در طول فرآیند یادگیری زبان در کودکان، تکامل و تلفظ کلمات و آواها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. هر آوا و کلمه‌ای که کودک باید یاد بگیرد، دارای سطوح مختلفی از پیچیدگی است و احتمالا به تدریج می‌تواند آن‌ها را به درستی تلفظ کند.
در ابتدا، کودکان ممکن است برخی از آواها را به‌طور صحیح تلفظ نکنند و به جای آن‌ها از آواهای ساده‌تر استفاده کنند. به مرور زمان و با تمرین‌های مکرر، تلفظ آن آواها بهبود خواهد یافت.
همچنین، تلفظ کلمات نیز ممکن است برای کودکان چالش‌برانگیز باشد. بعضی کلمات می‌توانند دارای آواها و ساختارهای پیچیده‌تری باشند که نیاز به تمرین بیشتر دارند. این موارد به سطح توانایی زبانی کودک و تعداد تمرین‌ها و تعاملات زبانی او بستگی دارد.
پشتیبانی و تشویق از طرف خانواده و محیط اطراف نیز در تقویت تلفظ کودک بسیار مؤثر است. به کودک فرصت دهید تا با آواها و کلمات مختلف تمرین کند و خطاها را به عنوان بخش طبیعی از فرآیند یادگیری بپذیرد. با انگیزه و تمرکز بر روی بهبود تلفظ، کودک بهتر و سریع‌تر می‌تواند مهارت‌های گفتاری خود را تقویت کند. برای کسب اطلاعات بیشتر https://khaneyeroshd.com/ کلیک کنید.
بازی های گفتار درمانی در منزل
بازی های گفتاردرمانی در منزل
تحقیقات نشان داده‌اند که مداومت در تماشای برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای به ویژه در مدت طولانی و بدون محدودیت، می‌تواند تأثیر منفی بر حرف زدن کودک داشته باشد. این موضوع ممکن است به دلیل تأثیر غیرمستقیم این فعالیت‌ها بر فرصت‌های تعامل زبانی و ارتباط مستقیم با محیط اطراف و افراد باشد.
دلایل اصلی این تأثیر منفی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
1. کاهش تعامل زبانی: هنگامی که کودکان برای مدت طولانی تماشای تلویزیون یا بازی با گوشی و کامپیوتر را ترجیح می‌دهند، فرصت‌های تعامل زبانی با افراد واقعی کاهش می‌یابد. این باعث کاهش تمرین و تقویت مهارت‌های گفتاری آن‌ها می‌شود.
2. کمتر بودن محیط زبانی غنی: در تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای، بیشتر از همه به کودکان صحبت می‌شود و آن‌ها تنها مخاطب‌های فعال هستند. این باعث می‌شود که کودکان کمتر در معرض محیط زبانی غنی و پرتنوع قرار گیرند که برای تقویت زبان بسیار مفید است.
3. کاهش تمرکز و توجه: تماشای برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند باعث کاهش تمرکز و توجه کودکان شود. این موضوع ممکن است باعث کاهش توانمندی آن‌ها در تمرکز بر روی موارد زبانی و گفتاری شود.
4. کاهش نیاز به تعامل اجتماعی: مداومت در تماشای تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند باعث کاهش نیاز کودکان به تعامل اجتماعی شود. این موضوع می‌تواند باعث کاهش تمرین زبان و مهارت‌های ارتباطی آن‌ها شود.
به عنوان والدین و مربیان، مهم است که به تعادل بین مشاهده تلویزیون و فعالیت‌های رایانه‌ای و ایجاد فرصت‌های تعامل زبانی با کودکان توجه کنیم.
داشتن محیط زبانی غنی و فرصت‌های تعامل زبانی با والدین و افراد دیگر اطراف کودک می‌تواند به بهبود حرف زدن کودک کمک کند. تعامل هدفمند و مفهوم با کودک به عنوان یک راه‌حل ارتقاء زبان و گفتار آنان معتبر است.
اطرافیان می‌توانند با صحبت کردن در سطح کودک، استفاده از کلمات ساده و جملات کوتاه و در موقعیت‌های روزمره، کودک را در محیطی غنی از زبان قرار دهند. این انواع گفتگوها که شامل موضوعات روزمره مثل خوردن غذا، بازی کردن، توصیف اشیاء و تجربیات روزانه می‌شود، کودک را به تقویت زبان و ارتقاء مهارت‌های گفتاری کمک می‌کند.
همچنین، ایجاد فرصت‌های تعامل زبانی با کودکان در طول روز به طور طبیعی و بدون فشار بهترین روش است. این ممکن است به‌ویژه در موقعیت‌های که کودک مشغول بازی است، مفید باشد. در این حالت، کودک می‌تواند در یک محیط فعال و شاد بازی کند و همزمان با این فعالیت‌ها به تعامل زبانی با والدینش بپردازد.
اهمیت این نوع تعامل‌ها به اندازه کلمات و جملاتی که استفاده می‌شود می‌باشد. بدون فشار و به شکل محبت‌آمیز با کودک گفتگو کردن و به او فرصت‌های بیشتری برای تجربه و کشف دنیای زبانی خواهید داد که در بهبود زبان و گفتار آنان موثر خواهد بود.
