ويتامين D به عنوان ويتامين آفتاب شناخته شده است. زيرا مقدار تماس معمولي با نور خورشيد براي بيشتر مردم جهت توليد ويتامين D مورد نياز آنها با استفاده از نور ماوراءبنفش خورشيد و كلسترول پوست كافي است. ويتامين D براي جذب كلسيم الزام است و در صورت كمبود ويتامين D، كمبود كلسيم نيز ايجاد ميشود. منابع ويتامين D بيشتر افراد از طريق تابش نور خورشيد بر پوست مقدار كافي ويتامين D بدست ميآورند. لباس، دود، گرد و غبار، شيشه پنجره، هواي ابري، هواي آلوده و كرمهاي ضد آفتاب مانع رسيدن اشعه ماوراءبنفش به بدن و تبديل پيشساز به ويتامين D ميشوند.
در افراد تيره پوست در مقايسه با كساني كه پوست روشن دارند ويتامين D كمتري ساخته ميشوند. افراديكه شبكار هستند و روزها ميخوابند، كساني كه در آب و هواي سرد زندگي ميكنند و مجبورند داخل منزل بمانند و اشخاصي كه تمام بدن خود را با لباس ميپوشانند بيشتر در معرض خطر كمبود ويتامين D قراردارند.
به طور طبيعي ويتامين D در محصوالت حيواني مثل زرده تخممرغ ، خامه، جگر و كره به مقدار كمي وجود دارد. نكته: شير يك غذاي انتخابي مناسب براي غنيسازي با ويتامين D است. درصورتي كه شير غني شده با ويتامين D در دسترس باشد با مصرف آن بخشي از ويتامين مورد نياز بدن تأمين ميشود.
نكته: درصورتي كه صورت و دستها به مدت 5 تا 10 دقيقه و به مدت 2 تا 3 بار در هفته در ماههاي زمستان در معرض نور مستقيم آفتاب قرار گيرد، ويتامين D مورد نياز بدن تأمين ميشود. اما جهت اجتناب از اثرات زيانبار نورخورشيد بخصوص در تابستان در ساعات نزديك ظهر 11 صبح تا 16عصر از مواجهه با نور خورشيد اجتناب شود.