشه و یکم ادامه دار باشه و فرضا یکی دوماه طول بکشه، بچه کوچکترین مریضی داشته باشه مصیبته

شرایط جامعه بد نیس انشالله دیگه جنگی رخ نمیده ایران ۵ درصد قدرتش رو به جهانیان نشون داد
در مورد اقدام حتما اقدام کن
ما بچه های دهه ۶۰ در زمان جنگ به دنیا اومدیم ۳۵ سال تو امنیت کامل بودیم انشالله خودمون و نسل مون در امنیت کامل باشن و هیچ جنگی پیش نیاد
۳۳ سال داری حتما اقدام کن بعدا پشیمون نشی
عزیزم بیشتر اونایی که گفتن نه نیار خودشون طعم مادر شدن رو چشیدن،رطب خورده منع رطب کی کند؟
همشون اینو میگفتن چون خودشون بچه داشتن؟ بله چون تجربه کردن. کسی که تجربه نکرده که نمیتونه بیاد از تجربه ی نکرده ش حرف بزنه
میدونم شرایط خیلی خیلی سخته اما نمیشه از لذت بچه داشتن گذشت قطعا خودخواهی یه اما یه واقعیته
بعضیا گفتن مهاجرت کن بعد بچه بیار که خب مگه نمیدونن مهاجرت چقدر سخته تازه یه ضرب المثل قدیمی هست که میگی مکانمو عوض کردم پیشونی ام رو که عوض نکردم!!!به اونایی فکر کن که ۴ ۵ سال پیش با هزار امید و آرزو رفتن اوکراین
اون قدرا هم اختیار همه چیز دست من و شما نیست
یه وقتم دیدی ۱۰ سال دیگه همه چی خوب شد و شما میمونی و حسرت بچه
آدما بیشتر حسرت کارای نکرده شون رو میخورن تا کارایی که انجام دادن
حالا فکر میکنی بدبختی فقط جنگه؟ماها هممون تو اوج خیلی از بدبختی های دیگه بچه دار شدیم
بیکاری،گرونی،فقر و...
اگر بنا بر این تفکر در نظام هستی بود که الان نسل آلمانی ها باید منقرض میشد چون تو جنگ جهانی اول و دوم شخمشون زدن
نه عزیزم تمایل به بقا و ازیاد نسل چیزی یه که خدا در وجود آدمی قرار داده وگرنه هیچ کس تو این دنیا بچه دار نمیشد
چون هیچ انسانی نیست که در رنج نباشه
دقیقا آیه قرآن هست که ما بشر را در رنج آفریدیم...!
دقیقا من همش به بچه های کوچیکتر فکر میکردم
آدم بزرگ یه تیکه نون هم پیدا میکنه سیر میشه تو شرایط بحرانی

ولی نوزاد اگه شیرخشک پیدا نشه چی بخوره
دوستم بچه اش فقط شیرخشک بز میتونه بخوره، آلرژی داره به شیر گاو
هر یک قوطی تو این دوهفته شده بود یک میلیون و هشتصد!!

بیچاره ها میگفتن راضی ایم فقط پیدا بشه و بچه گشنه نمونه

بنظر من باید واقع بین بود، بچه ممکنه نیازهای خاص داشته باشه، به همه اش باید فکرکرد که آیا تو شرایط جنگ و بحران قابل تامین هست؟

به حرف راحته که آره بچه بیار خدا بزرگه
ولی در عمل داغون میشی

پدرمادرای ماهم با همین ایشالله ماشالله اینهمه بچه آوردن که وضعمون اینه
کاش همه ادما مثه شما فکر کنند قبل از بچه دار شدن
اینکه من مادر یا پدر خوبی میشم بجه‌ای خوبی تربیت میکنم اگه یه بچه بیارم به این دنیا ایندش تضمین هست یا نه اصلا کاش برا بچه دار شدن ازمون میدادیم
با اون تیکه اخرش خیلی موافقم😄 ۹۰ درصد ایراینا پر از تروما هستن
از جمله خودم
چه قشنگ گفتی ایراندخت
ممنون از همه دوستان فعلا بخاطر بارداری خارج رحمی که داشتم تا دو ماه دیگه نباید اقدام کنم ولی این داستان ذهنم رو خیلی درگیر کرده بود و به هم فکری تون نیاز داشتم ممنون کمک کردید و تجربیات و دیدگاه هاتون رو باهم به اشتراک گذاشتید
شاید تا دو ماه دیگه راحت تر بتونم تصمیم بگیرم
من اواخر ۳۳ سالگی باردار شدم و سقط شد و ۶ ماه بعد مجدد بار دار شدم و ۳۵ سالگی بچم به دنیا اومد
خودم گاهی فکر میکنم کاش دو سال زودتر بچه دار میشدم، ولی با توجه به شرایط خاص الان، جدای از اضطراب و استرس ممکنه بچه نیازهای خاصی داشته باشه مثل همین بحث حساسیت که دوستان اشاره کردند و تو دوران جنگ قابل تامین نباشه، من اگر جای شما بودم حداقل چندماه صبر میکردم تا از ثبات شرایط مطمئن بشم و به بدنم هم استراحت میدادم
سنتون بحرانی نیست که کیفیت فدای کمیت بشه
آره عزیزم درسته بانو جان
اما بخدا کرونا با جنگ از نظر من فرق داره ..
کرونا میشد رعایت کرد ..بیرون نرفت و خیلی چیزهای دیگه

جنگ ممکنه هر لحظه ی اتفاق وحشتناکی واست بیفته...چ واسه خود آدم چ اطرافیان....بلاخره جنگه شوخی نیست ...

چرا منی ک هنوز تکلیف زندگی خودم مشخص نیست ی طفل بیگناه دیگم با ی سرنوشت کاملا نامعلوم ب دنیا ببارم...
بانو تمام زجه های این ۱۲ روز من واسه بچه هام بود ...
بچه داستانش خیلی فرق میکنه خیلی خیلی
بقیه هم همینطور
من خودم بودم ی چند وقتی صبر میکردم تا ببینیم دنیا چی میشه ...
سلام عزیزم
من قبلش قصد اقدام داشتم ولی الان با توجه به این شرایط حتی یک درصد هم بهش فکر نمیکنم
وحتی برای بچمم نگرانم چه برسه به اینکه بخوام بارداربشم تو این شرایط استرس زا
شیرخشک که سهله آب و غذا هم با توجه به چیزی که این ۱۲ روز تجربه کردیم سخت گیر میاد
لذت ؟
منی ک بچه دوم و با بدبختی باردار شدم ...تو این چند روز همش بغلش میکردمو بلند بلند گریه میکردم ...
هی شیر میدادمو و هی بچه بالا میاورد...
همش میگفتم خدایا چرا شرایط اینجوری شده ک نتونم از بچم لذت ببرم ...نتونم بزرگ شدنشو ببینم ..ووو
لذت واسع زمانیه ک تکلیف خودت و ایندت از نظر ارامش حداقل مشخص باشه ...
عزیزم پسر منم اواخر ۳۴ سالگی ب دنیا اومد ‌.... نگران نباش وفت داری
تو ک سال و ساختی ب قول معروف ماهم بساز
منم گفتم حرفات حقه میگم مطمئنم غم میخوردیم که چرا آرزو بدل شدیم یا برا بچهامون خواهرو برادر نیاوردیم زودتر
وگرنه کیه که برا خودش ناراحت باشه من اون چندروز فقط میگفتم دخترم چ میشه نی نی رو میبینم فقط بچهام
در کنار حس شیرین مادری ،اینقدر بچه داری ،استرس و ترس و اضطراب داره ،که این مسائل کشور توش گمه

بعدم، بچه دار شدن ،صرفا یه بار اقدام شما نیست.
ببین چند باز اقدام اینجا هست و هنوز بچه دار نشدن.
و اینکه هرچی سن بره بالا خطرات بارداری و زایمان و بچه هم میره بالا
درصد گرفتن ، خطر مرگ انسان در تصادفات جاده ای 5 برابر بیشتر تا زمان جنگه .
با این حساب شما دیگه مسافرت نمیری ،؟
یه سرچ ساده بزن ،متوجه میشی ،و خنده ات میگیره

این چند وقت شنیدم ،چند نفر از ترس مردن.یا رگ سرشون پوکیده، یا ایست قلبی کرده اند.
تا وقتی خدا هست ،چرا ترس ؟چرا اضطراب
ولی من خودم ب شدت آدم استرسی هستم اگه تو شرایط شما بودم شاید برای راحت شدن خیالم چند ماه صبر میکردم بعد اقدام میکردم
سلام عزیزم منم خودم به این فکر میکردم که شاید بچه دار شدن من تو این شرایط یه جور خودخواهی باشه ولی بعد فکر کردم حالا من که چند ماه اقدام کردم و نشده اگه خدا نخواد باز هم نمیشه یعنی همش دست من نیست و اینکه زندگی کلا غیر قابل پیش بینی تحت برنامه ریزی ما نیست اونایی هم که الان زایمان کردند ۹ ماه پیش اقدام کردند فکرش را می‌کردند که حالا جنگ میشه نمیدونم به نظرم باید توکل به خدا کرد.
البته من خودم تجربه بچه داری ندارم شاید اونا که بچه دار نظرشون درست تر باشه.
سلام قدیما 8 سال توی جنگ بودن ،زندگیا که تعطیل نبود ،آدم اگه بخواد اینطور فکر کنه کلا باید بشینه و هیچ کاری انجام نده ......
درسته فکر کنم باید اضطراب هام رو کنترل کنم
عزیزم توکلت بخدا باشه،الان که نظرات همه رو خوندم واقعا منم فقط به فکر بچه هام بودم دیگه کلا نا امید شده بودم ولی چند روز که گذشت دیگه عادی شد برام سپردم دست خدا دلم قرص تر شد تا خدا نخواد برگی از درخت نمیفته ....
ممنون عزیزم از وقتی که گذاشتی بهترین ها رو برات آرزو دارم
بسلامت
حالا میاری یا نه😂😂😂😂😂😂😂
دوستای خوبم از تک تک تون ممنونم که وقت گذاشتید و نظراتتون رو گفتید
فکر کنم آره ، فعلا که باید دو ماه صبر کنم😁
مبارکه انشالله به زودی میاد 😂
خواهش میکنم گلم همچنین برای شما .خدا یه فرزند سالم و صالح نصیبت کنه و انشاالله در سایه صلح و آرامش بزرگ بشه 🤲🤲