درمان عفونت ادراری با 10 روش خانگی

عفونت ادراری چیست؟

عفونت ادراری (UTI) عفونتی است که به وسیله میکروب ها ایجاد می شود. این موجودات بسیار کوچک هستند و بدون میکروسکوپ دیده نمی شوند. اکثر عفونت ها توسط باکتری ها ایجاد می شوند، اما برخی از آنها در اثر قارچ ها و در موارد نادر توسط ویروس ها هم ایجاد می شوند. عفونت ادراری از شایع ترین عفونت ها در انسان است.

عفونت ادراری می تواند در هر نقطه از دستگاه ادراری اتفاق بیفتد. دستگاه ادراری از کلیه ها، حالب، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. اکثر عفونت های ادراری فقط مجرای ادرار و مثانه درگیر میکنند با این حال ، این عفونت ها ممکنه روی کلیه ها هم اثر کند که اما معمولاً شدیدتر هستند.

عفونت های ادراری مکرر

اگر مبتلا به عفونت های ادراری مکرر باشید، پزشک سایر ناهنجاری ها یا انسدادهای مجاری ادراری را بررسی می کند. برخی از آزمایشات برای این معاینه عبارتند از:

 سونوگرافی

که در آن وسیله ای به نام مبدل روی شکم شما حرکت داده می شود. مبدل از امواج فراصوت برای ایجاد تصویری از اندام های دستگاه ادراری که بر روی مانیتور نمایش داده می شود، استفاده می کند.

  پیلوگرام داخل وریدی (IVP)

که شامل تزریق رنگی به بدن است که درون مجاری ادراری حرکت می کند و اشعه ایکس شکم شما را می گیرد. این رنگ دستگاه ادراری را بر روی تصویر اشعه ایکس برجسته می کند.

 سیستوسکوپی

که از یک دوربین کوچک استفاده می کند که از طریق مجرای ادرار و مثانه وارد می شود تا داخل مثانه را مشاهده کند. در طول سیستوسکوپی، پزشک ممکن است یک قطعه کوچک از بافت مثانه را برداشته و آن را آزمایش کند تا التهاب مثانه یا سرطان را به عنوان دلیل علائم رد کند.

 اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)

برای گرفتن تصاویر دقیق تر از دستگاه ادراری.

درمان عفونت ادراری در خانه

عفونت ادراری در خانه هم قابل درمان است البته در موارد شدید حتما باید ابتدا آزمایش کشت ادرار بدهید و با نتیجه به پزشک مراجعه کنید:

1- از کم آبی بدن جلوگیری کنید

نوشیدن آب به مقدار کافی ساده ترین راه برای پیشگیری و معالجه عفونت ادراری است. آب به اندام های دستگاه ادراری کمک می کند تا ضمن حفظ مواد مغذی حیاتی و الکترولیت ها ، مواد زائد را از بدن به طور مؤثر دفع کند.

آبرسانی همچنین باعث رقیق شدن ادرار و سرعت بخشیدن به آن در سیستم می شود و باعث می شود رسیدن باکتریها به سلولهایی که در اندامهای ادراری قرار دارند و باعث ایجاد عفونت می شود سخت تر شود. هیچ توصیه ای برای میزان مصرف مایعات در طول روز وجود ندارد ، زیرا نیازهای آب در افراد مختلف متفاوت است. به طور متوسط، هر روز مردم باید حداقل شش تا هشت لیوان 8 آب بنوشند.

2. هنگام نياز ادرار كنيد

تکرر ادرار باعث فشار بر باکتری های دستگاه ادراری می شود که می تواند به پاکسازی آنها کمک کند. همچنین زمان قرار گرفتن باکتری های ادرار را در معرض سلول های مجاری ادراری کاهش می دهد و خطر اتصال آنها و ایجاد عفونت را کاهش می دهد.

برای جلوگیری از عفونت ادراری و درمان آن، همیشه در اسرع وقت ادرار کنید.

3. آب زغال اخته بنوشید

آب زغال اخته یکی از مناسب ترین روش های درمانی عفونت ادراری است. از آب زغال لخته به طور سنتی برای کمک به پاک کردن عفونت های عمومی و سرعت بخشیدن به زمان بهبود زخم استفاده می شود. مطالعات در مورد تأثیر آب زغال اخته برای عفونت ادراری نتایج متفاوتی داشته است. طبق یک بررسی، آب زغال اخته حاوی ترکیباتی است که ممکن است از اتصال سلولهای E. coli به سلولهای دستگاه ادراری جلوگیری کند.
آب زغال اخته همچنین حاوی آنتی اکسیدان ها از جمله پلی فنول ها است که خاصیت ضد باکتری و ضد التهابی دارند.

هیچ دستورالعمل مشخصی در مورد میزان مصرف آب زغال اخته برای درمان عفونت ادراری وجود ندارد، اما یک توصیه رایج این است که هر روز حدود 400 میلی لیتر آب زغال اخته بنوشید تا از عفونت ادراری جلوگیری شود و این مشکل درمان شود.

4. از پروبیوتیک ها استفاده کنید

باکتری های مفید که به عنوان پروبیوتیک شناخته می شوند ، می توانند به سالم نگه داشتن مجاری ادراری و عاری از باکتری های مضر کمک کنند. به ویژه ، ممکن است گروهی از پروبیوتیک ها به نام لاکتوباسیل ها در درمان و پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری کمک کنند. آنها ممکن است این کار را توسط روش های زیر انجام دهند:

•  از اتصال باکتری های مضر به سلول های دستگاه ادراری جلوگیری می کند
•  تولید پراکسید هیدروژن در ادرار ، که یک ضد باکتری قوی است
•  کاهش pH ادرار ، باعث می شود شرایط برای باکتری ها نامطلوب تر باشد

افرادی که مکمل لاکتوباسیل را مصرف می کنند در حالی که آنتی بیوتیک را برای عفونت ادراری مصرف می کنند ممکن است نسبت به افرادی که از آنها استفاده نمی کنند مقاومت کمتری به آنتی بیوتیک نشان دهند. پروبیوتیک در انواع فرآورده های لبنی دیده می شود ، از جمله:

•  ماست
•  کفیر
•  برخی از انواع پنیر
• کلم ترش

همچنین می توانید مکمل های پروبیوتیکی مصرف کنید، که معمولاً به شکل کپسول یا پودر هستند و با آب یا سایر نوشیدنی ها مخلوط می شوند.

5. به مقدار کافی ویتامین ث دریافت کنید

ویتامین ث یک آنتی اکسیدان است که به بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می کند. ویتامین ث همچنین با نیترات در ادرار واکنش نشان می دهد تا اکسیدهای ازت را تشکیل دهد که می تواند باکتری ها را از بین ببرد. این اتفاق می تواند pH ادرار را پایین بیاورد و احتمال زنده ماندن باکتری ها را کم می کند.

مانند آب زغال اخته، هزاران سال است که از ویتامین ث به شکل های مختلف برای درمان عفونت های ادراری استفاده می شود. اما کمبود تحقیقات با کیفیت برای تأیید افزایش یا نبود ویتامین ث می تواند از پیشگیری یا درمان عفونت ادراری جلوگیری کند.

طبق برخی تحقیقات، مصرف مکمل های دیگر در کنار ویتامین ث ممکن است مزایای ویتامین ث را به حداکثر برساند.

6. از جلو به عقب خودتان را پاک کنید

بسیاری از عفونت های ادراری زمانی رخ می دهد که باکتری های روده یا مدفوع به مجرای ادرار (مجرای کوچکی که به ادرار اجازه می دهد از بدن خارج شود) دسترسی پیدا کنند. هنگامی که باکتریها در مجرای ادرار هستند ، می توانند به سایر اعضای دستگاه ادراری که در آنجا می توانند منجر به عفونت شوند ، منتقل شوند. پس از ادرار کردن، دستگاه تناسلی را به گونه ای شستشو کنید که از تماس باکتری ها با دستگاه تناسلی جلوگیری شود. برای پاک کردن دستگاه تناسلی و مقعد از دستمال توالت استفاده کنید.

7. بهداشت جنسی پاکیزه را تمرین کنید

مقاربت جنسی باکتریها و میکروبهای دیگر را از خارج بدن به مجاری ادراری انتقال میدهد. تمرین بهداشت جنسی خوب می تواند به کاهش تعداد باکتری هایی که افراد می توانند در طی مقاربت و سایر اعمال جنسی دریافت کنند، کمک کند. نمونه هایی از بهداشت جنسی خوب شامل موارد زیر است:

•  ادرار قبل و بلافاصله بعد از رابطه جنسی
•  استفاده از روش های ضد بارداری ، مانند کاندوم
•  شستن اندام تناسلی ، به خصوص پوست ختنه گاه ، قبل و بعد از انجام اقدامات جنسی یا مقاربت
•  شستن دستگاه تناسلی یا تعویض کاندوم در صورت جابجایی از رابطه جنسی مقعدی به واژینال 
•  اطمینان از اینکه شرکای جنسی شما از هرگونه عفونت ادراری فعلی یا قبلی شما آگاه هستند

در حال حاضر ، محققان در تلاشند واكسن هایی را طراحی كنند كه مانع از اتصال بسیاری از باكتری ها به سلول های بدن شود. همچنین محققان در حال کار بر روی تولید واکسن های دیگر عفونت های ادراری که مانع رشد باکتری ها و عفونت می شوند، می باشند. 

8. لباس مناسب

 باکتری ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. برای خانمها ، شلوار جین تنگ و سایر لباسهای تنگ می تواند رطوبت را در مناطق ظریف به دام بیندازد. این مناطق زمینه پرورش باکتریهای واژن می باشد.  برای تقویت گردش هوا و کاهش رشد باکتری ، از لباس زیر پنبه ای، شلوار گشاد یا دامن استفاده کنید.

9. تکرر ادرار

ادرار مکرر با از بین بردن باکتری ها از مثانه به از بین بردن عفونت کمک می کند.  همچنین ممکن است ادرار کردن بعد از رابطه جنسی مفید باشد. فعالیت جنسی می تواند باکتری ها را در مردان و زنان به عمق بیشتری به مجرای ادرار منتقل کند.  مایعات زیادی بنوشید تا بتوانید ادرار کنید. ادرار را نگه ندارید.

10. مصرف آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها معمولاً اولین درمان برای عفونت ادراری هستند. داروهای تجویزی و مدت مصرف بستگی به وضعیت سلامتی شما و نوع باکتری موجود در ادرار شما دارد.

عفونت های ساده

داروهایی که معمولاً برای عفونت های ساده توصیه می شود عبارتند از:

• تری متوپریم 
• فسفومایسین (مونورول)
•  نیتروفورانتوئین (ماکروودانتین ، ماکروبید)
•  سفالکسین (کفلکس)
•  سفتریاکسون

گروه داروهای آنتی بیوتیکی معروف به فلوروکینولون ها - مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو) ، لووفلوکساسین (لوواکین) و ... معمولاً برای عفونت های ساده توصیه نمی شود ، زیرا خطرات این داروها معمولاً از مزایای درمان عفونت های بدون عارضه بیشتر است. در برخی موارد ، مانند عفونت ادراری پیچیده یا عفونت کلیوی ، در صورت وجود گزینه های درمانی دیگر ، پزشک ممکن است داروی فلوروکینولون تجویز کند.

اغلب ، علائم در طی چند روز از درمان پاک می شوند. اما ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک ها را برای یک هفته یا بیشتر ادامه دهید. کل دوره آنتی بیوتیک را طبق تجویز مصرف کنید. برای یک عفونت بدون عارضه که هنگام سالم بودن شما اتفاق می افتد ، ممکن است پزشک دوره درمان کوتاه تر توصیه کند، مانند مصرف آنتی بیوتیک برای یک تا سه روز. اما اینکه آیا این دوره کوتاه درمانی برای درمان عفونت شما کافی است بستگی به علائم خاص و سابقه پزشکی شما دارد. 

پزشک ممکن است یک داروی مسکن (ضد درد) مانند استامینوفن نیز تجویز کند که درد مثانه و مجرای ادرار شما را تسکین دهد تا هنگام ادرار سوزش را کمتر احساس کنید ، اما معمولاً درد پس از شروع آنتی بیوتیک تسکین می یابد.

عفونت های مکرر

اگر عفونت مکرر دارید ، پزشک ممکن است توصیه های درمانی خاصی را ارائه دهد ، مانند:

•  آنتی بیوتیک های با دوز کم ، ابتدا به مدت شش ماه اما گاهی طولانی تر
•  اگر با پزشک در تماس باشید، تشخیص و درمان بیماری
•  اگر عفونت شما مربوط به فعالیت جنسی باشد ، یک دوز از آنتی بیوتیک بعد از مقاربت جنسی 
• در صورت یائسگی ، استروژن درمانی واژینال 

عفونت شدید

برای عفونت ادراری شدید، ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک های داخل وریدی در بیمارستان داشته باشید.