برای کودکتان یک مدل الهام بخش باشید.
همه چیز در تئوری آسانتر از عمل است. بهترین راه برای داشتن کودکان مؤدب این است که خودتان نیز در عمل مؤدب باشید و روانشناسی رفتار کودک خود را بشناسید . در سن 2 سالگی، کودکتان چیزی نمیخواهد جز اینکه شبیه مامان و بابا باشد.
اگر همسرتان جلوی یخچال ایستاده و شما میخواهید درب یخچال را باز کنید، بگویید:"ببخشید." اگر فرزندتان گفتار مؤدبانهای را که در خانه استفاده میشود بشنود، نوع بیان او نیز مؤدبانه خواهد شد.
با اصول اولیه شروع کنید.
گفتن: "لطفا" و "متشکرم" معمولاً اولین نشانه حسن نیت است و میتوانید یادگیری آنها را از اولین زمانی که کودکتان کلمات را برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار میدهد، آغاز کنید- یعنی معمولاً پس از سال اول- شاید اندکی طول بکشد که کودکتان به گفتن این کلمات عادت کند. اما خوب است در سنین نوپایی این کلمات مؤدبانه را به زبان آورده و صبر کنید تا او نیز آنها را تکرار کند.
از او بخواهید که سر میز غذا به شما بپیوندد.
آموزش آرام نشستن به نوپا، حتی برای 5 دقیقه، دستاوردی بزرگ خواهد بود! بنابراین اگر کودکتان میجنبد و تکان میخورد ناراحت نشوید. شام خانوادگی میتواند زمان عمل فوق العادهای برای تمرین نشستن نوپا باشد (هر چند کوتاه).
اطمینان حاصل کنید که اهدافتان معقول هستند: پانزده دقیقه نشستن سر میز شام و تمام مدت روی صندلی، میتواند کار وحشتناک و سختی برای کودک نوپای پر جنب و جوشتان باشد. شما میتوانید به طور تدریجی اهدافتان را بالا ببرید؛ برای نمونه در ابتدا 5 دقیقه و سپس زمانی که کودکتان به 5 دقیقه نشستن عادت کرد، هدف را چند دقیقه بالاتر ببرید.
هنگام خوردن شام در خانه دوستان و اقوام، از پیش به او بگویید که این یک فرصت برای نشان دادن مهارتهای جدیدش در حالت نشسته و آرام است. وقتی که او موفق شد، تلاشهایش را تحسین کنید، اما نه آنقدر که او احساس کند کاری فراتر از حد طبیعی انجام داده، به یاد داشته باشید، ما داریم در مورد یک کودک نوپای دو ساله صحبت میکنیم، بنابراین انتظار پسرفت را نیز داشته باشید و سعی کنید خوشحال باقی بمانید.
رفتار مؤدبانه کودک را تشویق کنید.
در سن 2 سالگی کودکتان مطمئناً میتواند زمانی که به محلی وارد میشود سلام کرده و زمانی که خارج میشود خداحافظی کند. با این حال او هنوز کمی در این بارده تردید دارد. ممکن است در مکانی مؤدبانه سلام بگوید و در مکانی دیگر خجالت بکشد و گریه کند.
اما به طور کلی این آموزش یک حرکت خوب است و راه را برای آموزش چیزهای پیشرفتهتری مانند گفتن "از ملاقات شما خوشبختم" و تکان دادن دست، هموار میکند. خوب است که از قبل کودکمان را برای این کار آماده کنیم: برای نمونه به او بگوییم:" وقتی پیش پدربزرگ رفتیم میخواهیم به او بگوییم "سلام، پدر بزرگ"؛ خُب؟"
با انجام این راهکارها راه را برای رفتار مؤدبانه کودکتان در آینده هموار میکنید. به یاد داشته باشید مسائلی که در کودکی و از سنین پایین آموزش داده میشوند سریعتر آموخته شده و به سختی فراموش میشوند.