عفونت رحم یا آندومتریت یک بیماری التهابی و پوششی داخلی رحم است که معمولا بر اثر عوامل عفونی مختلف بروز می­کند.

این عارضه به­صورت کلی خطرات جدی برای فرد ایجاد نمی­کند؛ اما نکته مهم درباره عفونت رحم این است که در سریع­ترین زمان ممکن درمان شود. عفونت‌های درمان‌نشده می‌توانند منجر به عوارضی در اندام‌های تناسلی، مشکلات باروری و سایر مشکلات برای سلامت عمومی فرد شوند.

برای به حداقل رساندن خطرات برای خود، ادامه مطلب را بخوانید، تا بدانید این عارضه چه مشکلاتی به همراه دارد.

عوامل موثر در ایجاد عفونت رحم چیست؟

آندومتریت عموما در اثر عفونت ایجاد می شود. عفونت­هایی که می­توانند باعث این بیماری شوند عبارت‌اند از:

• عفونت­های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک
• عفونت­های ناشی از مخلوطی از باکتری­های طبیعی واژن
• بیماری­های التهاب لگن (PID)

تمام این موارد در صورتی که روی آندومتر رحم تاثیر بگذارند، سبب ایجاد بیماری عفونت رحم می­شوند.

به­طور مثال همه زنان دارای ترکیبی طبیعی از باکتری­ها در واژن خود هستند. آندومتریت زمانی ایجاد می شود که این ترکیب طبیعی از باکتری ها پس از بروز یک مشکل، دست­خوش تغییرات شوند.

عفونت­های رحم بعد از زایمان

معمولا افرادی که سقط جنین یا زایمان داشته­اند خیلی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند، در مواردی نیز که زایمان طولانی شود یا فرد نیاز به سزارین داشته باشد نیز احتمال این بیماری بالا می­رود.

گاهی امکان دارد که فرد در طی زایمان نیاز به معاینه داخل­رحمی داشته باشد که در طی انجام معاینات پزشکی مسیری برای ورود باکتری­های آسیب­رسان به بخش داخلی رحم فراهم شود.

روش­های پزشکی که می­توانند خطر ابتلا به اندومتریت را افزایش دهند عبارت‌اند از:

• هیستروسکوپی: در این روش با استفاده از عبور یک لوله باریک و انعطاف­پذیر به­نام هیستروسکوپ که از طریق واژن وارد می­شود، رحم فرد مورد بررسی قرار می­گیرد. این کار می­تواند جنبه تشخیصی یا درمانی داشته باشد.
• قرار دادن دستگاه داخل رحمی(IUD): از این دستگاه برای پیشگیری از بارداری استفاده می­شود که در صورت عدم رعایت اصول بهداشتی در هنگام قرار گیری احتمال ابتلا به آندومتریت را بالا می­برد.
• اتساع و کورتاژ (خراش دادن رحم): برای این منظور نیز که برای نمونه­برداری از داخل رحم جهت تشخیص و بررسی علت خون­ریزی­های غیرطبیعی انجام می­شود، با استفاده از دستگاه مخصوص امکان بروز عفونت رحم وجود دارد.

عفونت رحم می‌تواند همزمان با سایر بیماری­ها در ناحیه لگن مانند التهاب دهانه رحم به نام سرویسیت نیز رخ دهد، که در چنین وضعیتی نیز می­توان شاهد بروز علائم آندومتریت بود.

نشانه­های بروز عفونت رحم چیست؟

ممکن است برای شما هم سوال پیش آید که علائم و نشانه­های عفونت رحم چیست؟ براساس گفته­ی متخصصان اندومتریت معمولا علائم زیر را ایجاد می­کند:

• تورم شکم
• خونریزی غیر طبیعی
• ترشحات غیر معمول واژن
• یبوست
• ناراحتی هنگام اجابت مزاج
• تب
• احساس بیماری
• درد در لگن، ناحیه پایین شکم یا ناحیه رکتوم

ترشحات غیرطبیعی می­تواند به­صورت­های مختلف دیده شود، که پزشک با بررسی این ترشحات نیز می­تواند به اطلاعاتی درباره عفونت دستگاه تناسلی فرد پی ببرد.

بروز عفونت می­تواند حتی چرخه قاعدگی فرد بیمار را نیز دچار اختلال کند. برای آن­که پزشک متخصص بتواند برای درمان اقدامات لازم را انجام دهد نیاز به انجام معاینات فیزیکی و لگنی است.

متخصص مورد نظر شکم، رحم و دهانه رحم شما را برای مشاهده ترشحات و بروز علائم حساسیت مورد بررسی قرار می­دهد. همچنین انجام یک سری آزمایشات نیز لازم است که شامل موارد زیر می­شود:

• نمونه برداری یا کشت از دهانه رحم برای آزمایش باکتری­هایی که می­توانند باعث عفونت شوند، مانند کلامیدیا و گنوکوک (باکتری که باعث سوزاک می شود).
• برداشتن مقدار کمی از بافت پوششی رحم برای آزمایش، که به آن بیوپسی آندومتر می­گویند.
• یک روش لاپاراسکوپی که به پزشک اجازه می­دهد تا با دقت بیشتری به داخل شکم یا لگن شما نگاه کند.
• مشاهده ترشحات در زیر میکروسکوپ و بررسی آنها برای پیدا کردن عامل عفونت
• آزمایش خون نیز می­تواند برای اندازه­گیری تعداد گلبول­های سفید و میزان رسوب گلبول­های قرمز انجام شود، اندومتریت می­تواند باعث افزایش تعداد این 2 سلول خونی ­شود.

مشکلاتی که بر اثر عفونت رحم ایجاد می­شود.

اگر عفونت در مراحل ابتدایی با آنتی­بیوتیک درمان نشود، امکان دارد عوارض و حتی بیماری­های شدیدی را تجربه کنید. عوارض احتمالی که می­تواند ایجاد شود، عبارت‌اند از:

• ناباروری
• پریتونیت لگنی که یک عفونت عمومی لگنی در نظر گرفته می­شود.
• سپتی­سمی که نوعی باکتری موجود در خون است و بر اثر انتقال عفونت از یک بخش بدن به سایر نقاط امکان بروز آن وجود دارد، این نوع از عفونت می­تواند کل بدن را درگیر کند و عوارض شدیدی به­همراه داشته باشد.
• تجمع چرک و آبسه در لگن یا رحم
• شوک سپتیک یا شوک عفونی، که یک عفونت خونی شدید است و منجر به پایین آمدن فشار خون فرد می­شود و خطرات جدی می­تواند به­دنبال داشته باشد.

سپتی­سمی می تواند باعث سپسیس(شوک عفونی) شود، این وضعیت بدن را در شرایط خطرناکی قرار می­دهد. این اختلال اورژانسی امکان دارد در ابتدا علائمی مانند تب، بدن­درد و تپش قلب را داشته باشد که در صورت عدم پیگیری و درمان امکان بروز نشانه­های شدیدتر وجود دارد.

آندومتریت مزمن نیز یک التهاب شدید است، که در صورت بی­توجهی به این مشکل می­تواند باعث ایجاد ناباروری در زنان شود.

عفونت رحم چگونه درمان می­شود؟

آندومتریت با مصرف آنتی بیوتیک درمان می­شود. اگر پزشک متوجه شود که شما به STI مبتلا هستید، ممکن است شریک جنسی شما نیز نیاز به درمان داشته باشد. نکته مهم این است که باید داروهای تجویزی پزشک را به­صورت مرتب مصرف کنید تا بیماری شما کاملا رو به بهبودی برود.

موارد جدی یا پیچیده ممکن است نیاز به تزریقات وریدی و استراحت در بیمارستان داشته باشند، این مورد بیشتر در صورتی دیده می­شود که فرد بعد از زایمان به این بیماری دچار شده باشد. بنابراین افرادی که در این موقعیت قرار دارند باید مواظب نشانه­های بروز این بیماری باشند، گاهی پس از زایمان و سقط جنین پزشک با انجام جراحی بافت اضافی باقی­مانده را خارج می­کند.

فردی که آندومتریت دارد و به سرعت آن را درمان می­کند، به­طور کلی وضعیت عمومی مناسبی دارد و مشکل خاصی برای او ایجاد نمی­شود. شما کافی­است با استفاده از آنتی­بیوتیک­های تجویزشده توسط پزشک متخصص این بیماری را مهار کنید با این حال، در صورت عدم درمان مشکلات تولید مثل و عفونت های شدید برای شما رخ می­دهد.

عفونت رحم یک بیماری مربوط به بخش آندومتر رحم در زنان است که در صورت عدم درمان مشکلاتی را برای فرد به وجود می­آورد.

عواملی که سبب بروز این بیماری شود شامل عفونت­های مقاربتی، تغییر در ترکیب باکتری­های طبیعی بدن و التهاب لگن می­شود. برای آن­که بدانید نشانه­های بیماری عفونت رحم چیست، باید بگوییم که این عارضه خون­ریزی­های غیرطبیعی، ترشحات غیرمعمول واژن، درد شکم و تعدادی نشانه­های دیگر را به­دنبال دارد.

برای درمان این بیماری در مراحل اولیه از آنتی­بیوتیک­ها استفاده می­شود اما در صورت عدم درمان و بروز مشکلاتی حاد نیاز به بستری­شدن در بیمارستان است. افرادی که به­تازگی زایمان کرده­اند نیز بیشتر در معرض بروز این بیماری قرار می­گیرند، در صورت عدم درمان می­توان شاهد بروز شوک عفونی، ناباروری و برخی مشکلات دیگر باشیم.