درباره منخدایا بغض داره خفم میکنه...
مامانی منو ببخش که زود به دنیا آوردمت
مامانی منو ببخش که انقد سختی میکشی
منو ببخش که بهت میگن نارس منو ببخش که باشنیدن حرفای سرد اینو اون بغضمو قورت میدم و میشه غصه و استرس تو شیرم...
منو ببخش اگه مامان بدی هستم
احساس پوچی میکنم احساس میکنم هیچ ارزشی ندارم هیچکاری نمیتونم برات بکنم.
من مامان بدی هستم اما تو خوب باش و زود خوب شو زود جون بگیر تا دل مامان آروم بگیره تا حرفای این آدما تموم شه......و حالا گذشت و گذشت خیلی سخت گذشت با نگاها و حرفای سنگین با افسردگی بعد از زایمان با سختیای زیاد گذشت پسر فسقلی و ریزه میزه من جون گرفت بزرگ شد به وزن هم سناش رسید درسته موهام سفید شد ولی با تمام وجود عاشقی کردم و قوی تر شدم الان هرکی درمورد ریز و لاغر بودن ماه های اول تولدت حرف میزنه میگم لطفا تکرار نکنید اما...ناشنوا میشم برا حرفاشون یه عده کارشون آزار دادنه.بگذریم... من هنوز با تو عاشقی میکنم تا قد بکشی و بزرگتر شی تا قدت از من بلندترشه تا واسه بوسیدنت رو پنجه پام واستم.همیشه لبخند بزن این لبخندت به مامان امید زندگی میده.اوما برام یه جایی هست که حرفای دلمو بزنم که تو روزشمارش خاطره هامو بنویسم حرفایی که به هیچکی نمیتونم بزنم.یه روزی همشون رو نشونت میدم مامانی. پسرم چقدر بهم صبر کردن رو یاد دادی من با تو بزرگ شدم و هنوزم دارم بزرگ میشم تو به من یاد دادی که باید قوی باشم باید یک مادر باشم ...
