1108
1399/03/14
من روز 6 خرداد با نظر و تشخیص چندتا دکتر متخصص تصمیم به سزارین اجباری شدم... البته از قبل کمیسیون پزشکی رفته بودم و اونجا نامه سزارین گرفتم... صبح ساعت 7:30 رفتم بیمارستان بی اینکه نیاز باشه از قبل بستری بشم... بعد از طی کردن کارای پذیریش منو از همراهام جدا کردن اونروز بنظر خودشون شلوغ ترین روز زایمان های سزارین بود در حدی که دکتر من که خیلی معروف تم هست تو شهرمون فقط خودش تو اون بیمارستان سه تا سز اجباری داشت... من خودم خواستم اول نفر سز بشم هرچند کلی استرس داشتم بابت چیزای مختلف اما گفتم با خودم بهتره که این استرسو هر چه زودتر به آخر برسونم... همینطور که با دوتا خانوم دیگه که صحبت میکردیم منو بردن اتاق عمل؛ قابل توجه یکی از خانوما تو سن 48 سالگی با ای وی اف باردار شده بود واسه کسایی اینو گفتم که امید خودشونو از دست دادن؛ بلاخره با مشاور متخصص بیهوشی به علت اون بیماری که بخاطرش سز اجباری شدم تصمیم به بیهوشی شد نه سر موضعی .. من که داشتم تو خواب میرفتم کلی دلم پر شد دعا کردم واسه همه کسایی که این لحظه ها آرزوشونه. وقتی داشتم هوشیار میشدم انقد بدنم درد داشت عاجز بودم فقط صدای خانوم دکتر رو میشنیدم که تو ریماوری اسممو صدا میزد میگفت بچتو ببین... چشامو باز کردم با گوشه چش بچمو دیدم تو بغلش دیگه باز نفهمیدم چیشد... چند دقه بعد باز دیدم که همسرم اومد روسرم با بقیه دکترا صدام در نمیومد بخاطر داروی بیهوشی بود تشنه ام بود... گفتم آب میخام تشنمه گفتن نمیشه اما چند قطره با قطره چکون آب ریختن تو دهنم بعد که فهمیدن حالم خوبه بردنم تو بخش چقد درد داشتم اما صحنه ها واقعا لذت بخشه خدا کنه همه خانوما بچشن این لحظه ها رو... بعد 12 ساعت چیزی میتونستم بخورم و ازم خواسته شد راه برم البته تو تسکین دردام پمپ درد واقعا خوب بود... خود بیمارستان واسم زدن با درخواست خودم... من تو 40 هفته سزارین اجباری شدم 39هفته و 5 روزم بود... خلاصه روزی همه...
