بدن انسان یک ماشین فوق العاده پیچیده است! سیستم تولید مثل زنان فقط یک ساختار پیچیده نیست، بلکه یک ارگانیزم کارآمد است. و گاهی اوقات سیستم تولید مثل شما نه تنها اسپرم همسرتان را رد می کند بلکه حتی به آن حساسیت نشان می دهد.
ترکیب منی:
قبل از اینکه در خصوص آلرژیهای اسپرم بدانیم، مهم است که ترکیب شیمیایی مایع منی را درک کنید. این ترکیب شامل مجموعه ای گسترده از مواد شیمیایی است که شامل:
- اسید سیتریک
- پتاسیم
- فلز روی
- آمینو اسیدهای آزاد
- آنزیم ها
- فروکتوز
- پروستاگلاندین
- فسفوریل کلین
- گروه آنتی ژنهای خون
- اسید اسکوربیک
- اسید اوریک
- سدیم
- نیتروژن
- اسید لاکتیک
- کلسترول
- پروتئین
- گلیکوپروتئین
- کلر
- کلسیم
- ویتامین B12
حساسیت به اسپرم چیست؟
حساسیت اسپرم یا حساسیت شدید پلاسمای منی یا حساسیت منی یک اختلال نادر است که بر تعداد کمی از خانم ها تاثیر می گذارد. علاوه بر این، اگر همسر شما از کاندوم استفاده می کند، متوجه نمی شوید به این بیماری مبتلا هستید. اسپرم باید در تماس مستقیم با بدن شما باشد تا حساسیت ایجاد شود. نادر بودن این اختلال اغلب منجر به تشخیص اشتباه و تشابه نشانه ها با سایر عفونت ها می شود. این اختلال با مشکلات زیر اشتباه گرفته می شود:
- واژینیت
- UTI یا عفونت دستگاه ادراری
- تبخال
- بیماری های مقاربتی
- عفونت مخمر
علت آلرژی به اسپرم چیست؟
حساسیت بالای پلاسمای منی یا آلرژی اسپرم معمولا به این دلیل رخ می دهد که بدن پاسخ های آلرژیک به پروتئین های خاص یا مواد شیمیایی موجود در اسپرم همسر نشان می دهد. آلرژی به مایع منی ناشی از گلیکوپروتئینی است که توسط غده پروستات ترشح می شود.
همچنین بخوانید: راههای افزایش اسپرم در مردان
علائم آلرژی به اسپرم:
اگرچه علائم آلرژی اسپرم موضعی هستند اما ممکن است در بدن گسترش یابد. همچنین، علائم حدود 10 تا 20 دقیقه پس از تماس بدن با اسپرم پس از مقاربت دیده می شوند. علائم آلرژی اسپرم به منطقه واژن محدود نمی شود و می تواند در هر قسمت دیگری از بدن که در تماس با اسپرم است رخ دهد. برخی از علائم آلرژی اسپرم عبارتند از:
- خارش تناسلی
- کهیر (بخوانید: کهیر چیست+10 درمان خانگی آن)
- سوزش
- تنگی در قفسه سینه
- غیرهوشیاری در موارد شدید که ممکن است خطرناک باشد. اگر احساس ضعف می کنید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
- خس خس کردن
- سردرد خفیف
- ورم
- مشکل در طول تنفس
- ادرار دردناك
- اگزما اتوپیک
- آنافیلاکسی
تشخیص آلرژی به اسپرم چگونه است؟
اگر احساس می کنید آلرژی اسپرم دارید یا علائمی دارید، باید با پزشک متخصص خود مشورت کنید. برخی از تکنیک هایی که متخصص زنان برای تأیید آلرژی اسپرم استفاده می کند شامل موارد زیر است:
1- تست های داخل پوست:
دکتر از یک تکنیک به نام داخل پوست برای تأیید آلرژی اسپرم استفاده خواهد کرد. به طور معمول، مقدار کمی اسپرم همسر زیر پوست شما تزریق می شود تا آلرژی اسپرم بررسی شود.
2- استفاده از کاندوم:
ساده ترین راه برای تعیین اینکه آیا شما از آلرژی اسپرم رنج می برید یا نه چیست؟ اگر علائم حساسيت شدید پلاسماي منی پس از رابطه جنسی محافظت شده ظاهر نشد، پس شما به اسپرم همسرتان حساسیت دارید.
3 - آزمایش اسپرم جداگانه:
این آزمون همچنین به نام آزمون خراش پوست شناخته می شود. در این آزمایش، متخصص اسپرم های جدا شده را در بدن زن و مایع منی تزریق می کند. اگر خانم از آلرژی اسپرم رنج می برد، بدن او پاسخ های قوی آلرژیک نشان می دهد. با این وجود، پس از تزریق اسپرم جدا شده چنین واکنشی رخ نمی دهد.
همچنین بخوانید: آزمایش اسپرم چگونه است؟
آیا آلرژی اسپرم بر باروری زنان تاثیر می گذارد؟
حساسیت شدید به مایع منی باعث ناباروری در خانم ها نمی شود. اما اگر حساسیت بیش از حد بالا باشد، پزشک به شما توصیه نمی کند از طریق مقاربت جنسی بطور طبیعی باردار شوید. در چنین مواردی، کمک های پزشکی توصیه می شود.
اثرات آلرژی اسپرم چیست؟
به غیر از ناراحتی فیزیکی، آلرژی اسپرم بر رابطه زناشویی تاثیر می گذارد. به علت مسائل فیزیولوژیکی، زنان معمولا از رابطه جنسی نامشروع خودداری می کنند. چنین حالتی می تواند پیامدهای شدیدی در روابط زناشویی و ازدواج داشته باشد. بنابراین، شما و همسرتان باید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید و باید با یک متخصص یا یک روانشناس مشورت کنید تا مشکلات را برطرف کنید.
درمان آلرژی اسپرم:
اگر از آلرژی منی رنج می برید، پزشک روش های درمانی زیر را پیشنهاد می کند:
1- چالش درجه بندی شده منی از طریق واژن:
در این روش، پزشک مقدار کمی مایع منی همسرتان را در فواصل زمانی منظم تزریق می کند. درمان چند ساعت ادامه دارد. این روش درمان آلرژی اسپرم شبیه به درمان زهر زنبورعسل یا مار است که در آن دوزهای کمی از زهر به بیمار داده می شود تا ایمنی در برابر زهر ایجاد شود. اما، برای افزایش میزان موفقیت این روش، پزشک پیشنهاد می کند دو روز به طور منظم با همسرتان رابطه جنسی داشته باشید. در غیر این صورت بیمار مجددا در معرض آلرژن های منی قرار می گیرد.
2- تلقیح داخل رحمی:
اگر نسبت به مایع منی حساسیت داشته باشید و بدن شما علاوه بر درمان، واکنشهای حساسیتی قوی داشته باشد، پزشک تلقیح داخل رحمی یا لقاح مصنوعی را برای بارداری پیشنهاد می کند. در این روش، پزشک اسپرم های جداشده (اسپرم های بدون مایع منی) را در زمان تخمک گذاری به بدن تزریق می کنند تا شانس بارداری را افزایش دهد.
هدف اصلی این روش افزایش تحمل منی در بدن شما برای جلوگیری از واکنش های معکوس است. گرچه مکانیسم دقیق درمان هنوز معلوم نیست، اما متخصصان سلامت معتقدند تزریق منظم اسپرم به بدن، آنتی بادی ها را در برابر پروتئین های سمی ایجاد می کند. با این حال، لطفا این روش را بدون راهنمایی پزشکی مناسب امتحان کنید زیرا ممکن است پیامد تهدید کننده داشته باشد.
تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما
منبع: www.momjunction.com