زایمان زودرس، زایمانی است که قبل از هفته 37 شروع می شود. اگر هزیک از موارد زیر برای شما رخ داد، ممکن است در خطر افزایش یافته زایمان زودرس باشید:
- سابقه زایمان پیش از موعد
- چندقلویی
- سیگاری بودن
- داشتن جراحی رحمی یا سرویکس
- داشتن عفونت های خاص واژینوز باکتریایی
مهم است که مراقب علائم زایمان زود رس باشیم چون اگر زود درمان شود، می توان از آن و بعد از تولد زودرس جلوگیری کرد. می توانید علائم زودرس را از کلاس های زایمان یا پزشک یاد بگیرید ولی برای یادآوری شما و افرادی که در کنار شما هستند کمک کننده هستند. این علائم شامل موارد زیر هستند:
- درد کمری
- فشار لگنی
- نشت مایع از واژن
- داشتن بیش از 6 انقباض در ساعت
- خونریزی از واژن
- ادرار کردن مشکل
اگر هریک از موارد گفته شده را تجربه کنید، باید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. زمانی که منتظر تماس هستید، آب بنوشید و دراز بکشید. یکی از اولین درمان ها برای زایمان زودرس، اطمینان از این است که مادر، آب از دست نداده باشد. معمولا این کار بصورت داخل وریدی در بیمارستان انجام میشود ولی خوردن آن باعث آزار نمیشود.
اگر مشکوک به زایمان پیش از موعد هستید، از شما خواسته میشود که برای پایش جنینی بیایید. بعلاوه، به شما مایع داخل وریدی داده شده و معاینه واژینال برای بررسی تغییرات سرویکس انجام میشود.
اگر انقباضات شما به خوبی کنترل شوند، به احتمال زیاد از بیمارستان مرخص میشوید. گاهی اوقات لازم است که دارویی مثل پروکاردیا یا تربوتالین تجویز شود و به اتساع رحم کمک کند ولی باعث احساس گرما، تنگی نفس و حتی ذره ای گیجی میشود. داروهای قویتر مثل منیزیوم سولفات هم برای پیشگیری از زایمان وجود دارد. باید با یک متخصص نوزادان صحبت کرده تا اگر لازم دانست و اگر نمی توان از زایمان جلوگیری کرد برای بلوغ ریه ها از استروئیدها استفاده کرد.
این فرایند، خیلی ترسناک است. با یک نفر تماس بگیرید تا شما را تا بیمارستان همراهی کند و با شما بایستد، حتی اگر چند ساعت باشد، زمانی که زایمان زودرس جدی است، مداخله زود رس می تواند کمک شایانی کند.
