عصبی شدم پاشدم راه رفتم ، خیلی دلم گرفته :(

انقد که تاپیک زدم و هی از سرویکس و سرکلاژ و استراحت مطلقم گفتم نمیدونم الان باز بگم یا تو یادتون موندم
استراحت مطلق بهمم ریخته ، همه کارا رو همسرم میکنه ، وسط این اوضاع اساس کشی هم داشتیم و هنوز کامل جا نیفتادیم، همه کارا رو بقیه کردن برام ..
امشب به همسرم گفتم ماشین روشن کنه لباسایی که لازم داشتم تو رخت چرکا بود ، رفتم بهش بگم کدوما رو باهم بندازه کدوما رو قاطی نکنه و لباسای رنگی و مشکی و اینا تفکیک بشن اصن به حرفم گوش نداد واسه خودش نظر میداد که نه اینو با سفیدا میندازم ، اون رنگ میده با اونا میندازم،کلا هرجور خواست ماشین روشن کرد یه جوری که انگار من بلد نیستم نمیفهمم ..
من خیلی دلم شکست عصبی شدم ... رفتم تو اتاق هیچ کار نمیتونستم بکنم کلافه فقط پتو متکاها رو پرت کردم از تخت زمین ..
دلم میخواست بیاد بگه چرا ناراحتی منم داد بزنم بگم تا شش ماه پیش من خانم خونه بودم الانم بخاطر بچه م رعایت میکنم وگرنه معلول جسمی و ذهنی که نیستم چهارساله دارم لباسشویی روشن میکنم می‌دونم چجوریه الان یعنی انقدم بلد نیستم؟!!!

ولی اصن محل نداد کلا این موقع ها میرم تو اتاق اون اصلا نمیاد به روی خودشم نمیاره
منم پاشدم رفتم گاز تمییز کردم یه ذره رو کابینت جمع کردم خیره سرم خانم خونه م آخه 😞 فقط گفت نمیخوای بشینی ! منم چیزی نگفتم یکم کار کردم و دوباره اومدم دراز کشیدم
اونم فیلمشو دید و اومد خوابید ...
دلم خیلی گرفته نمیدونم چیکار کتم ،هم می‌خوام زندگیم رو خودم جمع کنم هم چند دقیقه بلند شدم عین چی میترسم
خسته شدم از همسرمم دلگیرم الان خیلی حال نفس گیریه 😞