روز وحشتناکی داشتم .خدا سر هیچ کافری نیاره

دیشب دخترم ساعت 3 بیدار تا صبح نخوابید ولی خیلی سرحال بود.صبح ساعت 6 شوهرم میرفت سرکار یهو به دلم افتاد بهش گفتم تو خونه تنها نمونم ببرمون خونه مامانت.ساعت 12 بود من خواب بودم بچه پیش مادرشوهرم بود یهو مادرشوهرم هول کرد گفت بیا باران نفسش نمیاد منم خواستم خونسرد باشم اول اروم بودم گرفتم دمر کردم زدم پشتش ولی هرکار کردم نفسش نیومد واااای بچم کبود کبود شد الان دارم میگم عین چی اشک میریزم دوییدم تو راهرو جییغ میزدم یکی بیاد کمک وااای بچم کلا دور از جونش مرده بود همسایه ها ریختن خدا بهمون رحم کرد یکیشون پرستار بود از پاهاش گرفت با تمام نیروش میزد پشتش انقد زد تا بالاخره جیگر گوشم جیغش درومد.وااای یعنی مردیییم زنگ زده بود 115 ولی انقد دیر کردن خودمون بردیم بیمارستان .ازمایش و عکس گرفتن خداروشکر مشکلی نداشت ولی گفتن امشب بمونه ولی انقد اونجا شلوغ بود پر از بچه های مریض ترسیدم خودمون مرخصش کردیم .ایشالا هیییچ کسی اینو تجربه نکنه خیلی وحشتناک بود هنوز اون چهره سیاه و کبودش از جلو چشمم نمیره دارم دیوونه میشم از صبحه ی بند گریه میکنم .دارم از خستگی میمیرم ولی نمیتونم چشم ازش بردارم😢😢😢😢😢😢😢😢😢