جواب اینجاست .... نگران این نوزادان نباشید ... آنها در حافظه ملکوتیشون غرق هستند ... آنها حفاظت شده هستند و چون کاملا با زمین ارتباط ندارند دردها را به شدتی که ما در زمینی شدگیمون حس میکنیم حس نمیکنن .... اونها در یک لفافه نور پیچیده اند و درد ها نمیتوانند او را خیلی آزار بدهند ... آمدن و رفتنشان از این دنیابرایشان درد آور نیست و مثل یک خواب است .... بعضی از این نوزادان توانایی زندگی زمینی را ندارند و در اصل فرشته گونه ا ند و حتی نمیخواهند به دنیا بیایند و تنها اینجا مامور آزمونهای الهی برای زمینیانی هستد که حکم والد شان را دارند .بعضی هایشان به دنیا میآیند اما توانایی دورشدن از ملکوت را ندارند و زود برمیگردند .... و بعضیهایشان معلمهای بزرگی هستند که در غالب کودکان بیمار به تربیت والد زمینیشان مشغولند و به محض اتمام ماموریتشان برمیگردند ... و در ملکوت حافظه ی درد زمین را از یاد میبرند ...!
اونهایی که کودک بیمار دارید و اونهایی که نوزاد و یا جنینی را از دست داده اید ...آنها مال شما نیستند .روحهای متعالی هستند که به عنوان امانت و گاهی امانت دار به دامان شما راه یافته اند ... . نگران آنها نباشید .خدایی دارند از مادر مهربانتر و شما مسئول بیماری و یا شفای آنها نیستید ... فقط درسها را بگیرید و به خدا بسپارینشان ... عشق مادرانه شما بزرگترین آزمون خداست ...آزمون صبر و امید و ایمان و گاهی سخت تر همچون آزمون کفرو شرک و امید به غیر خدا بستن .. دلتنگی نکنید .در رستاخیز آنها در بارگاه ملکوت بنا به آشنایی زمینیشان با شما برایتان دست تکان خواهند داد و آنجا میبینید که اگر درسهایشان را فراگرفته باشید چه سربلند و پر افتخار به پیشوازتان در آستان بهشت خواهند آمد و آغوش گشوده ی شما را لمس خواهند کرد ...