آزواسپرمی وضعیتی است که در آن هیچ اسپرمی هنگام انزال در منی پس از ارگاسم یافت نمی شود. آزواسپرمی در مورد 1 در 100 جمعیت عمومی و تا 1 در 10 مرد با مشکلات باروری، یک نوع ناشایع اما شدید از ناباروری مردان است. بهترین دوره درمان به علت خاص آزواسپرمی، همراه با پتانسیل باروری شریک زن بستگی دارد.
ممکن است تصور کنید که مردان مبتلا به آزواسپرمی نمی توانند فرزند داشته باشند، اما لزوما اینطور نیست. برخی از مردان مبتلا به آزواسپرمی با کمک فن آوری کمک باروری و گاهی با کمک جراحی می توانند فرزند داشته باشند.
با این حال، این همیشه ممکن نیست. در این مواقع، استفاده از اهداکننده اسپرم، اهداکننده جنین، یا پیگیری فرزندخواندگی یا زندگی بدون فرزند جایگزین هستند.
انواع آزواسپرمی
دو راه برای صحبت در مورد آزواسپرمی وجود دارد: از نظر اینکه در چه نقطه ای از چرخه تولید مثل همه چیز اشتباه می شود، یا اینکه آیا این بیماری به دلیل انسداد ایجاد شده است یا خیر. این بحث وجود دارد که کدام سیستم طبقه بندی بهتر است.
اگر در مورد جایی که در چرخه تولید مثل اشتباه می شود صحبت کنیم، آزواسپرمی را می توان به سه دسته تقسیم کرد: قبل از بیضه، بیضه و پس از بیضه.
آزواسپرمی قبل از بیضه زمانی است که مشکل در درجه اول مشکلات هورمونی مربوط به غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس است. گاهی اوقات به آن نارسایی ثانویه بیضه می گویند. غدد درون ریز در مغز کوکتل مناسبی از مواد شیمیایی برای تحریک رشد اسپرم سالم تولید نمی کنند.
آزواسپرمی در بیضه زمانی اتفاق می‌افتد که مشکل عمدتاً در خود بیضه‌ها باشد. در این مورد، ممکن است بیضه‌ها تستوسترون تولید نکنند، یا ممکن است بیضه‌ها به هورمون‌هایی که توسط سایر غدد درون‌ریز ترشح می‌شوند پاسخ ندهند. احتمال دیگر این است که ممکن است مشکلی در رشد سلولی اسپرم وجود داشته باشد. نمونه ای از آزواسپرمی بیضه در مورد نارسایی اولیه بیضه است.
آزواسپرمی پس از بیضه زمانی است که مشکل در درجه اول انسداد یا اختلال در انزال باشد، به عنوان مثال، انزال رتروگراد (زمانی که منی و اسپرم به جای خروج از مجرای ادرار در حین انزال، دوباره به مثانه می افتند) یا انسداد (یا عدم وجود) عروق دفران یا اپیدیدیم.
رایج ترین راه برای صحبت در مورد آزواسپرمی این است که آیا این آزواسپرمی ناشی از انسداد است یا خیر. پزشک ممکن است به شما بگوید که آزواسپرمی انسدادی یا آزواسپرمی غیر انسدادی دارید.
آزواسپرمی انسدادی زمانی است که اسپرم به دلیل انسداد یا مشکل انزال نمی تواند وارد مایع منی شود یا انزال کند. آزواسپرمی غیر انسدادی زمانی است که علت اصلی آن هورمونی یا مشکلی در رشد اسپرم باشد.
علائم آزواسپرمی چیست؟
خود آزواسپرمی - کمبود اسپرم در مایع منی - علائم خاصی ندارد. زوج هایی که سعی در باردار شدن دارند، اگر تعداد اسپرم زوج مرد صفر باشد، ناباروری را تجربه خواهند کرد. گفته می شود زوجی در صورتی که پس از یک سال رابطه جنسی محافظت نشده باردار نشوند، با ناباروری روبرو هستند. ناباروری اغلب تنها نشانه این است که چیزی اشتباه است. با این اوصاف، برخی از علل آزواسپرمی می تواند به علائم و نشانه های قابل توجهی منجر شود. علائمی که ممکن است نشان دهد شما در معرض خطر ابتلا به آزواسپرمی هستید عبارتند از:
- حجم انزال کم یا ارگاسم "خشک" (بدون یا کم منی)
- ادرار کدر پس از رابطه جنسی
- ادرار دردناک
- درد لگن
- بیضه های متورم
- بیضه های کوچک یا نزول نکرده
- کوچکتر از آلت تناسلی معمولی
- بلوغ تاخیری یا غیر طبیعی
- مشکل در نعوظ یا انزال
- میل جنسی کم
- کاهش رشد موی مردانه
- سینه های بزرگ شده
- از دست دادن عضلات
اما ممکن است هیچ یک از این علائم را نداشته باشید و همچنان آزواسپرمی داشته باشید.
Ashley Marcin.What Is Azoospermia? on December 11, 2019
