Ooma
پرسش (1401/01/06):

برخورد با وابستگی افراطی کودک

سلام
من چهارماهه شاغل شدم حدود یک ماهه که وقتی خونه هستم دخترم اصلا اجازه نمیده از کنارش تکون بخورم حتی اگه دسشویی برم گریه میکنه
وقتی هم با وسایلش سرگرمش می کنم و میرم تو آشپزخونه پای اجاق یا ظرفشویی، نهایتا بعد دو دقیقه دنبالم میاد و گریه میکنه
اگه کنارش فقط نشسته باشم یا دراز کشیده باشم خودش مشغول بازی میشه اما تو آشپزخونه برم با اینکه آشپزخونه اپن هست و از توی حال میتونه منو ببینه بازم بهونه میگیره
نمیدونم چیکار کنم تا از این رفتار دست برداره چون واقعا خودمم دچار کم خوابی شدم چون باید کارهامو برای بعد از خواب دخترم بزارم

عزیزم این وابستگی افراطی نیست و طبیعییه
کودکتون دچار اضطراب جدایی شده
تادو سال باید بچه یک مراقب داشته باشه
سلام تو این سن طبیعی هستش دقیقا دختر منم همین هستش یعنی شوهرم بغلش میکنه گریه میکنه میگه ماما.در صورتی که من کنارشم.هر جا برم دنبالم میاد برم اتاق خواب اون همه جا گریه میکنه دنبالم میگرده
واقعا خسته کننده میشه واسه مادر،ولی شیرینه انشالله زودتر مستقل میشن ماهم یه نفس راحت میکشیم😅😅
شایدم افراطی نباشه ولی اذیت کننده است چون مجبورم موقع غذا درست کردن تو بغلم نگهش دارم 😪
اگه مادر یه خدمتکار تو خونه داشت واقعا شیرین و لذت بخش بود 😂 کل وقتم رو با دخترم بازی می‌کردم 🤭
اره باید یکی به کارامون برسه.من خیلی موقع ها مجبور میشم با اینکه گریه میکنه به کارم برسم.الان هم دوست داره هر کاری من میکنم اون انجام بده مثلا نیم ساعت اول جارو برقی روشنه دست دخترم هستش اون داره اشغال ها رو میگیره بعدش خسته شد میده بهم.یا اسپری و دستمال واسه گردگیری یکی به اون میدم یکی خودم.یعنی مکافاته فقط
یه کار ۵ دقیقه ایی یه ساعت طول میکشه😭😭
صبرتو دوس دارم😂من بودم خودمو میزدم به برق راحت بشم😂تو که نمیتونم به بچم بگم😕
عزیزم این وابستگی خیلی طبیعیه دختر من هم دقیقا همینطوره
دختر منم ی ماهه اینجوریه هر جا برم دنبالمه
ی جارو‌ اسباب بازی از اون بزرگا براش بگیر
😁😁😁
کلی باید هزینه کنم اخرشم میدونم باز واسه منو میخواد خب چه کاریه اول اون میکشه بعدش من.اینجوری سرش هم گرم میشه منم تو این فاصله به بقیه کارا میرسم تا اون خسته شه
عزیزم طبیعیه دختر منم همینه هر جا میرم پشت سرم میاد اصلا نمیتونم تنهاش بذارمم بهونه مو میگیرههه
متاسفانه فرزندتون دچار اضطراب جدایی شده
اگر میتونید دیگه نرید سرکار
اگر هم نیاز مالی دارید و باید برید حتما و حتما از مشاوره کمک بگیرید چون آسیب تو این سن تا ابد ماندگاره الخصوص ترس از دست دادن
دختر منم عین بچه های شماست وقتی یجا نشستم راحت واسه خودش بازی میکنه ولی خدانکنه بلندشم سریع میاد دنبالم الانم که اسهال شده وتب داره دوتا دندون داره از بالا درمیاره فقط گریه میکنه و جیغ میزنه اصلا روی زمین یه لحظه هم نمیشینه
سلام دخترم منم همینجوریه همش دنبالم میاد تا پیشش هستم بازی میکنه با اسباب بازیهاش تا بلند میشم دنبالم میاد
سلام به روی ماهتون مامان گل
دوره های وابستگی در این سنین بسیار طبیعی هستند و صد البته که ترس از جدایی از شما نیز به این مساله دامن زده است، زیرا بچه ها در این سنین درکی از دوری ندارند و دلبندتان هنگامی که شما سرکار رفته و حضور ندارید گمان می کند که خدای نکرده دیگر وجود ندارید، بنابراین وقتی در دسترس او هستید علاقه ای به جدایی ندارد. برای کاهش شدت این مشکل، تلاش کنید تا فرزندتان را سرزنش نکنید. و هنگامی که قرار است کاری انجام دهید با ملایمت به او بگویید که من اینجا هستم و قرار است این کار را انجام دهم، بعد هر چند لحظه خود را به فرزندتان نشان داده و. برسانید تا آرام بماند. قایم موشک بازی مند تا باور کند دوری به معنای نابودی نیست ولی مدت زمان قایم شدن کوتاه باشد و به مرور افزایش پیدا کند. این بازی عالی جواب می‌دهد و اگر فایده نداشت حتما با مشاور کودک در ارتباط باشید 💖
بنظرم اولویتت بچت باشه دوست عزیز من مامان و بابام شاغل بودن این اضطرابو داشتم متاسفانه تا 7یا 8 سالگی و کسی نمیدونست و کسی درمانم نکرد خیلی حال بدیه حتی باد اون لحظه ها میوفتم الان دیونه میشم چون هیچ منطقی پشتش نبود خیلی اضطراب وحشتناکی میگرفتم
انقد شدید اضطراب جدایی داشتم که تو فاصله 10 دقه ای که تنها میموندم قیامت کبری میکردم انقد گریه میکردم همسایه ها میومدن منو میبردن خونشون تا آروم شم

سوالات مشابه