عزیزم فهیمه جان زیادی محیط رو استرلیزه کردی و هانا جان رو پاستوریزه.
دختر منم تقریبا همینجوره.بنظرم بخاطر اینه که محیط خونه ساکته
دختر منم اینجوره از صدا جاروبرقی،جیغ،صدای سشوار از هرچی ک صداش بلند باشه میترسه
من با مشاور کودک صخبت کردم گفت طبیعی اصلااااا اذیتش نکن
ب اجبار نبرش تو اون فضایی ک اذیت میشه
یه بچه دیگه بیار اونوقت صدای جیغ وگریه ودعوای بچه ها براش عادی میشه
شایدم خودش جیغ هم بزنه
دختر منم همینه
از گریه
ی ذره صدای بلند ک خشونت داشته باشه
خنده های عجیب غریب میترسه و گریه میکنه
ولی ب،صدای اهنگ حساس نیست
از جاروبرقی و ابمیوه گیری و سشوار و.... هم همینطور
اطرافیان میگن بخاطر اینه تو سرصدا نذاشتیش ولی من همچین چیزیو قبول ندارم
مثلا بیایم جلوی بچه دعوا کنیم تا ب دعوا عادت کنه نترسه؟
پسر منم همینطوره دقیقا
خواهر ززاده دارم اونم هم بلند حرف میزنه هم جیغ
نویانم چندین بار کلی گریه کرد
فقط گفتم یکم توی محیطهایی باشه که فضای خونه ساکت نباشه
سلام
من همین مشکل و داشتم، دکتر اوما گفتن که خونه ساکت هست باید کم کم صدا اضافه کنی...مثلا تو بازی، صدای جاروبرقی زو دربیارید، یا صدا آبمیوه گیر...
و بزارید ب صداها عادت کنه
پسر من هم حدود ۶_۷ ماهگی به بعد دختر عمه اش دنیا اومد اونکه گریه میکرد پسر منم گریه میکرد میترسید
یا تو خیابون از بوق ماشین و اینا میترسید با دکتر ک مشورت کردم گفت خر سن و سالی ممکنه از ی جیزی بترسه ولی در کل به نظرم یه سن و سالی داره کم کم ترسش میریزه الان پسر من از تلویزیون خودمون و بابام و اینا و نمیترسه اما خونه کسی میریم یهو تی وی روشن شه صدا بلند میدوهه میاد بغلم یا بلند میگه خاموش خاموش یعنی خاموش کن
کلا بنظرم سنش ک بگذره به مرور عادت میکنه بهش
میتونی اگر فلش خوره تی وی یا اسپیکر دارید براش صدا های مختلف و بلند و کم بزارید کم کم فکر نکنه همیشه همه جا ساکته
مال سوت و کوری و آرامش خونته ، جای نگرانی نیست ، اگر یه بچه دیگه داشتی قشنگ آب بندی میشد 😁
سعی کن آهنگ بزارین برقصین یا بیرون توی خانه بازی ببرش با بچه های دیگه تعامل داشته باشه کم کم درست میشه
چون همیشه محیط آروم بوده میترسه ، همین کاری که میکنی بغلش میکنی بهش آرامش میده بهترین کاره به مرور زمان بهتر میشه ، میتونی بیشتر بیرون ببریش پارک ببریش سر و صدای بچه ها براش عادی تر بشه
منم دخترم تا ۱ سالگی از جاروبرقی و لوازم برقی صدا دار بشدت میترسید الان خوب شده ولی خونه رو تا این حد آروم نکن چون دیگران یا بیرون ک مثل شما اینطور مراعات نمیکنن بچه تون اذیت میشه حداقل تی وی کمی روشن کنید نگاه نکرد نکرد یا آهنگی چیزی بزارید
هنوزم پسر جاریم ی چیز بخاد ازش بگیره دخترم سریع پا پس میکشه میاد پیشم گریه میکنه،بچه رو باید کمی جسورتر بار بیاریم
من نی نی ندارم اما آبجیم رو یادم میاد از صدای جاروبرقی فوق العاده میترسید ینی باید میبردمش تو حیاط یا بیرون مامانم جاروبرقی میکشید دیگه کم کم صدای جاروبرقی درمی‌آوردیم و گذاشتیمش روی جاروبرقی مثلا ماشین بازی 😆 تا دیگه نترسید و دیگه بازی میکرد با جاروبرقی 😁
از فلش دوربین حتی میترسید تو ی سنی اکثر عکساش داره گریه میکنه بعد ی مدت درست شد
پسر من هنوزم دخترم گریه کنه جیغ بزنه گریه میکنه باهاش
نگران نباش فهیمه جان
دختر من از ۳ ماهگی اینجوری بود
به مرور خودش خوب شد
با دکتر هم که مشورت کردم گفت طبیعیه بچهایی که تنهایی بزرگ میشن و جو خونه ارومه و کسی نیست که سربه سرشون بزاره معمولا اینجورین و بخشی هم به شخصیت خود بچه برمیگرده
من فقط تو جو متشنج قرارش ندادم که سیستم عصبیش بهم نریزه چون دقیقا مث دختر شما میشد و شب تو خوابم نا اروم میشد
در قالب داستان و شعر براش توضیح دادم
موقع بازی با اسباب بازیاش هی با عروسکاش ادای بچهای جیغ جیغو رو دراوردم
تا الان که خیلی خیلی بهترشده
الان واکنشش به بچهای کوچکتر که گریه میکنن اینه که دلسوزی میکنه و سعی میکنه ارومشون کنه
حین بازی براش توضیح میدادم که مامان جان نی نی گریه میکنه،بیا باهم ارومش کنیم
الان خودش یاد گرفته
مضطرب نمیشه دیگه ولی احساساتی میشه و گریه میکنه براشون از سر دلسوزی
که این دیگه شخصیت حساس خودشه
مث خودم و پدرشه
ببخشید زیاد صحبت کردم
حس کردم مث اونروزای خودم دلواپس و نگرانی گفتم از نگرانی خارجت کنم
اگر کسی بود تجربه مشابهش رو به من میگفت قطعا ارومتر میشدم
سلام به روی قشنگتون فهیمه جانم
اوقاتتون خوش نازنینم 💜
جان دلم نکته اول اینکه اصلا نگران نباشید در بچه ها چنین واکنش هایی طبیعی است، و تقریبا هر بچه ای ممکن است با چند محرک دچار چالش شود، برخی صدا، برخی خوراکی ها، برخی مواجهه با افراد جدید با محیط ناآشنا، برخی محرک های فیزیکی مانند حرکت ماشین و الی آخر بنابراین این مساله نباید علتی برای از دست رفتن آرامش شما با‌شد یا خدای نکرده هانا جانمان را دچار مشکل بدانید این صرفا خاصیت سن او است. دز چنین شرایطی بهترین کار همین در آغوش گرفتن و ایجاد آغوش امن برای دلبندتان و حرف زدن با او است کم کم در بازی هایی مانند عروسک بازی یا بازی با عروسک های انگشتی، شبیه سازی کنید و خودتان صدایتان را تغییر دهید تا برای گل دخترمان عادی و تبدیل به یک بازی شود
فهیمه جان محیط خونه ما ساکت نیست چون کلا تن صدامون بلنده و حرف زدن عادیمونمون با صدای بلند ولی دخترم با صدای زنگ موبایل یا هرصدای بلنددیگه از جا میپره و نیترسه و فک میکنم این حرکتشون تو این سن طبیعی باشه
خب چیکار کنم دعوا کنیم؟ 😂
آهنگ میذارم، میرقصیم، پیتیکو پیتیکو میکنیم، بعضی وقتا تلویزیون روشنه ولی ما توی اتاق میریم تاب بازی اما صداش بلنده...
دخترم از صدا بچه میترسه و صدا های جیغی مث جفجغه
خیلی خیلی ممنونم از راهنمایی تون خانم دکتر جان 😍😍
مرسی خیالم راحت شد. از یه مشاور کودک هم پرسیدم دقیقا فرمایشات شما رو گفتن. فقط همون بغل و احساس اطمینان به بودنم و آرامش رو به بچه م بدم و نگران نباشم 🤩🌹🌹🌹🌹
خواهش میکنم عزیزدل دوست داشتنی❤️😘❤️
بله اصلا نگران نباشید ، شما در چنین شرایطی منبع آرامش دلبندتان هستید بنابراین بی استرس به او حس امنیت دهید اصلا هم نترسید این شرایط با بزرگتر شدن گل دخترمان بهتر میشود ما هم در بچگی ترس های خاص خود را داشته ایم 💜💜
stk: |~|2|~|grunge_14_col
660
1402/11/06
