یکی دیگر از بیماری ها که خانواده ها و افراد را غافلگیر میکنه، صرع است. وقتی یک نفر تشنج میکنه و زمین میخوره همه وحشت میکنند و غافل از اینکه این فرد ممکنه صرع داشته باشد. اما آیا داشتن صرع ارثی است؟آیا درمانی برای بیماری صرع وجود دارد؟آیا این بیماری خطرناک است؟ در این مقاله مروری جامع بر بیماری صرع شده است.پس باهم می خوانیم:
امید به زندگی در افراد مبتلا به صرع چقدر است؟
اگر کسی تشنج ناشی از صرع داشته باشد چه باید بکنید؟
محدودیت های سبک زندگی در افراد مبتلا به صرع
بیماری صرع چیست؟
- صرع بیماری است که در آن افراد حمله های صرعی (تشنج) دارند. این بیماری یکی از رایج ترین بیماری های عصبی است که بر 0.5 تا 1% جمعیت تاثیر می گذارد. صرع یک بیماری تکی نیست بلکه گروهی از مشکلات همراه با دلایل، درمان ها و نشانه های مختلف است.
- تمام تشنج ها به خاطر صرع نیست. به عنوان مثال قرص هایی که برای بیماری های دیگر تجویز می شود، یا موادی مانند الکل، گاهی باعث تشنج می شود.
علائم بیماری صرع چیست؟
صرع بیماری است که در آن تشنج به طور مکرر اتفاق می افتد. مغز از تعداد زیادی سلول عصبی تشکیل شده است که از طریق سیگنال های الکتریکی با یکدیگر در ارتباطند. فعل و انفعالات بین این اعصاب باید به دقت تنظیم شود تا مغز عملکرد درستی داشته باشد. حمله های صرع زمانی اتفاق می افتد که تخلیه بار الکتریکی به طور نرمال در مغز اتفاق نیفتد و باعث تداخل در عملکرد طبیعی شود. نوع تشنج به محل اتفاق افتادن آن و مقدار تاثیر آن بر مغز بستگی دارد.
در طول حمله، این تخلیه بار باعث عوامل زیر می شود:
- انقباض ماهیچه ها
- احساس غیرطبیعی (بی حسی یک طرف بدن یا حس کردن بوها و مزه های عجیب)
- علائم احساسی مانند ترس
- از دست دادن هوشیاری
حمله صرع معمولا کوتاه است و از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. هنگامی که حمله تمام شود، فعالیت الکتریکی طبیعی مغز به حالت قبل برمیگردد.تشنج در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد اما بیشتر در کودکان و افراد مسن دیده می شود. در کودکان نیز صرع رایج است، مقاله صرع در کودکان: علت، علائم و درمان را حتما مطالعه کنید.
چه چیزی باعث صرع می شود؟
- صرع به خاطر شرایط مختلفی که بر مغز تاثیر می گذارد اتفاق می افتد.
- در نیمی از افراد که صرع دارند ناهنجاری ساختاری در مغز دیده نمی شود. در بسیاری از این افراد ژنتیک باعث صرع می شود. ژنتیک دلیل شروع تشنج در کودکان و نوجوانان است.
- دلیل ساختاری تشنج را می توان با اسکن مغز به دست آورد.
دلایل ممکن صرع عبارتند از:
- ناهنجاری در رشد مغز (ناهنجاری ارثی)
- کمبود اکسیژن در طول تولد
- عفونت (مننژیت یا التهاب مغز)
- تومور مغزی
- ترومبوز مغزی یا خونریزی (سکته مغزی)
امید به زندگی در افراد مبتلا به صرع چقدر است؟
خوشبختانه، 70 تا 80 درصد از بیماران به بهبودی می رسند. با این حال، نتیجه شرایط به نوع صرع و آنچه باعث آن می شود بستگی دارد.
چگونگی تشخیص صرع
صرع یک تشخیص بالینی است. به عبارت دیگر، تشخیص مبتنی بر نتایج آزمایش نیست، بلکه براساس توصیف دقیق حملات است. از آنجایی که بیماران اغلب در هنگام تشنج غیرهوشیار هستند، بسیار مهم است که پزشک بتواند یک توصیف در مورد حملات از دید شخص دیگری داشته باشد. پزشک باید تشنجات را با سایر بیماری ها مقایسه کند از جمله غش یا مشکلات قلب. تشخیص صحیح می تواند دشوار باشد و بیماران به متخصص مراجعه کنند، مانند متخصص مغز و اعصاب.
اگر تشخیص صرع صورت گرفته باشد، احتمال دارد که دو آزمایش زیر انجام شود:
- EEG (electroencephalogram) : اعتقاد بر این است که این آزمایش به تشخیص صرع می پردازد. این اعتقاد درست نیست، زیرا EEG نمی تواند به ما بگوید که آیا یک بیمار صرع دارد یا خیر. با این حال، می تواند به ما کمک کند تا نوع صرع بیمار را بررسی کنیم که به نوبه خود انتخاب درمان و پیش آگهی را هدایت می کند.
- ممكن است CT اسكن يا اسكن MRI انجام شود، به خصوص اگر بيمار صرع كانوني داشته باشد. این تست ها به دنبال ناهنجاری های مغزی هستند که ممکن است باعث صرع شود.
- حتی اگر اسکن و EEG طبیعی باشند، می توانید از صرع رنج ببرید.
- اگر هر گونه عدم اطمینان در مورد تشخیص وجود داشته باشد، ممکن است EEG طولانی تر مفید باشد. این آزمایش در طی چند روز با استفاده از دستگاه ضبط ویدئویی برای ثبت هرگونه حمله انجام می شود.
درمان بیماری صرع
صرع معمولا با دارو تجویز شده توسط یک متخصص درمان می شود. در برخی موارد، می توان از طریق جراحی درمان انجام شود. یکی از داروهای مصرفی در درمان صرع کاربامازپین است . در این مقاله با عوارض قرص کاربامازپین آشنا شوید.
صرع و حاملگی
اکثریت زنان مبتلا به صرع در بارداری مشکلی نخواهند داشت. با این حال، بهتر است قبل از بارداری، پزشک خود را ببنید، مخصوصا اگر قرصهای صرع مصرف می کنید.
اگر کسی تشنج ناشی از صرع داشته باشد چه باید بکنید؟
- سعی کنید هر گونه اشیایی را که می تواند به فرد صدمه بزند را بردارید
- اگر بر روی زمین می غلتد، سرش را با چیزی نرم بپوشانید
- هرگز در طی حمله چیزی در دهان فرد قرار ندهید
- فرد را هل ندهید که بنشیند
- پس از توقف تشنج، فرد را در موقعیت بازیابی قرار دهید و بررسی کنید تنفس او به حالت نرمال رسیده باشد
- تا زمانی که قرد آگاهی خود را بدست نیاورده است کنارش بمانید و سپس در صورت لزوم او را آرام کنید
- اگر تشنج بیش از 5 دقیقه طول کشید، بلافاصله آمبولانس خبر کنید
- اگر پس از توقف تشنج، تنفس فرد دشوار شد، بلافاصله با آمبولانس تماس بگیرید
- اگر فرد مجروح شد، یا قبل از بهبود کامل دچار تشنج شد بلافاصله آمبولانس را خبر کنید.
محدودیت های سبک زندگی در افراد مبتلا به صرع
برای افراد مبتلا به صرع مهم است که سعی کنند بر ترس تشنج غلبه کنند و زندگی خود را به طور طبیعی ادامه دهند.
با این وجود تعدادی محدودیت وجود دارد مانند موارد زیر:
- برای کسب گواهینامه رانندگی در انگلستان، لازم است به مدت 12 ماه بدون تشنج باشید یا فقط در هنگام خواب تشنج داشته باشید.
- اگر هنوز در معرض تشنج هستید، بهتر است از فعالیت هایی مانند کوهنوردی و غواصی اجتناب کنید.
- اگر تصمیم دارید شنا کنید، بهتر است با دوستان خود بروید که بتوانند در صورت لزوم به شما کمک کنند. در هنگام شنا کردن در استخر عمومی، نگهبان را مطلع سازید.
- چراغ های سوسو زن مانند چراغ های فلاش در کلوب های شبانه می تواند باعث شروع تشنج در برخی افراد شود. لازم است از بازی کردن بازی های کامپیوتری برای مدت زمان طولانی اجتناب کنید، زیرا صفحه نمایش سوسو زن باعث تشنج در برخی از افراد مبتلا به صرع می شود.
- تشنج های برخی افراد ممکن است ناشی از کمبود خواب یا نوشیدن الکل در شب قبل باشد. این امر موجب زندگی معمولی تری می شود که برای نوجوانان بسیار مشکل است.
- همیشه در مورد شرایط خاص خود با متخصص خود صحبت کنید.
تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما
منبع: www.netdoctor.co.uk
