علائم سرخک در کودکان چگونه است؟

سرخک یک عفونت در دوران کودکی است که توسط یک نوع ویروس ایجاد می شود. زمانی که برای اولین بار این ویروس شیوع پیدا کرد زیاد قابل کنترل نبود و حتی می توانست منجر به مرگ کودک شود؛ اما اکنون واکسن آن در دسترس است و تقریباً همیشه می توان با واکسن از سرخک جلوگیری کرد؛ بنابراین اگر واکسن سرخچه کودکتان را به موقع زده اید حتی در صورتیکه مبتلا شود جای نگرانی نیست و با مراقبت های لازم بهبود پیدا می کند. با این حال برخود لازم دانستیم در این مطلب نکات مهم در مورد این بیماری برای شما مادران دلسوز اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

سرخک چیست؟

سرخک که روبئولا نیز نامیده می شود ویروسی است که می تواند برای کودکان خردسال جدی و حتی کشنده باشد. در حالی که میزان مرگ و میر در سراسر جهان با دریافت واکسن سرخک در حال کاهش است، این بیماری هنوز بیش از 100000 نفر را در سال بدلیل بی توجهی و عدم مراقبت های لازم از بین می برد که بیشتر آنها زیر 5 سال هستند.

به طور کلی به دلیل نرخ بالای واکسیناسیون سرخک، بیش از یک دهه است که سرخک در کشورهای پیشرفته و حتی در برخی کشورهای جهان سوم زیاد شایع نیست. موارد جدی معمولا برای کودکانی اتفاق می افتد که یا اصلا واکسینه نشده اند و یا به موقع واکسن آن را نزده اند.

علائم سرخک در کودکان

علائم و نشانه های سرخک حدود 10 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. به طور کلی علائم و نشانه های سرخک شامل موارد زیر است:

• تب
• سرفه خشک
• آبریزش بینی
• گلو درد
•  چشمان ملتهب
•  لکه های ریز سفید با مراکز سفید مایل به آبی روی قسمت قرمز رنگی که در داخل دهان در قسمت داخلی گونه وجود دارد که به آن ها لکه های کوپلیک نیز می گویند.
•  بثورات پوستی متشکل از دانه های بزرگ و مسطح که اغلب به یکدیگر می پیوندند و بزرگتر می شوند.
• عفونت در طی چند مرحله در طی یک دوره دو تا سه هفته ای رخ می دهد.

علائم و نشانه های غیر تخصصی سرخک

سرخک معمولاً با تب خفیف تا متوسط شروع می شود که اغلب با سرفه مداوم، آبریزش بینی، ملتهب شدن چشم (التهاب ملتحمه) و گلودرد همراه است. این بیماری نسبتاً خفیف ممکن است دو یا سه روز طول بکشد.

بثورات نیز از دانه های های قرمز کوچک تشکیل شده است که برخی از آنها کمی برجسته شده اند. این بثورات به پوست حالت قرمز لکه دار می دهد. این بثورات معمولا ابتدا در صورت مشخص می شوند و در طی چند روز بعدی، بثورات به پایین بازوها و تنه گسترش می یابند. سپس بر روی ران ها، پایین ساق ها و پاها نیز دیده می شوند. در همان زمان، تب به شدت افزایش می یابد و اغلب به 104 تا 105.8 درجه فارنهایت (40 تا 41 درجه سانتیگراد) می رسد. بعد از بهبودی بثورات سرخک به تدریج کمرنگ می شوند و اگر دست کاری نشوند کم کم از بین خواهند رفت. کودک مبتلا می تواند این بیماری را تا 8 روز به افراد دیگر انتقال دهد.

چه موقع باید برای سرخک کودکان به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر فکر می کنید شما یا فرزندتان ممکن است در معرض سرخک قرار بگیرید یا اگر شما یا فرزندتان بثورات شبیه سرخک دارید باید حتما در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. سوابق واکسیناسیون خانواده خود را با پزشک خود بررسی کنید، خصوصاً قبل از اینکه فرزندانتان مدرسه ابتدایی یا دانشگاه را شروع کرده باشند. این موضوع اهمیت زیادی دارد و اگر دیر متوجه شوید می تواند خطرات جدی داشته باشد.

علل ایجاد بیماری سرخک در کودکان

سرخک یک بیماری بسیار مسری است که توسط ویروسی ایجاد می شود که در بینی و گلو کودک یا بزرگسال آلوده تکثیر می شود. سپس، هنگامی که فردی مبتلا به سرخک سرفه، عطسه یا صحبت می کند، قطرات آلوده به هوا پاشیده می شوند که اگر افراد دیگر آن را استشمام کنند به سرخک مبتلا خواهند شد. قطرات آلوده نیز ممکن است روی سطحی فرود بیایند، جایی که برای چند ساعت فعال و مسری باقی می مانند. با قرار دادن انگشتان در دهان یا بینی یا مالش چشم ها پس از لمس سطح آلوده، این ویروس به بدن شما انتقال پیدا می کند. حدود 90٪ افراد مستعدی که در معرض فردی با ویروس قرار می گیرند، آلوده می شوند. عوامل خطر سرخک عبارت اند از:

•  واکسینه نشدن. اگر واکسن سرخک را دریافت نکرده باشید، احتمال ابتلا به این بیماری بسیار بیشتر است.
•  مسافرت بین المللی. اگر به کشورهای در حال توسعه سفر می کنید، جایی که بیماری سرخک زیاد است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.
•  کمبود ویتامینA. اگر ویتامین A کافی در رژیم غذایی خود ندارید، به احتمال زیاد در صورت ابتلا به سرخک علائم و عوارض شدیدتری خواهید داشت.

عوارض بیماری سرخک

عوارض سرخک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عفونت گوش. یکی از رایج ترین عوارض سرخک، عفونت باکتریایی گوش است.

 برونشیت، حنجره یا کروپ. سرخک ممکن است منجر به التهاب جعبه صدای شما یعنی حنجره یا التهاب دیواره های داخلی شود که مسیرهای اصلی عبور هوا از ریه ها را پوشانده است.

ذات الریه. ذات الریه عارضه شایع سرخک است. در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند ممکن است یک نوع پنومونی خطرناک به وجود آید که گاهی کشنده است.

انسفالیت. تقریباً از هر 1000 نفر مبتلا به سرخک، 1 نفر دچار عارضه ای به نام انسفالیت می شود. نسفالیت ممکن است درست بعد از سرخک ایجاد شود، یا ممکن است تا ماه ها بعد رخ ندهد.

مشکلات بارداری. اگر باردار هستید، باید مراقبت ویژه ای انجام دهید تا از ابتلا به سرخک جلوگیری کنید زیرا این بیماری می تواند باعث زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مرگ مادر شود.

روش های جلوگیری از ابتلا به سرخک

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها به کودکان و بزرگسالان توصیه می کنند واکسن سرخک را برای جلوگیری از سرخک دریافت کنند. برای جلوگیری از سرخک در کودکان، پزشکان معمولاً اولین دوز واکسن را بین 12 تا 15 ماه به نوزادان می دهند، دوز دوم معمولاً بین سنین 4 تا 6 سال است. نکات زیر را در مورد واکسن سرخک به یاد داشته باشید:

•  اگر قرار است کودک 6 تا 11 ماهه شما به خارج از کشور سفر کند، در مورد انجام واکسن سرخک با پزشک کودک خود صحبت کنید.
•  اگر کودک یا نوجوان شما در زمان های توصیه شده دو دوز گفته شده را دریافت نکرده باشد، ممکن است به دو دوز واکسن با فاصله چهار هفته نیاز داشته باشد.

سخن آخر

همان طور که گفتیم خوشبختانه امروزه با وجود واکسن سرخک نگرانی چندانی در مورد این بیماری وجود ندارد. آنچه اهمیت دارد دریافت به موقع واکسن سرخک می باشد و در صورتی که کودک شما به این بیماری مبتلا شد باید به طور دقیق تمامی توصیه های پزشک را انجام دهید تا دوره این بیماری به سلامت طی شود و مشکلی برای فرزندتان به وجود نیاید.