علائم عفونت رحم بعد از زایمان

عفونت هایی که پس از زایمان ایجاد می شوند (عفونت های پس از زایمان) معمولاً در رحم شروع می شوند. باکتریها می توانند بلافاصله پس از زایمان رحم و مناطق اطراف آن را آلوده کنند. آگاهی از عفونت های پس از زایمان به شما کمک خواهد کرد که در زمان مناسب اقدامات موثری را در جهت پیشگیری و درمان انجام دهید و لذا ما در مقاله زیر به بررسی علل، علائم، تشخیص، درمان و معالجه عفونت رحم پس از زایمان میپردازم. 

نکات کلی:

- چنین عفونت هایی معمولاً باعث ایجاد درد در زیر شکم، تب و ترشحاتی با بوی بد می شوند.

- تشخیص معمولاً براساس علائم و نتایج معاینه فیزیکی است.

- آنتی بیوتیک ها معمولاً عفونت را درمان می کنند.

انواع عفونت های رحمی

پس از زایمان، در صورت آلوده شدن غشاهای حاوی جنین (کیسه آمنیوتیک) ممکن است رحم آلوده شود (کوریوآمنیونیت نامیده می شود). عفونت های رحمی شامل:

• عفونت پوشش رحم (آندومتریت)
• عفونت عضله رحم (میومیتریت)
• عفونت نواحی اطراف رحم (پارامتریت)

علل عفونت های رحمی پس از زایمان

باکتری هایی که به طور معمول در واژن زندگی می کنند (فلور طبیعی واژن بطور طبیعی دارای عده ای از باکتری ها است) می توانند پس از زایمان باعث ایجاد عفونت شوند. شرایطی که احتمال عفونت در یک زن را بیشتر می کند شامل موارد زیر است:

تاخیر طولانی (اغلب بیش از 18 ساعت) بین پارگی غشاء رحم و زایمان

• زایمان طولانی مدت
• زایمان سزارین
• معاینات مکرر واژن در حین زایمان
• باقی مانده بقایا جفت در رحم 
• خونریزی بیش از حد پس از زایمان (خونریزی پس از زایمان)
• کم خونی
• واژینوز باکتریال
• سن پایین 

احتمال ابتلا به عفونت رحم عمدتا به نوع زایمان بستگی دارد:

- زایمان طبیعی: 1 تا 3٪

- زایمان های سزارین که برنامه ریزی شده و قبل از شروع زایمان انجام می شود: 5 تا 15٪

- زایمان های سزارین که برنامه ریزی نشده و پس از شروع زایمان انجام می شود: 15 تا 20٪

علائم عفونت های رحمی پس از زایمان

علائم عفونت های رحمی معمولاً شامل موارد زیر هستند:

• درد در پایین شکم یا لگن 
• تب (معمولاً طی 1 تا 3 روز پس از زایمان) 
• رنگ پریدگی، لرز 
• احساس عمومی بیماری یا ناراحتی و اغلب و از دست دادن اشتها است
• ضربان قلب اغلب سریع است
• رحم متورم، لطیف و نرم است
• به طور معمول، ترشحاتی با بوی بد از واژن وجود دارد که مقدار آنها متفاوت است
• ترشحات ممکن است حاوی خون باشد یا نباشد
• اما گاهی اوقات تنها علامت تب پایین است.

وقتی بافت های اطراف رحم آلوده می شوند، تورم می کنند و باعث ناراحتی قابل توجهی می شوند. زنان معمولاً درد شدید و تب بالایی دارند. برخی از عوارض شدید ممکن است رخ دهد اما اغلب آنها شامل موارد زیر هستند:

• التهاب غشای کنار شکم (پریتونیت)
• لخته شدن خون در رگهای لگن (ترومبوفلبیت لگن)
• آمبولی ریوی
• افزایش سطح عفونت در بدن
• آبسه چرکی در لگن

در سپسیس و شوک سپتیک، فشار خون کاهش می یابد و ضربان قلب بسیار سریع است. آسیب شدید کلیه و حتی مرگ ممکن است منجر شود. این عوارض نادر است، به ویژه هنگامی که تب پس از زایمان به سرعت تشخیص داده شود و درمان شود.

تشخیص عفونتهای رحمی پس از زایمان

عفونت رحم ممکن است اساساً براساس نتایج معاینه بدنی تشخیص داده شود. بعضی اوقات عفونت زمانی تشخیص داده می شود که زنان 24 ساعت پس از زایمان تب داشته باشند و هیچ دلیل دیگری مشخص نشود.

معمولاً پزشکان نمونه ادرار را بررسي كرده، آن را تجزيه و تحليل مي كنند (آناليز ادرار) و برای کشت باكتري مي فرستند. آزمایش ادرار می تواند به شناسایی عفونت های دستگاه ادراری کمک کند.

آزمایشات دیگر به ندرت مورد نیاز است اما ممکن است شامل کشت نمونه ای از بافت گرفته شده از پوشش رحم و آزمایشات تصویربرداری، معمولاً توموگرافی کامپیوتری، از شکم باشد.

درمان عفونت های رحمی پس از زایمان

 آنتی بیوتیک هایی که از راه وریدی تجویز می شوند. اگر رحم آلوده باشد، به زنان معمولاً آنتی بیوتیک (معمولاً کلیندامایسین به علاوه جنتامایسین) تزریق می شود تا زمانی که حداقل 48 ساعت تب نداشته باشند. پس از آن، بیشتر زنان نیازی به مصرف آنتی بیوتیک از طریق دهان ندارند.

قبل از زایمان سزارین، پزشکان ممکن است کمی قبل از جراحی به زنان آنتی بیوتیک بدهند. چنین درمانی می تواند به جلوگیری از عفونت رحم و نواحی اطراف آن کمک کند.