سر کار رفتن بعد از بچه

اگه عادت داری به کار کردن حتما برگرد
من بعد از مرخصی زایمان و برگشتن سرکار هزاااار برابر حالم بهتر شد
وقتی توی خونه بودم احساس خوبی نداشتم اصلا
الان با اینکه زحمتی که باید بکشم چندبرابر شده نسبت به وقتی صبح تا شب توی خونه بودم ولی حس و حال خیلی بهتری دارم و کارای خونه هم رو با علاقه انجام میدم

شغلت چیه

منم پرسنل بیمارستانم
علوم ازمایشگاهی

شیفتات چطوره
شیفتای ما یه کم زیاده متاسفانه 🥴

تا دوسال شبکاری بهم نمیدن
بقیه روزا صبحم و عصر گاهی
دیگه هررروز تقریبا شیفتم
چون شبکاری ندارم برا اینکه ساعتم پر بشه اکثر روزا رو باید برم
تک و توک اف دارم
تعطیلی ها هم نصفش تقریبا شیفتم

منم لانگ آف میشم
بچه رو چیکار میکنی؟

منم میتونستم لانگ اف ولی بخاطر دخترم نخواستم تایم طولانی تنهاش بذارم
بعدم از لانگم دیگه جون رسیدگی بهش رو نداشتم
بیشتر اوقات مامانم نگهش میداره مامانم نتونه شوهرم یا خواهرم

خب این که کسی رو داری کنارت خیلی کمک کننده است
من از مهدکودک گذاشتن میترسم

مهد که نمیتونی بذاری باید پرستار بگیری

یا شوهرت کمک کنه یا اشنایی کسی

آشنا و اینا هم ندارم

مهد به نظرم برای بالای ۲ ۳ سال مناسبه
چون زیر ۲ سال بچه توجه ویژه و خاص میخواد

باید دنبال یه کار دیگه باشم

یه کاری که خودم راه بندازم

بعد از اینکه همسرم مخالفه و من اصرار میکنم بیشتر میترسم

عزیزم منم پرستارم و تهران کار میکنم😄نظر منو بخوای اینه ک شغل ما سخته ولی من تحت هیییییچ شرایطی کارمو ول نمیکنم،چون سختی بجه داری کوتاه مدته بعد ک تموم شد افسوس میخوری چرا کارتو ول کردی،بچتو بذار مهد

من خودم چون راهم دوره و از کرج میرم کلا شبکارم از اولم با همسرم اتمام حجت کردم ک باید شبایی ک شیفتم بچه رو نگه داره اگه نتونست ببره پیش مامانش یا مامانم،ولی حتی اگه کسی نزدیکم نبود میذاشتمش مهد و روزکاری میرفتم

کدوم بیمارستانی

به نظرم من اصلا الان نه فکر کن نه تصمیم بگیر بذار بچه ات بیاد شرایط بسنج گاهی بچه داری یه جوری خودت میگی نمیرم گاهی نه بچه ات ارومه میگی میرم .این اصلا چیزی نیست الان بخوای تصمیم بگیری من خودم مثلا میگفتم تا ۴۰ بچه گیرم بعدش فلان میکنم بیسار میکنم😂😂هنوز شرایطم نرمال نشده

بعد از بچه تا ۶ سالگی ساعت کارت کم میشه

بزرگتر بشن خیلی فرق میکنن
من دخترم اصلااااا اروم نبود اصلناااا
ولی نه ماهش شد میخواستم برم سرکار از این رو به اون رو شد
خیلی یهو تغییر کرد و اروم شد
بچه ها هرروز دارن تغییر میکنن
ولی کسی بخواد سرکار بره میره حتی با بچه ای که اروم نباشه

۶ سال مال کسیه که حکمش اداری باشه
حکم اگه درمان بخوره تا دوسال پاس دارن فقط

اگه میتونی اوایل نیمه وقت بگیر تا به شرایط کار و بچه داری با هم عادت کنی

منم اینجور بودم ولی با اینکه سه روز در هفته میرفتم سر کار استرس کاری م زیاد بود نمی‌رفتم بهتر بود . معلم م از آخر بهمن تا آخر اردیبهشت رفتم بعد باز تا آخر تابستون تعطیل بودم
شوهرم می‌گفت حیفه برو ولی خیلی همکارام رو دیدم تا اول مهر مرخصی گرفته بودن

دقبقااا
خودمون دارم به همین فکر میکنم.شاید اونقدر درگیر بشم که اصلا نتونم برم سرکار

ببین بحث بچه فقط نیست بحث خودش هست .من خودم قبل بچه خیلی ایده ال گرا بودم ولی الان همه برنامه هام بهم ریخته .همه میگفتن تغییر بزرگی ولی خوب من میگفتن نه فلان بیسار .دقیقااا تغییرات خیلی دارن برای همون میگم صبر کنه یه موقع بچه و شرایط جوری که اصلا خود همسرش میگه برو سر کار یه موقع شرایط یه جوری که اصلا خودش میگه نمیرم .این اتفاق تا نرو توش نمیشه تصمیم گرفت باید نی نی بیاد و شرایط خودش بسنجه.واقعاا نمیشه قبل بچه تصمیم گرفت .وقتی میاد همه چی تغییر میده

تووبارداریت مرخصی ۹ ماه استفاده میکنی؟

اگه نه قشنگ مهلت داری الان نه دعوا بکن نه تصمیمی بگیر بذار نی نی بیاد تا ۴ ماهگی باز فکری نکن .از ماه ۵ ببین شرایط چجوری میتونی یا نه

خوب دقیقا درسته برای کسی که عادت بکار داره همین سرکار نرفتن بیشترین تغییره
برای من بشخصه که خیلی سخت گذشت
روز شماری میکردم برگردم
با اینکه بخدا کار ادم هزااار برابر میشه
مسئولیت ادم خیلی سنگین تر میشه
ولی حال من اینطوری بهتر بود
ایشونم چون گفت عادت دارم بهش گفتم بدونه بچه که بدنیا میاد خیلی سخت میشه تو خونه موندن و تحمل کردن

البته خیلی ها هم هستن که کارو میبوسن و میذارن کنار ولی من نمیتونستم
افسردگی شدید گرفته بودم
اصلا یکی از راهکار هایی ک دکتر داد برای رفع افسردگی این بود که زودتر برگردم سرکار

منم میخام بچه مو بزارم و برم سرکار
ایشالا مامانم قراره نگه داره
فقط مشکلم شیر خوردنشه ک فقط وابسته ب شیر خودمه

شرایط هر کسی فرق داره برای همین به دوستمون میگم صبر کنه شما خوب روحی نیاز داشتید به کار و بیرون بودن و مستقل بودن .یکی نیاز داره کاراش سبک تر بشه یک ساعت بخوابه یکی خانواده ها هستن بچه نگه میدارن و میره سر کار راحت یکی پرستار میگیره یکی اعتماد نمیکنه مجبوره بمونه تو خونه .یکی میگه مسیولیت هام زیاد شده نمیتونم برم سرکار از پس همه شون بر نمیام شرایط همه یکی نیس.من خودم عشق کار هستم ولی بعد زایمان دیدم خیلی نباید عجله کنم نیاز دارم خودم اوکی بشم ذهنم باز شه و بعد برم سرکار خوب کمکی ندارم همه کارا رو دوش خودمه .یکی کمکی داره این دوران سریع میگذرونه و سر کارشم راحت میره .من کسی زیر سوال نبردم میدونم شما شرایط خودتون گفتید خوب این موضوع درسته کسایی که کار کردن نمیتونن تو خونه بمونن بحث اخه تو خونه موندن نیست چون به نطر من همه مون اخر سر کار میریم مهم اینه زمان مناسب پیدا کنیم .به دوستمون میگم سخت نگیره چون وقتی نی نی بیاد خودش و همسرش صد در صد بهترین تصمیم میگیرن توی بارداری خیلی نمیشه تصمیم گرفت اگه ۹ ماه کامل گذاشته باشه برای نی نی که حسابی وقت داره

۹ ماه مرخصی

مرکزطبی

باید شرایط خودت و بچه و مراقبت و ... در نظر بگیری مثلا خداروشکر من مادرم بود ولی پسرم بچه آرومی نبود و حساسیت هم داشت بعد مرخصی ۶ ماه دیگه مرخصی بدون حقوق گرفتم. البته من مدرسم ، نمیدونم شما میتونی یا نه یک و سال و سه ماهگیش رفتم سر کار و پسرم خیلی بهتر بود نسبت به ۹ ماهگی
و به شیر هم کم تر وابسته بود. البته از ۹ ماهگی کم کم روزی یک وعده شیر خشک دادم.

اگر ساعت کاریتون کمتر باشه یا پاس شیر بهتر خواهد بود.

سلام
منم پرستارم
با این شیفت ها خیر برنگرد اونم بچه 9 ماهه بخواد بره مهد گناه داره

باهاشون صحبت کن مرخصی بگیر

من قراردادی ام نهایتا یه دو سال نباید برم

واقعاااا حق با شماست
ولی به من مرخصی نمیدن
من نهایتا باید تا دو سالگیش قید کار کردن رو بزنم

واقعا حرف شما رو قبول دارم...باید ببینم شرایط خودم چطوره...مثلا من اصلا فکر نمی‌کردم استراحت مطلق بشم تا هفت ماهگی علایی بودم یهو زد و استراحت مطلق شدم به خاطری
طول سرویکس و کامل خونه نشین شدم😓یه چیزایی رو میسپارم به زمان و خواست خدا