غریب و تنها در رشت

عزیزم همه ی غریبا همینن😄

عزیزم چاره ای نیست خدا رو برا خودت دوست بگیر ان شالله دوران سخت هم تموم می شه

😔

همش استفراغ میزنم خسته شدم نمیتونم بیرون برم

بخاطر هورمون های بارداری این حس و حال و داری

آره و اینکه همش باید دراز کشیده باشم این خیلییی سخته

حتی نمیتونم یه غذا برای خودم درست کنم

تا کی این وضع ادامه داره؟

تا آخر ماه ۳ همینجوری هستی

هععییییی خواهر تو تنها نیستی ما هم غریبیم و از خانواده ۱۰۰۰ کیلومتر فاصله داریم
خیلی سخته ولی بدون تو تنها نیستی.

تازه من بچه کوچیکم دارم ببین چه حالی دارم من.
شوهرم صبح میره ۸ شب میادش

بعد ۳ ماه ممکنه خوب بشی من بعد ۳ ماه خوب شدم
ولی واسه پسرم تا ماه اخر حالم بد بود

چراشمالیاک خیلی خوبومهربونن

منم غریبم😭😭

درکت میکنم

کجایی هستی خودت؟
البته اگه دوست داری جواب بده

عزیزم فکر نکنم ربطی به شمالی بودن باشه ،ایشون خودشون حالش بده فکر میکنه دیگران بهش توجه نمیکنن

میدونم کلی میگم شمالیاخیلی مهربونن کافیه ی همسایه داشته باشه دیگ تنهانمیمونه

ماقزوین هستیم خاله شوهرم رشت زندگی میکنه بیاداینجامیخوادزودبرگرده انقدرک اونجارودوس داره

منم تنهام ینی فامیل دارم اینجا ولی در کل هیچکس ب درد ادم نمیخوره همیشه خودشه و خودش

عزیزم میتونی از تنهاییم لذت ببری، فرصت بیشتر برای خودسازی داری قطعا

من ازهمون غریب‌تر، 😄

ولی فکر میکنم به اون بدی که آدم اوایل میبینتش نیست

بعد ازگذشت زمان یک جور قدرت فراانسانی داری، انگارزیادی پخته میشی برای مصائبی که دیگران رو از پا درمیاره

عزیزم من تو شهر غریب با دوتا بچه کوچک خیلی سخته برام تو تنها نیستی من تنها بودنت تو این اوضاع درک میکنم ولی به خودت سخت نگیر اگه میتونی خودت بیرون برو به خودت اون کوچلو تو شکمت برسه وقتی بیاد به دنیا از تنهای بیرون میای که اصلن شب روز متوجه نمیشی میگذره

به قول ما شیرازی ها دلت بزرگ بگیر

عزیزم تنهانیستی درکت میکنم منم شرایط سخت بارداری مثل توتنهابودم اماگذشت همه اون سختیا

ان شاءالله براتوام بسلامتی بگذره دقیقامثل توگاهی دل ادم ازادمای اون شهرمیگیره

هیییی منم ۱۲۰۰ کیلومتر دورم
ممنونم که درکم میکنید

خدا کنه

مشهد

نه گلم والا من ۴ ساله اینجا زندگی میکنم همیشه هم در دوستی با همسایه ها رو باز کردم به نوعی چیزی براشون بردم تا رفت و آمد باز بشه چون همسایه باید از حال همسایه خبردار باشه ولی متاسفانه این بار اولم نیس که تنهایی رو با تمام تارو پودم حس می‌کنم
هنوز که هنوز یه همسایه در خونه مو نزده بگه تو زنده ای یا مرده
والا مشهد خیلیییی همه از حال هم باخبرن
اینجا فقط تو کوچه و خیابون تو رو ببینن عشقم عزیزم و اوخی اوخی میکنن دیگه اصلا نمیشناسنت
وسلام
دیگه نزدیک ۵ ساله با اینا بزرگ شدم

اون بخاطر اینکه هر کسی خب بلاخره خونشو دوس داره و دلش برای خونش تنگ میشه
منم میرم شهرم دوس دارم زود برگردم

دقیقا

ممنون از درکتون

همین که فهمیدم من تنها نیستم خیلی بهتر شدم

ان شاالله
ممنونم

میفهمم
منم غریبم وهیچ دوست و آشنا و اقوامی نداریم اینجا
خیلی دلم میگیره و غصه میخورم
مخصوصا تو بارداری آدم حساس ترم میشه و حوصلشم خیلی سرمیره
هی بلندمیشم ب مامانم زنگ میزنم بدترم میشم تازه

شمالو ک نمیدونم ولی خدایی مشهذ راست میگی همع از حال هم خبر دارن. من همسایه پایینیمون شده در روز میاد یه سری میزنه ببینه چکار میکنم خوبم بعد زود میره بنده خدا

من مشهدم ولی همسابه خوبی ندارم متاسفانه.ولی پارسال همسایمون صاحبخونه مون بود خیلی خوب بود همش میومد پیشن

سلام منم غریبم

حال بدی های بارداری رفتم شهرمون

اره ولی مدام باهمسایش تلفنی حرف میزنه تابرگرده الان بارداری حساس شدی من توشهرخودم بافاصله چندتاخیابون ازخانوادم بازم دلم میگرفت همش دلم میخواست بی دلیل گریه کنم بخاطربارداری هورمونات بهم ریخته شهرب اون قشنگی دربیابیرون ازمنظره لذت ببر😍😍

خودت کجایی هستی؟؟

عزیزم میگم دکتر بهم استراحت داده و نمیتونم برم بیرون الان ۳ ماهه آرایشگاه نرفتم اعصابم داغونه
همه حامله میشن خدایا شکرت ما هم حامله میشیم

خدا به همه ی غریبا صبر بده و این روز ها رو برامون آسون کنه

حاملگی خیلی سخته دکتربمن استراحت نداده بوداماخیلی دردداشتم یروزم بدون دردنبودانشالازایمان کنی راحت شی البته راحتی ک نیس ولی ازاین وضعیت بهتره

دختر خوب من از ۱۸ سالگی رفتم یه جایی دور از خانواده ک فاصله ام تا خانوادم ۱۴ ساعت بود و ۴ سال اونجا دور از همههههه ی دوست و اشنا و فامیل توی یه شهری ک حتی یه نفرو نمیشناختم زندگی کردم، تازه من تنهایی ام به هیییچ عنوان بیرون از خونه نمیرفتم تمااام روزامو تنهایی تو خونه خودم بودم و دیوارای خونم امااا خودم حال خودمو خوب میکردم حتی یکبار هم غصه نخوردم و دلم نگرفت ، میدونی چرا درسته دور از خانواده بودم ولی دور از همه حرف و حدیث و قصه های خاله زنکی هم بودم و واقعا ارامش خاطر داشتم اگ ب اون دوران بر میگشتم هرگز برنمیگشتم، چون ارامشی ک دور بودن از ادما هست تو نزدیک بودن بهشون نیست ، اینو مطمئن باش

اره واقعاخانواده خوبه امااگ نزدیک هم باشیدنمیشه ک مدام پیش خانواده بودمن توشهرخودمم و باخانوادم چندتاخیابون فاصله دارم اماخیلی وقتاواقعاب تنهایی و ارامش و سکوت احتیاج داشتم خیلی وقتادلم میخواست هیچکس نیادو هیچ جانرم بمونم توخونم و ب ارامش برسم غربت سخته خیلی هم سخته چون ی شهردیگ و ی ادمای دیگ بایدببینی اما دل تنگی و غصه بی ازحدواسه خانواده ک ارامش زندگی روبهم بزنه درست نیس

بیش ازحد

عزیزدلم من رشتی هستم و واقعیتش اینه که همینجوره که میگی. انقد زندگی خود آدما سخت و پرمشقت شده که وقت ندارن به خودشون یا حتا پدر و مادرشون برسن. چه برسه به همسایه. از وقتی هم که مردم بیشتر شهرنشین شدن مشغله شون ده چندان شده.
بعدم یه چیزی هست که رشتیا سعی میکنن سرشون به کار خودشون باشه. من خودم و اطرافیانمو البته میگم. فکر میکنن ممکنه دیگران خوششون نیاد اگه زیاد بیان درخونه همدیگه و مزاحمت باشه.
ماها هم توی آپارتمان 6 نفریم که وقتی همدیگه رو میبنیم خیلی گرم و خوبیم اما واقعا رفت و آمد به خونه همدیگه نداریم.
بنظرم سعی کن اگه یه فعالیتی دوست داری، دوستاتو همونجا پیدا کنی. مثلا پیاده روی اگه میکنی، یکسری افراد منظم میرن پیاده روی میتونین باهم اشنا شین و همونجا توی پارک باهم معاشرت کنید. یا کلاس شیرینی پزی یا سفالگری یا همچین چیزایی که دوست داری بری. اینجور کلاسا خیلی توی رشت زیادن 🥰💕💕💕 امیدوارم از زندگیت لذت ببری.

سلام عزیزم ممنونم از راهنماییت
ولی عزیزم من الان استراحت دارم نمیتونم کلاس برم یا پیاده روی کنم یا....

مثال زدم خوشگلم. منظورم این بود که اگه از همسایت ناامید شدی سراغ راههای دیگه واسه پیدا کردن دوست باشی 🥰🥰

این روزا آدما خیلی وقت و حوصله شون کمه، مخصوصل اخیرا که اعصابا هم ضعییییفه 😂
واسه همین زیاد اگه توقع نداشته باشی خودت راحت تری.

🌹

سلام خوبی

چخبرازاحوالت

نی نیت خوبه