حجم شیر مادر رابطه مستقیمی با تکرر شیردهی دارد. تغذیه مکرر نوزاد با شیر مادر سبب می شود شیر بیشتری تولید شود.مکیدن "جاری شدن شیر" را تحریک می کند، با شروع مصرف غذاهای کمکی و کاهش دفعات شیردهی، حجم شیر تولید شده نیز کاهش می یابد و بالطبع نیاز افزایش یافته مادر به مواد مغذی نیز تعدیل می شود. اگر افزایش وزن و رشد قدی کودک بطور پیوسته و یکنواخت ادامه دارد، روزانه حداقل 6-8 کهنه خیس می کند و چندین بار مدفوع می کند، احتمالا تولید شیر کافی است.
خستگی مادر شایعترین علت کاهش تولید شیر خصوصا در 4 تا 6 ماه اول شیردهی کم می باشد. مادر شیرده باید در طول روز به اندازه کافی استراحت کند، حجم کارهای خود را کاهش دهد و از اطرافیان در کارهای خود کمک بگیرد. حمایت همسر در این زمینه از اهمیت زیادی برخوردار است. از سایر عللی که منجر به کاهش تولید ناچیز شیر می شود شامل:
1.هیپرتیروئیدیسم( افزایش ترشح هورمون های تیروئیدی )
2.مصرف زیاد آنتی هیستامین
3.رشد ناکافی بافت آلوئولی
4.مصرف زیاد کافئین
5. بیماری
6. فقر غذایی
7. باقی ماندن قطعاتی از جفت در رحم و خستگی
