جوش صورت یک بیماری پوستی مزمن و التهابی است که باعث ایجاد لکه ها و جوش ها، به ویژه در صورت، شانه، پشت، گردن، سینه و بازو می شود.جوش های سرسیاه، سرسفید، جوش های قرمز، کیست ها و گره ها انواع مختلفی از جوش می باشد. جوش صورت معمولا در دوران بلوغ، زمانی که غدد چربی فعال هستند، تشکیل می شود اما می تواند در هر سنی تشکیل شود. این جوش ها خطرناک نیست، اما می تواند آثاری بر روی پوست باقی بگذارد. غدد باعث تولید چربی می شوند و توسط هورمون های مردانه تولید شده توسط غدد آدرنال در مردان و زنان تحریک می شوند.
عواملي كه ممكن است جوش را بدتر كند؟
داروهای موضعی در درمان جوش صورت
جوش معمولا روی صورت، پیشانی، قفسه سینه، پشت و شانه ها تشکیل می شود و به خاطر غدد چربی روی پوست می باشد. فولیکول های مو به غدد چربی متصل می باشند. دیواره فولیکول متورم می شود و جوش سر سفید را ایجاد می کند. همچنین ممکن است سطح جوش بسته و تیره شود و جوش سرسیاه را ایجاد کند. جوش سرسیاه مانند منافذ پر شده از گردوغبار است. هنگامی که منافذ با باکتری و چربی پر شود، جوش در معرض هوا به رنگ قهوه ای تبدیل می شود.
جوش ها لکه های قرمز با مرکز سفید می باشند که زمانی که فولیکول های مو مسدود می شوند، ملتهب شده یا آلوده به باکتری می شوند. انسداد و التهاب در داخل فولیکول های عمیق باعث ایجاد توده های کیستیک زیر پوست می شود. منافذ دیگر در پوست، که دهانه غده عرق است، معمولا در تشکیل جوش دخالتی ندارد.
حقایقی در مورد جوش صورت
- جوش صورت یک بیماری پوستی است که شامل غدد چربی در پایه فولیکولهای مو است.
- جوش صورت بر سه نفر از 4 نفر بین سن 11 تا 30 سالگی تاثیر می گذارد.
- جوش صورت خطرناک نیست، اما می تواند باعث ایجاد آثار زخم بر روی پوست شود.
- درمان بستگی به شدت و پایدار بودن جوش دارد.
عوامل خطر عبارتند از: ژنتیک، چرخه قاعدگی، اضطراب و استرس، محیط های گرم و مرطوب، استفاده از آرایش بر پایه چربی و جوش.
علت جوش صورت چیست؟
دلایل اصلی تشکیل جوش صورت عبارتند از:
- تولید بیش از حد چربی
- مسدود شدن فولیکول های مو به وسیله چربی و سلول های مرده پوست
- باکتری
- فعالیت بیش از حد هورمون های آندروژن
عواملي كه ممكن است جوش را بدتر كند؟
عواملی که باعث تشکیل یا بدتر شدن جوش می شود عبارتند از:
1- هورمون ها
آندروژن ها هورمون هایی هستند که در دوران بلوغ در پسران و دختران دیده می شوند و باعث تشکیل غدد چربی می شود. تغییرات هورمونی مربوط به بارداری و استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی نیز می تواند بر تولید چربی پوست تاثیر بگذارد. و مقدار کم آندروژن در خون زنان جریان دارد و می تواند باعث بدتر شدن جوش شود.
2- برخی از داروها
مثلا داروهایی حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیوم.
3- رژیم غذایی
مطالعات نشان می دهد که برخی از عوامل غذایی، از جمله شیر و غذاهای غنی از کربوهیدرات مانند نان، شیرینی و چیپس، باعث بدتر شدن جوش می شود. مصرف طولانی مدت شکلات باعث بدتر شدن جوش می شود. مطالعه ای بر روی 14 مرد مبتلا به جوش نشان می دهد که خوردن شکلات باعث بدتر شدن علائم جوش می شود.
4- استرس
استرس می تواند جوش را بدتر کند.
حتما بخوانید: 24 درمان جوش سرسیاه به روش خانگی و سریع
این عوامل تاثیر کمی بر جوش دارند:
غذاهای چرب. خوردن غذای چرب به هیچ وجه تاثیری بر جوش ندارد. فعالیت در یک منطقه چرب مانند آشپزخانه باعث می شود روغن روی پوست بنشیند و فولیکول های مو را مسدود کند. این مسئله باعث تحریک پوست می شود و باعث تشکیل جوش می شود.
بهداشت. جوش صورت ناشی از کثیفی پوست نیست. در واقع، شستن صورت با صابون های قوی یا مواد شیمیایی پوست را آزار می دهد و می تواند جوش را بدتر کند.
لوازم آرایشی. لوازم آرایشی و بهداشتی لزوما جوش را بدتر نمی کند، به ویژه اگر از لوازم آرایشی بدون چربی استفاده کنید که منافذ را مسدود نمی کند و به طور منظم آرایش را پاک کنید.
داروهای موضعی در درمان جوش صورت
1- رتینوئید و داروهای مشابه رتینوئید:
این داروها به صورت کرم، ژل و لوسیون می باشند. داروهای رتینوئید از ویتامین A تهیه می شوند و حاوی ترتینوئین (Avita، Retin-A، غیره)، آنتیفالین (Differin) و تازاروتن (Tazorac، Avage) هستند. این دارو را عصر استفاده کنید. ابتدا مصرف دارو را با سه بار در هفته، و سپس روزانه شروع کنید. این ماده با جلوگیری از مسدود شدن فولیکول های مو عمل می کند.
2- آنتی بیوتیک ها
این ماده با کشتن باکتری های اضافی پوست و کاهش قرمزی اثر می کند. برای چند ماه اول درمان، می توانید از رتینوئید و آنتی بیوتیک استفاده کنید. آنتی بیوتیک را صبح و رتینوئید را شب استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها اغلب با پراکسید بنزوئیل ترکیب شده اند تا احتمال ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش دهند. نمونه هایی از کلیندامایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزاکلین، دواز، آکانیا) و اریترومایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزامایسین) است. آنتی بیوتیک موضعی به تنهایی توصیه نمی شود.
3- اسید سالیسیلیک و اسید آزلائیک
اسید آزلائیک یک اسید طبیعی است که در غلات کامل و محصولات حیوانی یافت می شود. این ماده دارای خواص ضد باکتری است. کرم 20 درصد اسید آزلائیک را دو بار در روز برای حداقل چهار هفته استفاده کنید. این ماده زمانی که در ترکیب با اریترومایسین استفاده شود، تاثیر بیشتری دارد.
اسید سالیسیلیک ممکن است مانع از مسدود شدن فولیکولهای مو شود. مطالعات نشان داده است اثربخشی این ماده محدود است (از بین بردن سریع جای جوش).
4- داپسون
ژل داپسون 5٪ دو بار در روز برای جوش التهابی توصیه می شود؛ مخصوصا در جوش صورت در بزرگسالان. عوارض جانبی شامل قرمزی و خشکی پوست است.
حتما بخوانید: 5 ماسک خانگی آسان برای جوش صورت
24 روش خانگی درمان جوش صورت
بر روی صورت تمام افراد حداقل یک بار در زندگی جوش ایجاد می شود. بنابراین همه ما تجربه داشتن جوش را داریم، مخصوصا زمانی که می خواهیم به یک مهمانی و یا عروسی خاص برویم، قبلش یکی دو تا جوش گنده میزنیم، حتی اگر در حالت عادی هیچ جوشی نداشته باشیم. اما نکات مهم زیر باید توسط افرادی که دائم جوش می زنند، رعایت شود:
- جوش ها را دستکاری نکنید.
- برای نفس کشیدن پوست برای مدتی آرایش نکنید.
- صورت خود را دو بار در روز بشویید. هر بار بعد از شستن، از مرطوب کننده و تونر استفاده کنید.
- از شیرینی ها و مواد غذایی نامناسب اجتناب کنید. به جای آن میوه ها و سبزیجات بخورید. آب نیز زیاد بنوشید.
- استرس را کاهش دهید و 10 تا 11 ساعت بخوابید.
- جوش را با پراکسید بنزوئیل یا اسید سالیسیلیک درمان کنید. به متخصص پوست مراجعه کنید.
قسمت اول: توصیه های عمومی برای جوش صورت
1- جوش هایتان را دستکاری نکنید. این قانون شماره یک است! جوش ها حاوی باکتری های نامطبوع هستند. اگر جوش ها را بترکانید، این باکتری ها به داخل حفره های دیگر می روند و باقی می مانند.
2- برای مدتی آرایش نکنید. لوازم آرایش و رژ لب به پوست آسیب می رسانند. البته اگر پوست شما ظاهری مناسب ندارد، بدون آرایش بیرون رفتن کمی خجالت آور است اما این کار باعث پاک شدن پوست شما می شود.
3- یکی دیگر از ضعف های ترکاندن جوش این است که پوست اطراف جوش ملتهب می شود. التهاب باعث قرمزی و درد بیشتر خواهد شد.
4- جوش ها را دستکاری نکنید. دست ها (بدون توجه به تعداد دفعاتی که آنها را شستشو می کنید) دارای روغن و خاک و باکتری هستند. اگر شما دائما این خاک، روغن و باکتری را بر روی صورتتان بکشید، باکتری ها را به مناطق دیگر چهره تان نیز گسترش می یابند.
5- آب کافی بخورید. بسیاری از پزشکان توصیه می کنند بین 9 تا 12 فنجان آب در روز (2.2 تا 3 لیتر) بخورید. (زنان باید 9 فنجان و مردان باید 12 فنجان آب بنوشند.) پوست شما یک عضو در بدن است و مانند کلیه شما نیاز به مقادیر کافی آب برای عملکرد مناسب دارد.
6- شکر، قند، آبمیوه و نوشابه را از رژیم خود حذف کنید. گزارش های جدید نشان می دهد رژیم های غذایی تاثیر قابل توجهی بر جوش دارد. شکرها باعث افزایش انسولین می شوند که به نوبه خود باعث ایجاد برخی هورمون های تولید جوش می شود.
7- شیر کمتر بخورید. شیر به عنوان یک عامل تولید کننده جوش شناخته شده است. شیر باعث تحریک هورمون های جنسی مردانه - تستوسترون و آندروژن ها می شود - که همراه با انسولین باعث ایجاد جوش های تند و زننده می شود.
8- چای سبز نیز ممکن است مفید باشد. چای سبز حاوی آنتی اکسیدان هایی است که به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک می کند؛ رادیکال های آزاد بر سلول ها تاثیر می گذارند که ممکن است نشانه های پیری پوست را بر عهده داشته باشد. یک جایگزین سالم برای آب، چای سبز است!
9- رژیم متعادل. رژیم غذایی میتواند به شما کمک کند که چهره شما به بهترین شکل ممکن باشد. میوه ها و سبزیجات و چربی های سالم بیشتر بخورید.
10- افرادی که میوه ها و سبزیجات بیشتری مصرف می کنند و شیر و شکر کمتری مصرف می کنند دارند، کمتر جوش می زنند. سعی کنید 5 تا 9 وعده سبزیجات سالم (به خصوص برگ سبز) در روز مصرف کنید.
11- اسیدهای چرب امگا 3 را بخورید. چربی های سالم مانند امگا 3 با التهاب مبارزه می کنند و سلول های سالم را ارتقا دهند. امگا 3 به وسیله اکسیژن آسیب می بینند، به این معنی که اگر غذاهای دارای امگا 3 مصرف می کنید، سعی کنید آنها را خام بخورید. غذاهای غنی از امگا 3 عبارتند از:
- ماهی، به خصوص ماهی قزل آلا، ساردین، و شاه ماهی.
- دانه ها و آجیل ها، به خصوص دانه های کتان.
- برگ سبز، به خصوص اسفناج و قارچ.
12- مصرف پروبیوتیک. پروبیوتیک ها باکتری های سالمی هستند که در برخی از غذاها وجود دارند، مانند کامبوچا، که سلامت گوارشی خوبی را تامین می کنند و التهاب را کاهش می دهند. پروبیوتیک هایی مانند لاکتوباسیل ممکن است جوش را بهبود بخشد.
13- خوردن ویتامین های مناسب به مقدار متعادل. نوع خاصی از ویتامین ها به بدن شما کمک می کند با جوش مبارزه کنید. ویتامین A در ارتقای پوست سالم بسیار موثر بوده است. اگر حامله هستید ویتامین A مصرف نکنید.
14- روغن گل یاسمن بخورید. روغن گل یاسمن یک چربی امگا 6 ضد التهابی است، کمبود آن ممکن است باعث ایجاد جوش شود. 1000 تا 1500 میلی گرم دو بار در روز مصرف کنید.
15- سیترات روی را امتحان کنید. سیترات روی با سنتز پروتئین باعث بهبود زخم و عملکرد طبیعی بافت ها می شود. 30 میلی گرم در روز مصرف کنید.
16- مصرف ویتامین E. برای سلامتی پوست حیاتی است، ویتامین E در بسیاری از افراد مبتلا به جوش کم است. 400 عدد واحد (واحد بین المللی) در روز مصرف کنید.
17- صورت خود را بیش از دو بار در روز نشویید. شستن بیش از حد صورت، صورت را خشک کرده و باعث تولید بیشتر چربی می شود که متاسفانه موجب جوش بیشتر می شود.
18- پس از هر بار شستن صورت از کرم مرطوب کننده استفاده کنید. شستشو رطوبت پوست را از بین می برد و با باکتری ها مبارزه می کند. اطمینان حاصل کنید که به پوست خود رطوبت کافی می دهید، حتی اگر به طور طبیعی پوست شما چرب است.
19- از مرطوب کننده هایی استفاده کنید که منافذ پوست را نمی بندند. شما نمی خواهید مرطوب کننده پس از تمیز کردن صورت، منافذ پوست را ببندد.
20- اگر پوستتان به طور طبیعی چرب است، سعی کنید به دنبال یک مرطوب کننده مبتنی بر ژل باشید. این نوع مرطوب کننده ها، به عنوان مخلوط مرطوب کننده های کرم، پوست شما را چرب نمی کنند.
21- برای پوست های چرب از تونر استفاده کنید. تونر چیست؟ تونر یک لوسیون یا شستشو دهنده است که منافذ را کوچک کرده و به تمیز کردن صورت می پردازد. در مورد تونرها با الکل مراقب باشید زیرا آنها چربی صورت را پاک می کنند. این باعث می شود چربی بیشتری تولید شود که منجر به جوش بیشتر می شود.
22- استرس های ناخوشایند را از زندگی خود حذف کنید. پزشکان کاملا مطمئن نیستند چرا، اما می دانند بین استرس و اختلالات پوست، به ویژه استرس و جوش رابطه وجود دارد. به طریقی، سلول هایی که سبوم تولید می کنند، چیزی است که در نهایت باعث جوش می شود، زمانی که فرد در معرض استرس شدید است از کنترل خارج می شوند.
23- راه های خلاقانه برای استرس خود بیابید. بعضی از مردم با پیاده روی از موقعیت های استرس زا دور می شوند. دیگران با نقاشی، تنش خود را بر روی یک بوم خالی می کنند.
24- تکنیک های مدیتیشن را امتحان کنید. تکنیک های مدیتیشن مداوم وجود دارد، بنابراین راهی پیدا کنید که برای شما مناسب باشد. برخی از افراد از یوگا استفاده می کنند.
25- اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی می خوابید. کم خوابیدن باعث ایجاد استرس و افزایش جوش می شود. استرس نیز می تواند تاثیر مخربی روی پوست داشته باشد و باعث جوش شود. به طور منظم، بالش خود را تغییر دهید. بالش های خود را در یک حوله بپیچید تا روغن را جذب کند. شب بعد می توانید حوله را عوض کنید.
26- جوانان و سالمندان نیاز به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان دارند. نوجوانان باید سعی کنند 10 تا 11 ساعت در شب بخوابند.
27- ورزش. ورزش یک گزینه عالی برای گردش خون است و هر چیزی که باعث گردش خون خوب شود باعث می شود پوستی سالم داشته باشید. چند مورد برای یادآوری در هنگام ورزش کردن:
28- در صورتی که بیرون ورزش می کنید از کرم ضدآفتاب استفاده کنید. کرم ضد آفتاب باعث می شود پوست شما تحریک نشده یا دچار خارش نشود.
29- پس از ورزش، دوش بگیرید یا خود را تمیز کنید. هنگامی که عرق می کنید، منافذ پوست با نمک پر می شود و کثیف باقی می ماند. اطمینان حاصل کنید که بعد از ورزش، بدن و مخصوصا صورت خود را بشویید.
قسمت دوم : درمان جوش صورت
1- پراکسید بنزوئیل را امتحان کنید. بنزوئیل پراکسید برای کشتن باکتری هایی که به جوش کمک می کنند استفاده می شود. پراکسید بنزوئیل در غلظت های مختلف وجود دارد، اما پراکسید بنزوئیل با غلظت 2.5٪ باعث می شود که پوست کمتر تحریک شود. پراکسید بنزوییل همچنین پوست را حالت مرده دور می کند، پوست را روشن تر و جوان تر می کند.
2- از اسید سالیسیلیک استفاده کنید. مانند پراکسید بنزوئیل، اسید سالیسیلیک، باکتری هایی را که مسئول رشد جوش هستند را می کشد. همچنین باعث می شود که سلول های پوست به سرعت رشد کنند و رشد پوست جدید را ترویج می کنند. بعد از اینکه صورت خود را شسته اید، مقادیر کمی اسید سالیسیلیک را در مناطق آسیب دیده قبل از خواب بگذارید.
3- از خمیر دندان استفاده کنید. خمیردندان حاوی سیلیس است، که عامل خشک کننده در کیسه های گوشت گاو است. اساسا، خمیردندان باعث خشک شدن و کوچک شدن جوش می شود.
4- از خمیر دندان طبیعی استفاده کنید. برخی از خمیر دندان های حاوی لوریل سولفات سدیم می توانند پوست را تحریک کنند.
5- روغن چای. روغن درخت چای یک ماده اساسی ضد باکتری است که می تواند میکروب های درون منافذ را از بین ببرد. با یک قطره چکان، کمی روغن روی جوشها اعمال کنید.
6- روغن درخت چای دارای خواص ضد التهابی است که می تواند قرمزی و اندازه جوش را کاهش دهد.
7- آسپیرین را خرد کنید. قرص آسپیرین را له کرده و آن را به آب بیفزایید تا خمیری تهیه شود. خمیر را بر روی جوش قرار دهید. اجازه دهید خشک شود. آسپرین یکی دیگر از مواد ضد التهاب است، به این معنی که به مبارزه علیه التهاب کمک می کند.
8- از سفت کننده بر روی پوست چرب استفاده کنید. سفت کننده ها عامل هایی هستند که سبب می شود تا پوست سفت شود. برخی از این داروها حاوی مواد ضد میکروبی هستند که به ترمیم جوش کمک می کنند و اندازه جوش را نیز کاهش می دهند. در اینجا برخی از سفت کننده ها ذکر شده است:
9- سفت کننده های صنعتی حاوی پراکسید بنزوئیل یا اسید سالیسیلیک هستند.
10- سفت کننده های طبیعی عبارتند از:
11- آب لیمو. اسید سیتریک باکتری هایی را که باعث جوش می شوند از بین می برد و به عنوان یک سفت کننده پوست عمل می کنند.
12- پوست موز. پوست موز در درمان نیش حشرات و پشه مفید است و ممکن است در کاهش برخی از جوش ها مفید باشد. موز را به آرامی بر روی منطقه آسیب دیده قرار دهید.
13- چای سبز. چای سبز یک سفت کننده است که حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان است و با رادیکال های آزاد مبارزه می کند. چای کیسه ای را در آب داغ قرار دهید، چای را همراه با تمام مایع بیرون بیاورید و به مدت کوتاهی روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید.
14- در صورت لزوم، یخ استفاده کنید. یک تکه یخ بر روی صورت خود بمالید. هنگامی که صورت بی حس شد این کار را متوقف کنید.
15- همانطور که در بالا ذکر شد، یخ به کاهش حجم منافذ کمک می کند زیرا رگ های خونی زیر پوست را منقبض می کند. اگر جوش دردناک باشد نیز درد را تسکین می دهد.
16- اگر تعداد زیادی جوش دارید، هر قسمت را به صورت جداگانه درمان کنید. هنگامی که یک قسمت تمام شد به بخش بعدی بروید.
17- این روند را تکرار کنید.
18- از قطره چشم در منطقه آسیب دیده استفاده کنید. قطرات چشم، قطره ای که قرمزی چشم را کاهش می دهد، می توانند در کاهش قرمزی و نشانه های تحریک در جوش مفید باشند. چند قطره چشم را بر روی جوش بریزید.
19- از آنجایی که سرما باعث کاهش التهاب در جوش می شود، قطره را یک ساعت قبل از اعمال در یخچال قرار دهید. سرما باعث کاهش التهاب می شود.
20- برخی از آنتی هیستامین های طبیعی را امتحان کنید. آنتی هیستامین ها اثر تورم را در بافت پوست متوقف می کنند. بسیاری از این داروها را می توان در قالب قرص مصرف کرد، اما بعضی از آنها می توانند به عنوان چای مصرف شوند یا به عنوان یک عامل موضعی استفاده شوند. این مواد میزان قرمزی را کاهش می دهند. آنتی هیستامین های گیاهی طبیعی عبارتند از:
21- گزنه. بعضی از پزشکان این گیاه را توصیه می کنند زیرا توانایی کاهش میزان هیستامین بدن را دارد.
22- کلستفوت به عنوان آنتی هیستامین طبیعی موثر است. اروپایی ها سابقه طولانی در از استفاده از این گیاه برای درمان بیماری های پوستی دارند. برگ ها می توانند به صورت عصاره یا به صورت قرص مصرف شوند.
23- ریحان ممکن است به عنوان یک آنتی هیستامین طبیعی نیز عمل کند. چند قاشق چای خوری برگ ریحان را بخارپز کنید و به آرامی به جوش ها اعمال کنید.
24- اگر بعد از همه اینها، هنوز جوش دارید، با یک متخصص پوست مشورت کنید. آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای جوش خوراکی می توانند پوست آلوده را بهبود دهند.
تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما
منبع: www.wikihow.com
