باور عمومی این است که داروهای گیاهی عوارض و خطر کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارند و به راحتی و بدون دستور پزشک میتوان از آنها استفاده نمود. این در حالی است که داروهای گیاهی در بسیاری از موارد عوارض و مشکلات بسیاری در پی دارند. به خصوص در دوران حساس بارداری که ممکن است با استفاده بیجا عواقب خطرناکی مثل سقط جنین را به همراه بیاورند.
یکی از داروهای گیاهی که بیشتر مادران به آن روی میآورند، داروهای ملین است (مانند ختمی، بنفشه، پنیرک) که برای کاهش عوارض ناشی از یبوست مورد استفاده قرار میگیرد، در حالیکه این داروها خطر سقط جنین را افزایش میدهند.
مصرف کافئین نیز در زنان باردار خطر سقط جنین را افزایش میدهد.
زرشک و زعفران نیز در ماههای اول بارداری ممکن است باعث زایمان زودرس شود و جان کودک را به خطر بیاندازد.
گلپر یک گیاه تقویت کننده معده است. مصرف بیش از اندازه آن در سه ماهه اول بارداری باعث سقط جنین میشود. مصرف داروهای نفخ آور و قاعده آور در این دوران مناسب نیست.
جعفری به دلیل خاصیت مدربودن (ادرار آور) برای خانمهای باردار توصیه نمیشود. خوردن کرفس نیز در خانمهای باردار باعث ناراحتیهای عصبی در کودکانشان میشود.
گل گاوزبان به دلیل داشتن آلکالوئید (نوعی ماده مسکن است که بر روی سیستم عصبی تاثیر میگذارد) روی زنان باردار و کودکان اثر منفی میگذارد.
رزماری در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمیشود، زیرا باعث حملههای تشنج میشود.
آلوئهورا خاصیت ملینی قوی دارد و باعث تحریک شدید روده و فشار بر رحم شده و خطر سقط جنین را در پی دارد.
