خانوماییکه روانشناسی خوندید بیماری BIDچیه؟

یه بیماری که طرف فکر می کنه اگه یه عضو بدنش قطع بشه یا فلج بشه زندگیش بهتر میشه

عه ایول، ممنون عزیزم

گوگل قطعه که درموردش بخونم

اختلال هویت تمامیت بدن که به‌عنوان اختلال هویت قطع عضو نیز نامیده می‌شود یک اختلال روانی است که در آن فرد احساس می‌کند اگر عضوی از اعضای بدنش قطع شود، زندگی شادتری خواهد داشت.

اختلال هویت تمامیت بدن

اختلال هویت تمامیت بدن یک اختلال روانشناختی و عصبی است که مبتلایان به ان احساس می‌کنند که یک یا چند عضو سالم بدنشان در واقع متعلق به بدن آن‌ها نیست و اگر ان عضو یا اعضاء را جدا کنند زندگی راحت‌تری خواهند داشت. افراد مبتلا در این راه آنقدر مصمم هستند که سراغ جراحان می روند تا یکی از اندام هایشان را قطع کنند و اگر موفق به راضی کردن جراح نشوند، خودشان دست به کار شده و گاهی به دلیل نداشتن تخصص کافی در این زمینه و در نتیجه خونریزی شدید جان شان را از دست می دهند. دلیل اصلی این اختلال مشخص نیست. اما یک فرضیه این است که منشا اختلال هویت تمامیت بدن بر اثر اختلال عملکرد عصبی مغز در رابطه با کارکرد درونی بدن (که در لوب آهیانه سمت راست مغز قرار دارد) است. براساس این فرضیه فرد نمی تواند شکل فیزیکی بدن را درک کند و با آن مانند یک عضو خارجی برخورد می کند.

مناطق سالم مغزی همیشه با یکدیگر کار می کنند. کاهش اتصال عملکردی نشانگر پردازش جدا شده است. اجرای وظیفه ای که یک منطقه برای آن تخصصی است به صورت جداگانه انجام می شود.

در مورد ناحیه اندام حرکتی، این بدان معنی است که فرد هنوز هم کاملاً قادر به احساس اندام و حرکت آن است. با این حال، احساسات و حرکات به یک پیام معنادار اضافه نخواهند شد: “سلام، این اندام من است.”

در واقع، قدرت اتصال عملکردی در ناحیه حسی- حرکتی مربوط به اندام مورد نظر باعث ایجاد این احساس می شود که اندام ما به ما تعلق دارد. محققان دریافتند که ناحیه حسگر حرکتی پای قابل برداشت در BID کمتر به سایر قسمت های مغز متصل شده است.

از 16 بیمار که با توجه به نادر بودن این بیماری، نمونه بزرگی محسوب می شود و 16 فرد هم سن و سال که از گروه سالم و کنترل بودند، اسکن مغزی گرفته شد.

نیمی از شرکت کنندگان در زوریخ، نیمی از میلان، اسکن شدند. این همکاری بین سوئیس و ایتالیا بود.

این یافته ها حاوی چندین زمینه است که به آگاهی ما از بدن خود، یعنی تجربه ما از خودمان به عنوان داشتن جسمی که هم آشنا و هم غیرقابل انکار است، کمک می کند.

يكی از نواحی كه قسمتی از لوب پاريتال نيمكره راست است را شناسایی شد، که نشانگر آتروفی، در مقايسه با همان ناحيه در گروه شاهد است.

علاوه بر این، این منطقه همچنین به خوبی به سایر نواحی موجود در مغز متصل نشده بود. نکته قابل توجه این است که هرچه آتروفی در این منطقه برجسته تر باشد، فرد تمایل بیشتری برای قطع عضو و استفاده از عصا یا صندلی چرخدار را پیدا می کند.

این نوع از شبیه سازی یا رفتار تظاهر کننده باعث تسکین زودگذر افراد مبتلا به BID می شود و نتایج ما نشان می دهد که آسیب ساختاری مشهودتر منجر به تظاهرات بیشتر می شود.

در این مطالعه، مشاهده شد که تعامل بین هر دو ویژگی ماده خاکستری و اتصال عملکردی نواحی خاص ممکن است مسئول پذیرش تمام اندامها به عنوان اجزای جدایی ناپذیر بدن باشد.

ماده خاکستری به تنهایی بسیار مهم است، اما بدیهی است که به اندازه کافی کارآیی لازم را ندارد. در مورد BID، ما فرض می کنیم که مسائل اجتماعی تقریباً به همان اندازه برای ماده خاکستری اهمیت دارند. این که شخص جسم خود را به عنوان جسم خودش قبول کند به این بستگی دارد که دیگران آن را ببینند.

شناسایی با “تصویر بدنی اجتماعی” مهم است و در این واقعیت منعکس می شود که BID در درجه اول بیماری جامعه غربی ما است، مشابه بی اشتهایی، که یک اختلال کاملاً متفاوت در مورد تجربه بدنی است.

متشکرم گل بانو جان💜

خواهش میکنم 🙂

خواهش میکنم