Ooma
پرسش (1402/06/16):

ناخن جویدن و ناخن کندن کودک

سلام ، تمام راه های دنیا رو رفتم از لاک تلخ گرفته تا رفتن پیش مشاور و دیگه حتی گاهی اوقات سرزنش کردنش ، محیط خونه هم پر تنش نیست که بگم اضطراب داره دخترم ۴ سالشه نابود کرده ناخن های دستش جویده ناخن های پاش با انگشت های دستش کنده به حدی چندتا انگشت هاش اندازه چند میلی ناخن مونده و همه خونی و زخم

واقعا موندم چیکار کنم از ۲ سال و نیم شروع کرده تا الان ۴ سالشه یکسره حتی در حال بازی کردن و خوشحال بودن هم داره دستش تو دهنشه اصلا من تا حالا ناخن براش کوتاه نکردم چون هیچی نیست
اینقدر ناخن های دست و پاش زشت شدن واقعا موندم کلافه شدم چیکار کنم یه دکتر گفت بیا دستاش آتل ببندم شب ها باز کن روزا بسته
وای منم این عادت رو از بچگی دارم.وقتی استرس میگیرم یهویی حواسم نیس میبینم دارم میجوم.الان میگین کارت زشته و اینا.ولی واقعا نمیتونم ترک کنم.وقتی ناراحت میشم اصلا نمیتونم کنترل کنم
هرجور شده سعی کن ترکش بدی.
سلام ی مدت رو دستش چسب زخم ببند
رو ناخوناش بگو زخم شدنه
اره اینقدر اعصابم خرد میشه تازه تصور کنین شما زمانی ناراحت یا عصبی میشین ناخن میجوین دختر من حتی زمان شادی و بازی کردن هم میخوره
ولی زود بزود عوضش کن ک ثیف میشن
چسب زخم زدم براش بازشون میکنه میخوره الان ناخن های پاش همه زخم و داغونن بس که با دست کنده ناخن هاشو
آتل نمیدونم چجوریه رو اعصابش اثر نمیزاره میخواد بره مهد با آتل بره هیچ کار نمیتونه بکنه نمیدونم چیکار کنم 😭😭
اتل سخته یخورده
حتی عکس بچه هایی دندون های شیریشون میوفتن نشونش دادم گفتم ناخن بخوری دندون هات میوفتن بازم فایده نداشت
پسر من هم همش ناخن میخوره اصلا نمی‌ذاره بلند بشه من بگیرم تا سریع یکم رشد می‌کنه سریع می‌ذاره دهنش می‌کنه نمی‌دونم کی میخواد ترک کنه واقعا آنقدر خورده ناخن انگشتش یه ذره شده
با لاک تلخ هم میخوره ؟؟؟اون جوری که عین زهر میمونه
ببین مطمین باش اضطراب داره.اصلا اصلا نهی نکن.
حتما ببرید مشاوره چون هرچی بگذره عادت بدتری میشه
من‌خودم ۲۴ سالمه ازاون‌وقتی ک یادمه ناخونامو میکنم بادندون میندازم دور اصلاناخون‌ندارم بعضی وققتا ازگوشتش میکنم‌میمیرم‌و زنده میشم هرکاریم‌میکنم‌نمیتونم ترک کنن
من خودم اینجور بودم و الان فهمیدم اینکه میگفتن نکن نکن بدتر بوده
حتما حتما ببرید پیش روانشناس تا ریشه یابی بشه
عزیزم فقط اون وقتی ک میجوعه اصلا متوجه نیس هیج ربطی ب شادی و ناراحتی نداره ب حالت غیرارادی هستش
من‌ خودم اینجور بودم انقد بابام دعوام میکرد هنوز یاد اون موقع میوفتم دلم میخاد گریه کنم خیلی راه ها امتحان کردن چ با محبت چ با خشونت
ولی واقعا ارادی نبود نمیتونستم انجام ندم بعد ی مدت خودش از سرم افتاد
من دقیقاچند تا بچه هم دوروبرم بودن همسن پسرم بودن همشون ناخون می‌خوردن
من منع نمیکنم پسرمو به روش نمیارم حالا ببینم کی می افته از سرش
عزیزم باید کوچولوت رو ببری مشاور
پسر منم هم هینطوری بود
بعد مشاور فهمید که دوس نداره اتاقش تنها بخوابه شبا
چون از ۱۸ماهگی جداش کرده بودم به ظاهر اروم و راحت میخوابید اما در واقع دوست نداشت و اعتراض نکرده بود شده بود ناخن خوردن
مشاورش گفت بهتره خواهرش هم اتاقش بشه و دخترم که ۱۷ماهش بود رو بردیم اتاقش از وقتی باخواهرش هم اتاق شد دیگه ناخن خوردن هم پر کشید یعنی یک هفته نشد
الان دوتاشون شبا راحت تو اتاق خودشون بدون استرس و ناراحتی میخوابن
دقیقا مشاور هم همینو گفت و گفت خیلی بهش گفتی و برات مهمه که مواظب باشی نخوره واسش عادت شده
مشاور میگه بهش نگو حتی جایزه هم در نظر نگیر که ناخن نخوری بهت فلان جایزه میدم یا تذکر بدی و سرزنش
دکتر میگه ناخن هاش داغون کرده بیا اتل بگیر نتونه بخوره یادش میره
منم جوری شدم قبلا میتونستم بیخیال این قضیه شم الان ناخن هاش میبینم عصبی میشم به خاطر همین ناخن خوردن هاش هنوز تو اتاق خودش نمیخوابه گفتم خوب شه بعدش جداش کنم که استرس نداشته باشه اول این عادت بد از سرش بیوفته از تاریکی و هیچی هم نمیترسه
سلام مامان گل
عزیز دلم بهتر است با نظر مشاور اطفال جلو بروید و با یک یا دو مشاور دیگر هم صحبت کنید بستن آتل فعلاً راهکار مناسبی نیست و ممکن است در ادامه شرایط بدتر شود، متاسفانه ترک این گونه عادت‌ها زمانبر بوده و نیازمند صبوری زیاد از جانب شما هستند به علاوه مشاور باید یک بازنگری مجدد در روال مراقبتی دلبندتان داشته باشد تا عامل احتمالی که زمینه ساز این رفتار است شناسایی شود ❤️