از کجا بفهمیم بارداری در خارج از رحم است؟

بارداری خارج از رحم (EP) 1-2 %  بارداری ها را شامل شده و یک واقعه اساسی در حیات باروری زن به شمار می‌آید. EP ممکن است به دنبال شکست روش جلوگیری از بارداری و یا اختلال در روند باروری رخ دهد. به منظور تسهیل روند درمان و حصول نتیجه بهینه از نظر باروری آینده باید هر چه سریع‌تر تشخیص داده شود بنابراین ما در مقاله زیر  به توضیح بارداری  خارج از رحمی می پردازیم . 

بارداری خارج رحمی چیست؟

از لقاح تا زایمان، بارداری به مراحل مختلفی در بدن زن نیاز دارد. یکی از این مراحل زمانی است که تخمک بارور شده برای اتصال به رحم حرکت می کند. در مورد حاملگی خارج رحمی، تخمک بارور شده به رحم متصل نمی شود. در عوض، ممکن است به لوله فالوپ، حفره شکم یا دهانه رحم متصل شود.

در حالی که با آزمایش بارداری ممکن است یک زن باردار باشد، تخمک بارور شده نمی تواند به درستی در جایی دیگر به جز رحم رشد کند. طبق آکادمی پزشکان خانواده آمریکایی (aafp)، حاملگی خارج رحمی از هر 50 حاملگی در 1 مورد (20 از 1000) بارداری اتفاق می افتد. بارداری خارج رحمی درمان نشده می تواند یک فوریت پزشکی باشد. درمان سریع خطر ابتلا به عوارض ناشی از حاملگی خارج رحمی را کاهش می دهد، شانس شما را برای بارداری های آینده و سالم افزایش می دهد و عوارض سلامتی در آینده را کاهش می دهد.

چه عواملی باعث بارداری خارج رحمی می شود؟

علت حاملگی خارج رحمی همیشه روشن نیست. در برخی موارد، شرایط زیر با حاملگی خارج رحمی مرتبط است:

• التهاب و زخم لوله های رحمی ناشی از یک بیماری پزشکی قبلی، عفونت یا جراحی
• عوامل هورمونی
• ناهنجاری های ژنتیکی
• نقایص هنگام تولد
• شرایط پزشکی که بر شکل و وضعیت لوله های رحمی و اندام های تولید مثل تأثیر می گذارد

پزشک شما ممکن است بتواند اطلاعات دقیق تری در مورد وضعیت شما به شما ارائه دهد.

علائم بارداری خارج رحمی چیست؟

حالت تهوع و درد پستان از علائم رایج در هر دو حاملگی خارج رحمی و رحم است. علائم زیر در بارداری خارج رحمی شایع است و می تواند نشان دهنده یک فوریت پزشکی باشد:

• دردهای تیز شکمی، لگن، شانه یا گردن
• درد شدید که در یک طرف شکم ایجاد می شود
• لکه بینی یا خونریزی واژینال
• سرگیجه یا غش کردن
• فشار مقعدی

اگر می دانید باردار هستید و یا هر یک از این علائم را دارید باید با پزشک خود تماس بگیرید یا به فوریت اقدام به درمان کنید

تشخیص حاملگی خارج رحمی

اگر مشکوک به بارداری خارج رحمی هستید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. حاملگی خارج رحمی از طریق معاینه فیزیکی قابل تشخیص نیست. با این حال، پزشک شما ممکن است هنوز یک مورد را برای رد سایر عوامل انجام دهد.

مرحله دیگر برای تشخیص سونوگرافی از طریق واژن است. این کار شامل قرار دادن یک وسیله خاص مانند گرز در واژن شما است تا پزشک شما ببیند کیسه حاملگی در رحم است یا خیر.

پزشک شما همچنین ممکن است از آزمایش خون برای تعیین میزان hcg و پروژسترون استفاده کند. اینها هورمونهایی هستند که در دوران بارداری وجود دارند. اگر این سطح هورمون ها در طی چند روز شروع به کاهش یا ثابت ماندن کنند و ساک بارداری در سونوگرافی وجود نداشته باشد، بارداری احتمالاً خارج از رحم است.

اگر علائم شدیدی مانند درد یا خونریزی قابل توجه دارید، ممکن است زمان کافی برای انجام تمام این مراحل وجود نداشته باشد. لوله فالوپ ممکن است در موارد شدید پاره شود و باعث خونریزی شدید داخلی شود. سپس پزشک شما یک عمل جراحی اضطراری را برای ارائه درمان فوری انجام می دهد.

درمان حاملگی خارج رحمی

حاملگی خارج رحمی برای مادر بی خطر نیست. همچنین، جنین قادر به رشد نیست. برای سلامتی فوری و باروری طولانی مدت مادر، لازم است جنین را در اسرع وقت بردارید. گزینه های درمانی بسته به محل حاملگی خارج رحمی و رشد آن متفاوت است.

دارو

پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که عوارض فوری بعید است. در این حالت، پزشک می تواند چندین دارو برای شما تجویز کند که می تواند باعث ترکیدن توده خارج رحمی نشود. طبق aafp، یکی از داروهای رایج برای این دارو متوترکسات (روماتروکس) است. متوترکسات دارویی است که رشد سلولهای سریع تقسیم شده مانند سلولهای توده خارج رحمی را متوقف می کند. اگر این دارو را مصرف کنید، پزشک آن را به صورت داخل وریدی تزریق می کند. برای اطمینان از کارآیی دارو باید مرتباً آزمایش خون بدهید. در صورت موثر بودن، دارو علائمی شبیه به سقط جنین ایجاد می کند. این شامل:

• انقباضات شکمی
• خون ریزی
• ترشح بافت یا مایعات از واژن

بعد از این اتفاق به ندرت جراحی لازم است. متوترکسات همان خطرات آسیب لوله فالوپ را که همراه با جراحی است، ندارد. با این حال پس از مصرف این دارو چند ماه دیگر نمی توانید باردار شوید.

عمل جراحی

بسیاری از جراحان پیشنهاد می کنند جنین را برداشته و آسیب داخلی را ترمیم کنند. به این روش لاپاراتومی می گویند. پزشک شما یک دوربین کوچک را از طریق یک برش کوچک وارد می کند تا مطمئن شود که آنها می توانند کار خود را ببینند. سپس جراح جنین را برداشته و هرگونه صدمه به لوله رحمی را ترمیم می کند.

اگر جراحی ناموفق باشد، جراح می تواند لاپاراتومی را تکرار کند، این بار از طریق یک برش بزرگ تر. در صورت آسیب دیدن پزشک، ممکن است لازم باشد لوله فالوپ را نیز در حین جراحی خارج کنید.

مراقبت در منزل

پزشک در مورد مراقبت از برش های شما بعد از جراحی دستورالعمل های خاصی به شما می دهد. اهداف اصلی این است که برشهای شما تمیز و خشک باشد در حالی که بهبود می یابند. آنها را روزانه از نظر علائم عفونت بررسی کنید، که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خونریزی که متوقف نخواهد شد
• خون ریزی بیش از حد
• استنشاق بوی بد
• لمس داغ
• قرمزی
• ورم

بعد از جراحی می توانید خونریزی واژینال خفیف و لخته های خون کوچک داشته باشید. این می تواند تا شش هفته پس از عمل شما رخ دهد. سایر اقدامات خود مراقبتی که می توانید انجام دهید عبارتند از:

• هر چیزی سنگین تر از ۵ کیلوگرم را بلند نکنید
• برای جلوگیری از یبوست مایعات زیادی بنوشید
• استراحت لگن، که به معنی پرهیز از مقاربت جنسی، استفاده از تامپون و دوش گرفتن است
• هفته اول بعد از جراحی تا آنجا که ممکن است استراحت کنید، و سپس در هفته های بعدی فعالیت را تحمل کنید

همیشه اگر درد شما افزایش می یابد یا چیزی غیر عادی احساس می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.