تماس پوستی مادر و نوزاد بعد از تولد از اهمیت خاصی برخوردار است.براي تغذیه کامل و انحصاري شش ماهه شیرخوار با شیر خود، مادر باید بلافاصله پس از زایمان تماس پوستی با نوزاد خود داشته و شیر دهی را طی ساعت اول تولد آغاز کرده باشد.نوزاداني كه پس از 24 ساعت شير مادر را شروع مي كنند احتمال مرگشان 2.5 برابر بيشتر از شروع در ساعت اول تولد است.
برقراري تماس پوستي مادر و نوزاد بلافاصله پس از تولد موجب 63 درصد مكيدن مؤثر پستان مادر در اولين تغذيه شده است که این میزان در گروه کنترل تنها 21 درصد بوده است.
این روش برای تغذیه مطلوب با شیر مادر، ثبات عواطف بین مادر و نوزاد و در نهایت رشد و تکامل شیرخوار مؤثر است.
بنابرین پس از تولد مهمترین راه ادامه ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد، در آغوش گرفتن کودک و تماس پوستی است.
پوست بیشترین نقش را در برقراری ارتباط کودک با محیط پیرامونش دارد، به دلیل آنکه در اوائل زندگی هنوز احساسات طفل شیرخوار تکامل نیافته است، حس لامسه نقش مهمی در این زمینه دارد .
برخی متخصصان در این رابطه معتقدند که کودک برای رشد و نمو 12 برابر نیازمند در آغوش گرفتن است پس نباید نگران بغلی شدن نوزادتان بود، زیرا او به آغوش گرم دارد نیاز دارد.
هنگامی که نوزادان در تماس با پوست شکم و سینه مادر قرار می‌گیرند، بسیاری از آنها راهشان را به پستان پیدا کرده، بدون کمک شروع به مکیدن می‌‌کنند .
اگر اولین تغذیه از پستان از طریق تماس اولیه مادر و نوزاد زود شروع شود، تولید شیر در روزهای اول افزایش یافته، مکونیوم زودتر دفع شده، طول مدت تغذیه از پستان نیز افزایش می‌‌یابد.
در مورد نوزادان نارس نیز این امر صادق است زیرا مکیدن بیشتر نوزاد نارسی که در تماس با مادر است و بوی شیر مادر را استنشاق می‌‌کند و ادامه تماس و تغذیه خود به خود نوزاد در ساعت اول و برقراری مهارت تغذیه از پستان، همگی می‌‌توانند نقشی مثبت در تغذیه نوزاد نارس داشته باشند به استثنای کودکانی که به مراقبت ویژه نیاز داشته باشند
