پیرسینگ گوش یا سوراخ کردن گوش ساده ترین نوع جراحی زیبایی است که در بین خانم ها و حتی برخی از آقایان طرفداران زیادی دارد. همچنین بسیاری از مادرها گوش کودک خود را برای آویزان کردن گوشواره سوراخ می کنند.
پیرسینگ گوش در ظاهر ساده است؛ اما اگر به درستی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نگیرد، خطرناک خواهد بود.
سوراخ کردن گوش چگونه انجام می شود؟
برای سوراخ کردن گوش چند روش متفاوت وجود دارد که در ادامه بررسی خواهد شد. در این روش ها با توجه به محل سوراخ، ممکن است از بی حسی موضعی نیز استفاده شود.
همچنین در مواردی، استفاده از یخ یا پماد های حاوی لیدوکائین برای بی حسی محل مورد نظر مفید خواهد بود.
به طور کلی روش های پیرسینگ عبارتند از:
-
سوراخ کردن گوش با دستگاه (تفنگ گوش سوراخ کن)
بسیاری از افراد متخصص و برخی از فروشنده های زیور آلات از ابزار های تجاری سوراخ کردن گوش استفاده می کنند که در اصطلاح به آن تفنگ گوش سوراخ کن گفته می شود.
تفنگ گوش سوراخ کن به صورت خودکار سوراخی در گوش ایجاد کرده و میخ گوشواره را درون سوراخ قرار می دهد.
برای اطلاع از نحوه کار با دستگاه گوش سوراخ کن و دیدن آموزش تصویری سوراخ کردن گوش، مقاله نحوه سوراخ کردن گوش با دستگاه گوش سوراخ کن را در سایت دکترمهندس مطالعه کنید.
-
سوراخ کردن گوش با سوزن
در این روش، متخصص یک سوزن توخالی را در محل مورد نظر فرو می کند. سپس میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره سوزن شده و درون سوراخ قرار می گیرد.
در این شرایط سوزن درون سوراخ گوش است و میخ گوشواره نیز درون سوزن و داخل سوراخ گوش قرار دارد. سپس در همین شرایط سوزن از سوراخ گوش خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ باقی می ماند. بعد قسمت دیگر گوشواره نیز به میخ آن وصل می شود.
این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملا التیام یابد.
در نظر داشته باشید که برای این کار باید از سوزن مخصوص استفاده کنید. اما انجام پیرسینگ گوش با آنژیوکت به جای سوزن مخصوص هم امکان پذیر است.
-
سوراخ کردن گوش با دو سوزن
در این روش ابتدا یک سوزن خیلی کوچک در محل سوراخ وارد می شود. سپس از طرف مقابل یک سوزن بزرگ و توخالی در راستای سوزن کوچک وارد سوراخ شده و سوزن کوچک را در بر می گیرد.
در ادامه، سوزن کوچک از سوراخ گوش خارج می شود و مشابه تکنیک قبل، میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره سوزن بزرگ شده و درون سوراخ قرار می گیرد. سپس سوزن بزرگ خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ گوش باقی می ماند.
در انتها، قسمت دیگر گوشواره به میخ آن وصل می شود. مشابه روش قبل، این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملا بهبود یابد.
نحوه سوراخ كردن گوش نوزادان چگونه است؟
در مراکز بهداشتی معتبر سوراخ كردن گوش نوزاد با دستگاه انجام میشود. در این دستگاه ها اغلب از گوشواره‌های استریل ساخته شده از فولاد جراحی استفاده می شود که هیپو آلرژن (با حساسیت بسیار کم) هستند.
بنابراین ممکن است شما فوراً قادر به استفاده از گوشواره های خود برای نوزادتان نباشید.
پس از انتخاب بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش، ابتدا محل تمیز و استریل می شود، سپس با یک فشار ساده و در کمتر از چند ثانیه هر دو گوش کودک سوراخ می شود.
سوراخ كردن گوش نوزادان با سوزن، روشی قدیمی و سنتی است که بیشتر توسط مادربزرگ های ما انجام می شده است! در این روش با کمک یک سوزن حرارت دیده و استریل شده یک سوراخ در گوش ایجاد می شود، سپس با نخ انداختن در گوش از بسته شدن سوراخ گوش جلوگیری می شود.
اگرچه این روش در مواردی موفقیت آمیز بوده است، اما به طور کلی به دلیل بهداشتی نبودن توسط متخصصین توصیه نمی‌شود.
عوارض پیرسینگ گوش چیست؟
پس از سوراخ کردن گوش ها یا سایر نقاط بدن، حتی اگر این کار با رعایت اصول بهداشتی و دقت کافی انجام شود، احتمال بروز عوارض مختلفی وجود دارد.
از جمله عوارض پیرسینگ گوش می توان به عفونت گوش سوراخ شده، درد، التهاب و واکنش های آلرژیک اشاره کرد. همچنین ممکن است گوشواره یا شی خارجی درون سوراخ گیر کند.
سوراخ کردن گوش در نواحی نامناسب (در انتهای نرمک گوش) می تواند باعث پارگی شود و یا زخم های اسکار روی پوست ایجاد شود.
با مراقبت مناسب و رعایت اصول بهداشتی، احتمال بروز این عوارض بسیار پایین خواهد بود. در صورت مشاهده علائم فوق حتما به پزشک مراجعه کنید.
از دیگر عوارض پیرسینگ می توان به بیماری های مختلفی مثل ایدز و هپاتیت اشاره کرد که در صورت عدم رعایت اصول بهداشتی و استفاده نکردن از سوزن های استریل خطرساز می شود.
نکات مهم برای پیشگیری از عوارض پیرسینگ گوش
- قبل از سوراخ کردن گوش از کلوئید پیشگیری کنید.
کلوئید ها زخم های بزرگی هستند که در اثر جای زخم روی پوست و رشد بیش از حد پدیده ی ترمیم زخم به صورت یک گوشت اضافه ایجاد می شوند.
اگر در خانواده شما سابقه چنین مشکل پوستی وجود دارد، احتمال بروز زخم های بزرگ پوستی بعد از پیرسینگ گوش در شما افزایش می یابد. بنابراین قبل از سوراخ کردن گوش این موضوع را به اطلاع متخصص برسانید.
- حساسیت به گوشواره پیرسینگ را شناسایی کنید.
زیور آلاتی که در محل سوراخ ها قرار می گیرد، از فلزات مختلفی تشکیل شده است. معمولا گوشواره یا شی خارجی که در ابتدا برای مدتی درون سوراخ قرار می گیرد، از جنس نقره استرلینگ (نقره با 92.5 درصد خلوص) است که برای بیشتر افراد یک فلز غیر تحریک کننده به حساب می آید.
اگر شما می دانید که به فلز خاصی آلرژی دارید، برای جلوگیری از التهاب پوستی و اگزما باید از آن اجتناب کنید. در غیر این صورت واکنش های آلرژیک شامل قرمز شدن، تورم، خارش، سوزش و درد در محل تماس فلز با پوست ظاهر می شود.
این مشکل می تواند زیبایی ظاهری شما را که هدف اصلی از پیرسینگ است، به خطر بیندازد. معمولا در بیشتر موارد حساسیت به نیکل باعث بروز این مشکل است.
برای خرید گوشواره طبی باکیفیت و ضدحساسیت با متخصصان دکترمهندس در ارتباط باشید.
پیرسینگ گوش را چگونه نظافت کنیم؟
پس از انجام پیرسینگ گوش، متخصص از شما می خواهد تا به صورت روزانه گوش را شستشو دهید. برای این کار فقط مطابق دستور او عمل کرده و از مصرف خودسرانه دارو و روش های خانگی پرهیز کنید.
معمولا در این شرایط، شستشو با محلول آب و نمک، رایج ترین تجویز است.
برای این کار باید یک چهارم قاشق چای خوری نمک را در یک پیمانه آب گرم حل کرده و سپس به کمک گوش پاک کن یا پنبه اطراف سوراخ را مرطوب کنید. سپس به آرامی ترشحات را پاک کرده و پیرسینگ را تمیز کنید.
در پایان، گوش را با دستمال کاغذی خشک کنید. بهتر است برای خشک کردن گوش از حوله استفاده نکنید. زیرا انتقال باکتری در این مورد بسیار زیاد است.
