تربیت کودک ۲ ساله

سلام دکتر جان مدتیه خیلی ذهنم درگیره در مورد دخترم و اینکه نکنه براش کوتاهی کردم وجایی را اشتباه کردم که اینطور شده .دخترم الان ۲ سال و ۲ ماهشه و خیلی باهوشه و حواس جمع یعنی حتی وقتی تی وی میبینه هم حواسش به اتفاقات و صداهای اطراف کاملا هست .ولی مشکل و ناراحتی من اینه با اینکه درک بالایی داره از همه چیز. کامل متوجه حرفا میشه هنوز که هنوزه موقع دسشویی رفتنه من اذیت میکنه و گریه میکنه پشت در دسشویی که مامان بیا ماااااااااامان بیا و تقریبا اشک میاد تو چشمش.هرچی از توی دسشویی باهاش حرف میزنم فایده نداره .قبلش براش توضیح میدم که مامان جیش داره بره دسشویی زود میاد گریه میکنه که نرو .از حدودای ۶ ماهگی تا الان اوضاع همینه حتی اگه باباش پیشش باشه بازم غر میزنه که مامان بیا .باباش هرچی میگه مامان جیش داره باید بره دسشویی و ..... بازم عادت نمیکنه به این مساله .حالا من نگرانی و سوالم از دکتر محترم و مامان های دیگه اینکه ایا این مساله تو این سن طبیعیه ؟یا من تو کارم و تربیت بچه ام جایی رو اشتباه کردم ؟تا کی این مشکل ادامه داره؟اصلا باید چیکار کنم تا بالاخره براش عادی بشه؟ویه توضیح دیگه اینکه قبلا تا حدودای یک سالگیش توالت خونمون بیرون بود و باید تنهاش میزاشتم و میرفتم دستشویی که تا ۶ ماهگیش مشکلی نبود و تا جایی که میشد زمانی که مامانم یا شوهرم پیشش بودن میرفتم توالت و زمانی که کسی نبود هم براش تی وی میزاشتم و سریع میرفتم و اونم گریه نمیکرد اما از تقریبا ۶ ماهگی به بعد دیگه حتی میزاشتمش بغل شوهرمو از اتاق میرفتم بیرون شوع میکرد گریه تا من برگردم و اگه تنها بودیم هم دیگه مجبور میشدم برم بازم گریه میکرد تا برگردم خیلی شدید.تا جایی که امکان داش نمیرفتم که تنها نشه اما دیگه بعضی وقتها مجبور میشدم.حالا میگم نکنه از اون روزا روش تاثیر بد گذاشته و یادش نرفته 😔خیلی نارحتم.ببخشید اگه زیاد توضیح دادم ....