هدف عمومي تغذيه درماني، تعديل و نرمال نمودن روند چرخههاي متابوليكي بيماران بهمنظور پيشگيري و تعديل عوارض بيماري و افزايش اميد به زندگي (طول عمر)، حفظ بيماران از آسيبديدگي در رگهاي خونرساني به ارگانهاي حساس از طريق شاهرگها يا مويرگها مثل قلب، مغز، كليه و چشم ميباشد.
بر مبناي توصيههاي اغلب انجمنهاي ديابت در گستره گيتي بايد انرژي محاسبهشده كل روزانه جهت هر بيمار به نسبت زير از منبع درشتمغذيها تامين شود (درشتمغذيها عبارتند از پروتئينها، چربيها و كربوهيدراتها): از منابع كربوهيدراتهاي مختلف مخصوصاً پيچيده بين 60 تا 45 درصد كل انرژي، از منابع پروتئين 20-10 درصد، از منابع حاوي چربي يا چربيهاي خالص و قابل رؤيت و يا نامريي در قالب مواد مصرفي 35 تا 25 درصد كل انرژي بايد تامين شود، در مورد انواع روغنها و چربيها، بايد توجه نمود كه 10 درصد از چربيهاي اشباعشده، 20-10 درصد از چربيهاي اشباعنشده تك باندي و حداكثر تا 10 درصد آن از منابع چربيهاي حاوي چند باند اشباعنشده تأمين شود. ضمناً در قبال تامين درصد انرژي مشخصشده براي منابع كربوهيدراتي كه به دستجات تكقنديها، دوقنديها و چندقنديها تقسيم ميشوند، در درجه اول بر استفاده از قندهاي مركب تأكيد ميشود و در درجه بعدي، مواد غذايي حاوي قندها بايد از موادي برگزيده شوند كه داراي نمايه گليسمي پايينتري هستند تا قند خون به سرعت افزايش نيابد. در قبال ميوهجات نيز اين قانون صدق ميكند و بر مبناي تقسيمبندي انجمن علمي تغذيه دانشوران آلماني تقسيمبندي ميوهها را به شرح زير توصيه نمودهاند:
الف) ميوهجات داراي نمايه گليسمي پايين و مناسب براي افراد مبتلا به بيماري قند در چهارچوب محدوده تعيينشده و هر واحد مصرفي
زردآلو 20
گريپفروت 25
آلبالو و گيلاس 25
سيب 35
گلابي 35
هلو 40
پرتقال 45
خرماي زرد 50
توت 50
انجير خشك 55
ب) ميوهجات داراي نمايه گليسمي متوسط
موز 60
خربزه 60
آناناس 65
كشمش 65
خشكبار 65
انگور 65
هندوانه 70
ميوهجات داراي نمايه گليسمي بالا
كيوي 75
انبه 80
خرما (خرماهاي شبيه خرماي مضافتي)