علت و عوارض هیسترکتومی چیست؟

هیسترکتومی  چیست؟

هیسترکتومی عملی برای برداشتن رحم است. این جراحی ممکن است به دلایل مختلف انجام شود، از جمله:

• فیبروم رحمی که باعث درد، خونریزی یا مشکلات دیگر می شود
•  افتادگی رحم  زمانی اتفاق می‌افتد که رحم از حالت طبیعی خود آویزان شده یا بلغزد و به داخل واژن (کانال زایمان) برود.
• سرطان رحم، دهانه رحم یا تخمدان
• آندومتریوز
• خونریزی غیر طبیعی واژن
• درد مزمن لگن
• آدنومیوز یا ضخیم شدن رحم

هیسترکتومی به دلایل غیر سرطانی معمولاً تنها پس از آنکه همه روشهای درمانی دیگر بدون موفقیت مورد آزمایش قرار گرفتند، مورد توجه قرار می گیرد.

انواع هیسترکتومی

بسته به دلیل هیسترکتومی، جراح ممکن است انتخاب کند که تمام یا فقط قسمتی از رحم را خارج کند. بیماران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی گاهی اوقات به طور نادرست از این اصطلاحات استفاده می کنند، بنابراین لازم است که در مورد برداشتن دهانه رحم و / یا تخمدان ها مشخص شود:

هیسترکتومی فوق سرویکسی یا ساب توتال: تنها قسمت فوقانی رحم را برمی دارد و دهانه رحم را در جای خود نگه می دارد.

هیسترکتومی کامل : کل رحم و دهانه رحم را برمی دارد.

هیسترکتومی رادیکال کل رحم: بافت کناره های رحم، دهانه رحم و قسمت بالای واژن را بر می دارد. هیسترکتومی رادیکال عموماً تنها در صورت وجود سرطان انجام می شود.

جراح ممکن است تخمدان ها را خارج کند، روشی به نام اووفورکتومی، یا ممکن است آنها را در جای خود رها کند. هنگامی که لوله ها برداشته می شوند ، به این روش سالپنگکتومی می گویند. وقتی کل رحم، هر دو لوله و هر دو تخمدان برداشته شود، کل عمل را هیسترکتومی و سالپنژکتومی دو طرفه، اوفرکتومی می نامند.

روشهای جراحی هیسترکتومی

بسته به تجربه جراح، دلیل هیسترکتومی و سلامت کلی بیمار، جراحان از روش های متفاوتی برای هیسترکتومی استفاده می کنند. تکنیک هیسترکتومی تا حدی زمان بهبودی و نوع جای زخم (در صورت وجود) بعد از عمل باقی می ماند.

دو روش برای جراحی وجود دارد: یک جراحی سنتی یا باز و جراحی با استفاده از یک روش حداقل تهاجمی یا میپ.

هیسترکتومی جراحی باز

هیسترکتومی شکمی یک عمل جراحی باز است. این متداول ترین روش برای هیسترکتومی است و حدود۵۴٪ را برای همه بیماریهای خوش خیم تشکیل می دهد. برای انجام هیسترکتومی شکمی، جراح یک برش 5 تا 7 اینچی، از بالا و پایین یا پهلو به پهلو، در سراسر شکم ایجاد می کند. سپس جراح رحم را از طریق این برش خارج می کند. پس از جراحی برداشتن رحم، فرد معمولاً 2-3 روز را در بیمارستان می گذراند. همچنین پس از بهبودی، یک جای زخم قابل مشاهده در محل برش وجود دارد.

هیسترکتومی میپ

روش های مختلفی وجود دارد که می تواند برای هیسترکتومی میپ مورد استفاده قرار گیرد:

هیسترکتومی واژن: جراح، برشی در واژن ایجاد می کند و رحم را از طریق این برش خارج می کند. برش بسته می شود، هیچ اسکار قابل مشاهده ای باقی نمی ماند.

هیسترکتومی لاپاراسکوپی: این جراحی با استفاده از لاپاراسکوپ که لوله ای با دوربین روشن است انجام می شود و ابزار جراحی از طریق چند برش کوچک ایجاد شده در شکم و یا در مورد یک عمل لاپاراسکوپی یک محل ، یک برش کوچک ایجاد شده در ناحیه شکم انجام می شود. ناف جراح هیسترکتومی را از خارج بدن انجام می دهد و عمل را روی صفحه فیلم مشاهده می کند.

هیسترکتومی واژن به کمک لاپاراسکوپی: جراح از ابزار لاپاراسکوپی در شکم برای کمک به برداشتن رحم از طریق یک برش در واژن استفاده می کند.

هیسترکتومی لاپاراسکوپی با کمک روبات: این روش شبیه هیسترکتومی لاپاراسکوپی است، اما جراح یک سیستم رباتیک پیچیده از ابزارهای جراحی را از خارج بدن کنترل می کند. فناوری پیشرفته به جراح اجازه می دهد تا از حرکات طبیعی مچ دست استفاده کرده و هیسترکتومی را روی صفحه سه بعدی مشاهده کند.

مقایسه هیسترکتومی میپ و هیسترکتومی شکمی

استفاده از رویکرد میپ برای برداشتن رحم در مقایسه با جراحی باز سنتی که برای هیسترکتومی شکم استفاده می شود، مزایای متعددی را ارائه می دهد. به طور کلی، یک میپ امکان بهبود سریعتر، بستری کوتاهتر در بیمارستان، درد و زخم کمتر و شانس کمتری برای عفونت نسبت به هیسترکتومی شکمی دارد.

با استفاده از میپ، افراد به طور کلی می توانند فعالیت طبیعی خود را در طی 3-4 هفته از سر بگیرند، در مقایسه با 4-6 هفته برای برداشتن رحم. و هزینه های مربوط به دستگاه میپ بسته به وسایل مورد استفاده و زمان سپری شده در اتاق عمل بطور قابل توجهی کمتر از هزینه های مربوط به جراحی باز است. با این حال، روش های روباتیک می تواند بسیار گران تر باشد. همچنین خطر فتق های برشی با میپ کمتر است.

همه کاندیدای مناسبی برای یک روش کم تهاجمی نیستند. وجود بافت اسکار ناشی از جراحی های قبلی، چاقی، اندازه رحم و وضعیت سلامتی همگی می توانند در مطلوب یا ناخواسته بودن میپ تأثیر بگذارند. شما باید با پزشک خود در مورد اینکه آیا شما ممکن است کاندیدای میپینگ باشید صحبت کنید.

خطرات جراحی رحم

اکثر افرادی که هیسترکتومی می کنند هیچ مشکل جدی یا عارضه ای از جراحی ندارند. با این حال، هیسترکتومی یک عمل جراحی بزرگ است و بدون خطر نیست. آن عوارض عبارتند از:

• بی اختیاری ادرار
• افتادگی واژن (خروج قسمتی از واژن از بدن)
• تشکیل فیستول واژن (یک اتصال غیرطبیعی که بین واژن و مثانه یا راست روده ایجاد می شود)
• درد مزمن

سایر خطرات ناشی از هیسترکتومی شامل عفونت زخم، لخته شدن خون، خونریزی و آسیب به اندام های اطراف است، اگرچه این موارد غیرمعمول است.

بعد از هیسترکتومی چه انتظاری باید داشت:

پس از هیسترکتومی، اگر تخمدان ها نیز برداشته شوند، شما در یائسگی قرار دارید. اگر تخمدان ها برداشته نشوند، ممکن است در سنین زودتر از دوران دیگری یائسگی داشته باشید.
به اکثر افراد گفته می شود که از رابطه جنسی خودداری کنند و از بلند کردن اجسام سنگین به مدت شش هفته پس از جراحی برداشتن رحم خودداری کنند.

پس از جراحی برداشتن رحم، اکثر افراد مورد بررسی اظهار داشتند که احساس می کنند این عمل در بهبود یا بهبود مشکل اصلی آنها موفقیت آمیز است (به عنوان مثال درد یا دوره های سنگین)