1193
1399/10/29
سلام سلام بچه ها بلاخره ما پنجم دی ماه رفتیم به طرف اصفهان خونه مامانم اینا و بعدظهرش نوبت داشتم پیش دکترم رفتیم پیشش و تشخیص داد سزارین و من خوشحال تر از همیشه اومدیم سمت خونه ولی واسم نوبت داد برای سه شنبه یعنی نهم دی ماه و گفت اگر قطعا قرار شد که بمونی و پیش خودم سز بشی خبر بده ما هم همون شب زنگ زدیم مطب و به منشیشون اطلاع دادیم که میمونیم و نوبتمون برای سه شنبه رو قطعی کنه خلاصه که اون دو روز با کلی استرس گذشت و صبح سه شنبه ساعت شیش صبح راهی بیمارستان عسگریه شدیم و من رفتم داخل زایشگاه تا مدارکم و برام مهر کنه و بیارم واسه پذیرش . وقتی رفتم داخل اول دلیل سزارین بودن و اینارو پرسیدن و ازم تست pcr خواستن که گفتم من تستی انجام ندادم گفتن مگه دکترت نگفته باید بری انجام بدی بعد بیایی بیمارستان گفتم ن چیزی به من نگفتن زنگ زدن به دکترم و دکترم گفت آخه قرار شد اونا به من خبر بدن تا من بهشون بگم چکار باید بکنن . ولی آخه ما همون شب به منشیشون خبر داده بودیم و اون بهشون نگفته بود خلاصه با توصیه پزشک یه نامه اورژانسی دادن واسه تست که برم انجام بدم و جوابش و سریعتر بهم بدن من هم با اعصابی داغون و پر از استرس اومدم و رفتیم آزمایشگاه بیمارستان که اونجا گفتن ما این تست و انجام نمیدیم رفتیم جای دیگه آزمایشگاه خصوصی باز گفتن جوابش ساعت ده شب میاد که اونموقع هم دیگه دکترم نبود که بخواد من و عمل کنه از همه جا نا امید دیگه داشت اشکم در میومد که خواهرم که ماما هستن یه آزمایشگاه آشنا پیدا کرد که تا ساعت دوازده ظهر بهمون جواب آزمایش و دادن ما هم رفتیم با عجله و شوق و ذوق تست و دادیم و رفتیم سمت خونه که یکم استراحت کنیم تا اومدن جواب آزمایش منم که از شب قبلش هیچی نخورده بودم فوق العاده ضعف کرده و بودم و با اونهمه فشار و استرس فشارمم هم اوفتاده بود ولی انقدر ذوق داشتم که هنوزم هیچی نخوردم و گفتم ن مطمئنم جواب آزمایشم بیاد من و عمل میکنه ساعت دوازده رفتیم جواب آزمایش و گرفتیم و منفی بود راه اوفتادیم سمت بیمارستان دکتر هم زنگ زد به خواهرم که فقط زود تر بیایید که بتونم قبل از ناهار کاراش و انجام بدم به چهار راه اولی که رسیدیم ماشین قار قار صدا داد و خاموش شد 😭😭😭 ماشینمون اون وسط خراب شد و ما هم که کلی عجله داشتیم شوهرمم که دیگه اعصابش داغون ما هم پیاده شدیم که با تاکسی بریم بیمارستان که ماشین روشن شد و رفتیم سمت بیمارستان دیگه سریع رفتم کارام و کردم و خداحافظی و رفتم داخل زایشگاه ازم فشار خون گرفتن و لباس دادن عوض کنم و بردنم روی یه تخت خوابوندنم و وقای گفتم پونزده ساعته هیچی نخوردم واسم یه سروم تزریق کردن و من فوق العاده تیتیش مامانی و ام و از یه سوزن ساده هم میترسم ولی واقعا فکر میکنم اونروز خدا برام فرشته فرستاده بود اون خانومی که کار هام و انجام میداد انقدر مهربون بود و چوری باهات حرف میزد که اصلا حواست پرت میشد یه نیم ساعتی گذشت تا سوند برام وصل کردم و ویلچر اوردن و از همون داخل بردنم با آسانسور طبقه بالا که اتاق عمل بود از قبل به دکترم گفته بودم بیهوشی کامل نمیخوام و میخوام از کمر بی حس شم تا همون لحظه بچه رو ببینم به این پرستار هم که من و داشت میبرد بالا باز گفتم و رفتیم داخل اتاق عمل و کمکم کردن تا بخوابم روی تخت و دکترم اومد و باهام حرف زد و رفت یه آقایی اومدن زگبالا سرم و ازم پرسیدن چند ساعته چیزی نخوردی باز گفتم که کلی تعجب کرد و بهش گفتم که به خاطر تست رفتم و اینا اونم رفت و دوباره اومد دستم و گرفت تو دستش و گفت چند سالته اسمت چیه اسم بچه ات و چی میزاری که یکهو دیدم دنیا داره دور سرم میچرخه اون آمپول بیهوشی و از آنژوکتم تزریق کرده بود و من متوجه نشده بودم و همون موقع لب هام و از هم باز کردم که بگم من بیهوشی نیستم ولی دیگه بیهوش شدم و نتونستم چیزی بگم وقتی توی ریکاوری بهوش اومدم چشمام سیاه سیاه بودو جایی و نمیدیدم دست کشیدم روی شکمم دیدم صاف شده صدا کردم گفتم بچم کو گفتن بخواب هیچی نگو منم فکر کردم خدایی نکرده اتفاقی اوفتاده و دیگه فقط گریه میکردم و داد میزدم که بچم کو ولی آخه بهم نمیگفتن که سالمه گریه نکن الان میاریمش فقط مدام میگفتن هیچی نگو منم که هیچ جارو نمیدیدم دیگه بد تر یهو دیدم یع صدا گریه بچه میاد و میگفتن بیا ببین بچته منم چشمام نمیدید میگفتم نمیبینمش و بدتر گریه میکردم دیگه با یه بدبختی آرومم کردن و گفتن گریه نکن تا بدیمش بغلت منم فورا ساکت شدم تا بچه رو بدن بهم و یهو گذاشتنش بغلم درسته چشمام نمیدیدش ولی آروم شدم همه دردام یادم رفت بهترین حس زندگیم بودیم فوق اعاده بود و همونجا واسع همه دعا کردم خدا هیچ زنی رو تو حسرت مادر شدن نزاره
اینم داستان ما
راستی پزشکم به خاطر سن پایینم صلاح دیده بود بیهوشی کامل بشم برا همین بیحسم نکرده بودن
