سلام عشقای من میشه بیاید بگید من خیییلی حساس شدم یا این عنن آقا خیلی روی مخمه

بچه ها من دیییگه ررررد داااادم .من اصلا آدم عصبی خشونتی نیستم هااا ولی به حدی رسیدم که میخوام شوهره رو بندازم توی اتاق درم قفل کنم تا سر حد مرررگ بزنمش جیگرم حال بیاد.یعنی تنها چیزی که الان منو سره شوق و ذوق و امید به زندگی میاره همینه ولاغیر.
داستان اینه که از اول زندگی آقا چوس مثقال پول داشت گفت بریم واست النگو بخرم منم انگار به الاغ تیتاپ بدن آییییی خر کیف شدم و گفتم دِ بدو که رفتیم .شانس عنم همون موقع پدرش زنگ زد که مامان فشارش بالا رفته بیا بریم دکتر.رفتنش همانا و تمام شدن قضیه خرید النگو همان.چرا چون آقا به این نتیجه رسیده که طلا میاد پایین و ایران قراره گلستون بشه به حدی که حتی از سایر کشورا مردمش پناهنده بشن ایران.این گذشت و چوس مثقال پولش شد گوز مثقال دوباره قبل عید گفت بریم واست طلا بخرم گفتم خعععیله خوب عصر بریم.عصر شد و دیدم بااز همه چی رو گرفت به بیضه های چروکیدش و گفت نه حالا صبر کن.منم هیچی نگفتم و از خدا طلب صبر کردم.فرداش به شوعره گفتم ببین تو که طلا بخر نیستی پ بیا پولاتو بزار روی رهن خونه بریم ی خونه بزرگتر بگیریم اینجا دست و پا تنگه اگه میشه یکمم از بابا قرضی بگیر باز پسشون میدیم.اینم بگم که با رهن بیشتر میتونیم خونه بزرگتر با کرایه کمتر هم پیدا کنیم.خلاصه گفت نههه این خونه خوبه چشه کجا بریم نمیخواد نمیکنم نمیدم از بابا پول بگیرم بقیه شاکی میشن ایییی زررررر زد.(اینم بگم که باباش به همههه خواهر و برادراش پول میده این عن آقا رو نمیزنه بهشون)باز من هیچی نگفتم و با ی گوه خوردم تو خوبی موضوع رو فیصله دادم.باز فرداش گفتم بیا بریم بیرون ی دوری بزنیم مسافرت که نمیریم لااقل بیا ی دوری توی شهر بزنیم ۴تا پارکی جنگلی دشتی کوفتی زهر ماری ببینیم هم همش توی خونه قیافه تو رو باید ببینم .باززززز شروع کرد کروووناس کجا بریم مریض بشیم کی جمعمون کنه اصلا نه دید و بازدید درسته نه گشت و گذار فلان و فلااان .گفتم نمیخوایم که بریم روی مردم زیر انداز پهن کنیم بشینیم .نمیخوایم که خانوادگی بریم .دوتایی بریم ی چرخی بزنیم و بیایم .با جمله حالا بزار دیر نمیشه مجدد همه چی رو به تخمای چروکیدش گرفت و تااامام.فردا صبحش ساعتای ۹ بود توی رختخواب بودم دیدم اومده میگه خونه آبجی دعوتیم پاشو حاضر شو که نهار اونجاییم😐😐 به همین برکت قسم پشمام موند خودم ریختم .گفتم تا دیروز که کرونا در کمین بود الان کرونا تبدیل شد ب کیرونا ب ی ورت گرفتیش.گفت نه دعوتیه بریم.بااااز من هیچی نگفتم و رفتیم.نهار خوردیم و اومدیم خونه میبینم عصری برگشته میگه فردا عصر همه خونه ما دعوتن صرف عصرانه😐😐
یعنی حس کردم من توی این زندگی هیچم .اصلا وجود خارجی ندارم.باز گفتم تو بزرگی کن تو ببخش تو کوتاه بیا انشالله این عید که تموم شد ی کاری باهاش میکنی که توی تاریخ ثبتش کنن.دعوتی تموم شد و من عجیییب ناراحتم.صبح تا شب فیلم نگا میکنه .نه گردشی نه تفریحی(با رعایت پروتکولهای بهداشتی هااا حالا نیاید حاملم کنید که کروناس بشین خونه)
همش میگم شاید تو حساسی.شاید تو پر توقعی.اصلا نمیدونید چه اعصابی دارم این روزا.خدا خدا میکنم که تعطیلات تموم بشه .تعطیلات نیس که عنهههههه.
چیکار کنم شما بگید😑😑
حکم قتل چیه؟؟عمد و غیر عمدش مهم نیس مجبوورم مجبووور