حیوانات از لحاظ انتخاب همسر به دو گروه تقسسیم می شوند. 1. گروهی که در هربار فحلی به سراغ جفت جدیدی می رود یا جفت های متعدد و مختلف دارند. 3. گونه ای که یک همسر را برای تمام زندگی انتخاب می کند. این سوال پیش می آید که انسان به طور طبیعی، جزو کدام شان است؟ در بررسی علمی جدید که با همکاری دانشگاه های آکسفورد و چند دانشگاه دیگر صورت گرفته است، انسان یکی از گونه های کمیابی است که رفتار جنسی اش مابین هر دو گروه قرار دارد.
اکثر حیوانات روی زمین در روابط جنسی شان تعهد یا نقشه ای برای ماندگاری با جفت ندارند. به همین خاطر است که فقط ۳۰% پستانداران رسته نخستی ها (مانند اورانگوتان، گوریل، شامپانزه) و ۳% کل پستانداران، زندگی شان را با یک جفت عجین می کنند. پیش از این، دانشمندان، عموما انسان را در گروه چند جفتی گذاشته بودند و با توجه به سیر تکامل انسان، معتقد بودند که مردان به طور غریزی و برای استمرار نسل خود تمایل به توزیع هرچه بیشتر اسپرم شان دارند و به همین دلیل بعد از جفت گیری، برای ارتباط با جفت جدید دیگری نیز ابراز علاقه می کنند وچنین گمان می شد در زنان، مدت زمان هر عشق بین دو تا سه سال ماندگاری داشت که برابر است با دوران بارداری و شیردهی نوزاد. این دیدگاه، هرچند رفتارهایی از جمله تنوع طلبی و چند همسری را توضیح می دهد، ولی پاسخی برای استراتژی تک همسری در بشر نداشته یا به طور کلی آن را خصلتی غریزی و طبیعی نمی داند.
اما، پژوهشگر دانشکاه آکسفورد، لودارسکی در توضیح بررسی علمی جدید که در این زمینه تدارک دیده است می گوید:«زمانی که ما به نمودار اطلاعات حاصل از پژوهش نگاه کردیم شکل بسیار عجیبی داشت. به جای این که یک طیف از روش های جفت گیری وجود داشته باشد دو گروه رفتار ژنتیکی مشاهده شد. نتایج نشان می دهد که با وجود آنکه تمایل مردان به داشتن تنوعِ جفت جنسی، کمی بیشتر است اما میانگین کلی در هر دو جنس زن و مرد حدود پنجاه درصد است. یعنی حدودا نیمی از زنان(۴۷%) و کمی بیشتر از نیمی از مردان (۵۷%) به طور طبیعی دارای تمایل به روابط آزاد و نیمی دیگر تمایل به تک همسری برای تمام عمر را دارند.
عوامل محیطی- ژنتیکیِ بسیاری می تواند در این انتخاب طبیعی و بروز رفتار ژنتیکی موثر باشند. برای مثال، مطالعات جنبی نشان می دهد که با افزایش تستوسترون (در میان هر دوجنس زن و مرد) احتمال تمایل به بی قیدی جنسی افزایش می یابد. باید توجه داشته باشیم که تستوسترون با این که به عنوان یک هورمون مردانه شناخته می شود در هر دو جنس وجود دارد. پژوهشگران بر این باورند که تک همسری در میان انسان ها، به نسبت تاریخ چندصدهزار ساله حضور بشر بر روی زمین، استراتژی جنسی جدیدی است و در عمل نشان داده است که همراه با گسترش تمدن و فرهنگ، انتخاب مناسب تری در رفتار جنسی بشر شده است.
