بیاین نظر بدین که چیکار کنم

سلام دوستان وقتتون بخیر
من سر بارداری اولم نمی‌خواستم اصلا به کسی بگم روزی که خونریزی افتادم مجبور شدم به مادرم بگم وقتی از دکتر اومدم خونه پیش خودم گفتم وقتی مادر منم می‌دونه مادرشوهرمم بدونه اونم مادره هیچی وقتی داشتم بهش میگفتم از شانس من برادر شوهر کوچیکم خونه بود و فهمید پدر شوهرمم خب بهش گفت
وقتی اون دو هفته استراحت مطلق بودم مادرشوهرم به یکی اون پسرش بدون اینکه به ما بگه می‌ره به اون میگه آره وضعیت شون اینطوریه تو اعتقاد داری یکم دعا کن ازاین حرفا
من این داستان بعد سقطم بعد چند ماه شوهرم بهم گفت من خیلی ناراحت شدم به شوهرم گفتم من وقتی انتظار دارم میگم نمیخوام کسی بدونه یعنی کسی نفهمه یعنی چی بدون اجازه رفته گفته حالا اون به زنشم حتی نگفت و نمیدونه
مادرشوهر من به شوهرمم گفته بود به من نگه که به اون یکی پسرش گفته
حالا اینا گذشت تاالان
من تصمیم دارم تا غربالگری اول بهشون نگم
فقط مادرم می‌دونه
الان نمی‌دونم چیکار کنم چون میترسم میگم صدای قلب بشنوم ولی سر غربالگری اتفاقی افتاده باشه برام من خجالت میکشم داغون میشم نمیخوام بیوفتم سر زبونا
ولی از یه طرف چون خونشون یهو نمیریم الان خیلی گله میکنن چرا نمیاین این حرفا
حتی یه مهمونی دعوتیم فرداشب داریم هزارتا بهانه میاریم که نریم
شوهرمم میگه من حرف توام‌میفهمم ولی اونام انتظار دارن همش میگن بیاین
میگه من نمی‌دونم چیکار کنم خودت هرکار میکنی بکن

الان نمی‌دونم چیکار کنم یکی دوهفته دیگه صدای قلب شنیدم به نظرتون بهشون بگم؟؟؟
ولی اگه نگم تا غربالگری هم خیلی فاصله میوفته شک میکنن به ما

مادرشوهرمم خیلی ساده هرچی از بچه هاش میشه به خواهراش همه میگه خودش نیتش خوبه ولی نمیخوادمتوجه بشه بقیه مثل خودش نیستن حسودن
چیکارکنممممممم